Η πόλη των χαμένων ονείρων

Σύννεφα σε κονσέρβα. Καπιταλισμός σε animation. Πρόσεχε πού πατάς, είναι γεμάτο από νάρκες ονειρώξεων ή ονειροναρκογραμμή των ωραίων όρεων. Το χιόνι που πατάς είναι τα δάκρυα που έχασες και παγώσαν πέφτοντας. Οι ύμνοι της διαφορετικότητας στο γαϊτανάκι του νέου κόσμου. Πάνω σ’ ένα ηφαίστειο Δευτεριάτικο που δείχνει παγωμένο αλλά δεν είναι. Την Τρίτη ξυπνά αργά ο πρώτος ξενιστής πριν ξινιστείς και μέχρι να τρομάξεις το συνηθίζεις κιόλας. Έλα τώρα τρελή ΒΟΥΛΗTV, μην είσαι άλλο με τους άλλους. Άνθρωπε, αγάπα, τη ΖΩΗ σταμάτα. Πάγωσέ την Τεταρτιάτικα σ’ ένα κάδρο μ’ ένα frizzμ’ ένα νόμο μ’ ένα άρθρο, τη σκύλα και το γάτο σου σαν την μπίρα που τρέχει στο σαγόνι. Πέμπτη μέρα. Θες μήπως σουηδικές κορώνες; Επιμένεις στο γιούρο; Θες να γίνεις το επόμενο Mad Marx; Έχεις φτιάξει μόνος το επόμενο αυτοκίνητο ερήμου του διαστημικού Ρόμελ που βγάζει τις συντάξεις και τους μισθούς του Έλληνα στον τράχηλο ή στο γόνατο με σταγόνες στα γόνατα; Παρασκευή κι απ’ ό,τι θυμάμαι είναι κάτι άλλο. Παρακαλώ; Στον επόμενο τόνο η μέρα θα ξημερώνει Σάββατο. Σλάλουμ επιβίωσης πάνω σε πέδιλα σκιέρ ανύπαρκτου που σε μαγικό βουνό ουρλιάζει απ’ τον κρατήρα... «το απόσταγμα της αντικειμενικότητας είναι η αντικοινωνικότητα».

Τ’ ακούτε δισεκατομμύρια ηλίθια γυάλινα μυρμηγκάκια που τρυπάτε το μυαλό μου κάθε πρωί; Σιγοτραγουδάει παφλάζοντας το κύμα από μακριά και επιτέλους Κυριακή, στ’ αρ….δια μας. Άρα ο έμπορος του θανατάκου είναι ο πρώτος γαμπρός για μια απ’ τις τρεις αδερφές του Τσέχωφ. Μου μείναν άλλες δυο και μπορώ μετά να πάρω για γυναίκα μου για πάντα το κεφάλι της Μέδουσας. Τ’ ακούς, Ζωή; Ματωμένος ο γάμος θα γίνει στο εκκλησάκι του Λόρκα και θα ακολουθήσει γλέντι στον πισινόκηπο του Τσε – Τσέχωφ. Και μπαλέτο έχουμε απ’ τις Θερμοφοριάζουσες και Χαρμάνινοφ θ’ ακούσουμε και όλα θα ‘ναι έτσι αφού έτσι τα νομίζουμε (κυρ Πιραντέλο μου;). Κυβερνητικά και αριστερά τραπέζια και στο βάθος τύπος στα σεπαρέ τα δεξιά, που από παλιά τα διατηρούμε της Μπελ Επόκ κάπως Ρουστίκ με πουφ σεμνά και ταπεινά.

Συγνώμη, μηλίτη έχετε; Νο! Αναψυκτικά διαίτης; Τι ‘ναι καλέ αυτά; Κοτζαμάν παράδεισος να μην έχετε κάτι με ασπαρτάμη; Μήπως δεν έχετε αρκετή πίστη στον Αλέξη; Ούτε για τη χαμένη πόλη των ονείρων δεν είστε! Είστε ανίκανοι ακόμη και στους ψεκασμούς πια να πιστέψετε! Μπάτλερ ο τύραννος Υμπύ. Το κουνούπι τίγρης, τ’ αλμυρά κέικ, οι αντσούγιες σε γλυκό του κουταλιού και τα ραντεβού στα γουναράδικα; Σας έχω βαρεθεί. Και «είναι πολύ βαρετό να βαριέσαι», όπως λέει και η φίλη μου η Ρίκα. Πόλη των χαμένων ονείρων σου λέει ο άλλος. Μια πατάτα ακόμη λοιπόν. Γη της Παταταγονίας. Το μαύρο τετράγωνο ο κύκλος της σιωπής και άλλα 100 εκλεκτά παραμύθια.

Υ.Γ.: Καλύτερα παρέα μου να είναι οι νεκροί. Μας δρόσισαν οι ζωντανοί! Ανδρίκελα που κάνουν πρόβα για το θάνατο. Τον Φράνκ Ζάπα προτιμώ και το Hot Rats αθάνατο.

Προσοχή - προσοχή! Καθολική έλλειψη πνεύματος θα παρατηρηθεί τη Δευτέρα σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες της χώρας.