Η ζέστη στους δρόμους της Αθήνας αρχίζει να φουντώνει κατά τις 10 το πρωί. Φτάνει στη μέγιστη τιμή της στις 2 με 3 το μεσημέρι και υποχωρεί από τις 7 το απόγευμα.
Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, η θερμοκρασία διατηρείται σε επίπεδα άνω των 28°C τους μήνες Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο για 9 με 10 ώρες, ενώ τον Σεπτέμβριο μειώνεται στις 6 συνεχόμενες ώρες.
Στην Ιπποκράτουςη άσφαλτος ζεματάει και ο κόσμος λιώνει. Το καλοκαίρι στην Ιπποκράτους το θερμόμετρο φτάνει τους 44 °C.
Η συνήθως μποτιλιαρισμένη λεωφόρος Κηφισίας αγγίζει τους 39. Το ίδιο και η Ερμού.
(*) Τον Ιούλιο, στον κλωβό του Αστεροσκοπείου στο Θησείο η μέση μέγιστη θερμοκρασία υπολογίζεται στους 32,6 βαθμούς υπό σκιά.
Το Πανεπιστήμιο Αθηνών έχει διαπιστώσει ότι η θερμοκρασία στο κέντρο της Αθήνας είναι έως και 16°C υψηλότερη από την κανονική θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Φταίει η αποθήκευση θερμότητας στο μπετόν των κτιρίων και στην άσφαλτο.
Στους δρόμους λιώνεις μαζί τους. Η θερμοκρασία μπορεί να φτάσει έως τους 60°C. Φταίνε τα απορροφητικά υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή τους. Εάν για την κατασκευή τους χρησιμοποιούνταν άλλα υλικά, η θερμοκρασία της ασφάλτου δεν θα ξεπερνούσε τους 30 με 40 βαθμούς.
Ο πρώην πρόεδρος του Αστεροσκοπείου Δημήτρης Λάλας σε παλαιότερη συνέντευξη έχει πει: «Η περιοχή μας, και από τις δικές μας εκτιμήσεις αλλά και από τις προβλέψεις της ομάδας της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή, θα έχει πολύ πιο ζεστό κλίμα. Και όταν λέω πολύ πιο ζεστό, τι εννοώ: οι μέσες μέγιστες τιμές που προκύπτουν για την Αθήνα τον Ιούλιο αυξάνονται κατά 8°C, δηλαδή από τους 33 στους 41°C. Σήμερα τέτοιες θερμοκρασίες βρίσκει κανείς νότια από το Κάιρο προς το Ασουάν».
Στη διεύθυνση http://athensairquality.aueb.gr/ το τμήμα Στατιστικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών καταγράφει καθημερινά τη θερμοκρασία της πόλης και τους ατμοσφαιρικούς ρύπους.
ΑΘΗΝΑ 10°C
Τα δροσερά σημεία της πόλης
«Όλοι έμοιαζαν αποκαμωμένοι από τη ζέστη, ακόμα και οι Έλληνες. Φάγαμε το παγωτό, ήπιαμε το παγωμένο νερό και μετά περισσότερο παγωτό και περισσότερο παγωμένο νερό. Ύστερα παρήγγειλα ζεστό τσάι, γιατί ξαφνικά θυμήθηκα κάποιον που μου είχε πει ότι το ζεστό τσάι σε δροσίζει» διηγείται ο Χένρι Μίλερ. Είναι η πρώτη του μέρα στην Αθήνα, το 1939. Διαβάζω τον «Κολοσσό του Μαρουσίου» στο σούπερ δροσερό σαλόνι του τρίτου ορόφου του Public στο Σύνταγμα. Έξω η Αθήνα του 2009 έχει χτυπήσει το πρώτο 35άρι της στο θερμόμετρο. Έχω πάρει από το πρωί τους δρόμους, με τη θερμοπληξία να καιροφυλακτεί σε κάθε μου βήμα. Ακολουθώ τις συμβουλές του Μίλερ και πίνω συνεχώς νερό, καθώς αναζητώ λίγη δροσιά στο κέντρο της πόλης.
Τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι (με ελάχιστες εξαιρέσεις) εγγύηση. Επιλέγω να πάρω τρόλεϊ από τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας για το Σύνταγμα. Ο κλιματισμός είναι άψογα ρυθμισμένος και ο ήλιος δεν περνάει τα παράθυρα με τζάμι φιμέ. Κάθομαι κιόλας.
Από το Ζάππειο επιλέγω το τραμ. Αλλαγή ηπείρου. Εδώ επικρατεί πολικό ψύχος που κάνει τη ζακέτα απαραίτητη.
Αφήνω τα μέσα επιφανείας και για ν’ αποφύγω τελείως την έκθεση στον ήλιο μπαίνω στον υπόγειο. Η μπλε γραμμή είναι όλα τα λεφτά. Πιο βαθιά από την κόκκινη και η θερμοκρασία αισθητά χαμηλότερη. Επίσης τα βαγόνια της μπλε κλιματίζονται, της κόκκινης όχι. Και στις δύο, η υπόγεια αύρα που φέρνει το τρένο καθώς μπαίνει στο σταθμό, δίνει μια πρόσθετη αίσθηση ανακούφισης.
Στάση για παγωμένο καφέ. Ο σερβιτόρος στο καφέ του Εθνικού Κήπου δεν σηκώνει αντιρρήσεις. «Εδώ η θερμοκρασία είναι τουλάχιστον δύο με τρεις βαθμούς χαμηλότερη». Έχει καλή, παχιά σκιά και ρυάκι δίπλα στα τραπεζάκια.
Πολύ δροσερό και το δασάκι πίσω από το θέατρο του Λυκαβηττού, το άλσος της ΝέαςΣμύρνης και το άλσος Παπάγου.
Στη συμβολή των λεωφόρων Αμαλίας και Όλγας, δίπλα από τα ρωμαϊκά λουτρά υπάρχει μια σχάρα και από κάτω οι αεραγωγοί του μετρό φέρνουν στην επιφάνεια δροσερό αέρα. Δροσιά με χολιγουντιανή αύρα αλά Μέριλιν (αλλά ας μην είμαστε υπερβολικοί).
Μικρό διάλειμμα δροσιάς και στο Everest, στο Σύνταγμα. Ακριβώς πάνω από το stand για τις πληροφορίες έχει τον αγωγό με το κρύο αεράκι. Ξαφνικά είμαι όλο απορίες και ζητώ πληροφόρηση, παρακαλώντας να μην τελειώσει ποτέ αυτή η δροσιά.
Στην Ομόνοια με τα ελάχιστα δέντρα και υπόστεγα η πιο καλή λύση είναι το Ταχυδρομείο. Μένει ανοιχτό μέχρι τις 20.00, κλιματίζεται και κανείς δεν σε ενοχλεί. Στέλνεις και καμιά κάρτα στους φίλους σου.
Τα εμπορικά κέντρα τύπου Hondos, Attica, Mallεδώ και χρόνια έχουν σώσει πολλούς από βέβαιη θερμοπληξία. Δοκιμασμένος επίσης ο κλιματισμός στο κατάστημα της Nike στην Τσακάλωφ και τα Starbucks στην Πλάκα.
Στο Μετς, ο κισσός κάνει τέλεια σκιά και η μπίρα είναι παγωμένη: καφέ Odeon στην οδό Μάρκου Μουσούρου.
Λίγο πιο απόκεντρα, στο Χαϊδάρι, οι πάγοι στο Copa Copana έγιναν νεροτσουλήθρες και πισίνες, και λειτουργούν καθημερινά από τις δέκα το πρωί μέχρι το απόγευμα. Η είσοδος είναι τις καθημερινές 16 ευρώ για τους ενήλικες και 10 ευρώ για τα παιδιά. Το Σαββατοκύριακο η τιμή αλλάζει. 20 ευρώ για τους ενήλικες και 12 ευρώ για τα παιδιά. Εκτός από νεροτσουλήθρες έχει και νησί. Ντουμπάι γίναμε.
«Το ποτήρι νερό... παντού έβλεπα το ποτήρι νερό. Κατάντησε έμμονη ιδέα» εξομολογείται ο Χένρι Μίλερ στη βόλτα του στην Αθήνα του 1939. Εβδομήντα χρόνια μετά, η περιγραφή παραμένει ακριβής. Και η συμβουλή πολύτιμη.
18°
