Σ’ αγαπάω μανούλα αλλά...

Γέμισαν τα timeline μας με φωτογραφίες και αφιερώματα για τη γιορτή της μητέρας. Δικαίως, μάνα είναι μόνο μία: από το πρώτο μα-μα, το μανούλα, το μάνα, μέχρι το άσε-μας μωρέ-κι-εσυ-τώρα, τη μαμά θα αναζητούμε και στη μαμά θα γυρνάμε.

Υπάρχει όμως ακόμη ένας μοναδικά δυνατός δεσμός. Αυτός με τον μπαμπά. Ο μπαμπάς θα σε πάει τις πιο ωραίες βόλτες, θα σου αγοράσει το πιο «παράνομο» παγωτό μες τον χειμώνα.

Ο μπαμπάς θα σου μάθει να οδηγείς από ποδήλατο μέχρι αμάξι.

Ο μπαμπάς θα σε βοηθήσει στην προπαίδεια και ο μπαμπάς θα πιστέψει ότι δήθεν πονάει η κοιλιά σου στο όταν θα έχεις τέστ στην άλγεβρα, αρκεί να μην αγχωθείς. Ο μπαμπάκας θα προσπαθήσει να σου μαγειρέψει αλλά τελικά θα παραγγείλετε σουβλάκια.

Ο μπαμπάς θα τα χάσει μόλις δει το θερμόμετρο να ανεβαίνει στους 37 βαθμούς και θα καλέσει τα επείγοντα (δηλαδή τη μαμά) αλλά δεν θα το κουνήσει απ’ το πλευρό σου ούτε λεπτό μέχρι να γίνεις απολύτως καλά.

Από τον μπαμπά θα κρύψεις τα πρώτα σου φλέρτ αν είσαι κορίτσι και στον μπαμπά θα αποκαλύψεις όλο καμάρι τις πρώτες ερωτικές σου περιπέτειες αν είσαι αγόρι.

Ο μπαμπάς θα κλάψει με το πιο γοερό κλάμα όταν θα φύγεις πια απ’ το σπίτι και μόνο ένας μπαμπάς θα κρύψει καλά τους λυγμούς του όταν θα κρατήσει το εγγονάκι του στην αγκαλιά.

Μπαμπάδες, μην κοιτάτε που στις μαμάδες το βροντοφωνάζουμε, σας αγαπάμε ως τον ουρανό και πάλι πίσω!