Θάνος Σταθόπουλος

Τρίτη 31 Μαρτίου, η όγδοη συνάντηση της σειράς «Ο καλλιτέχνης ως βιωματικό υλικό». Μια συνεδρία που επιμελούνται οι Δωροθέα Κοντελετζίδου (ιστορικός-θεωρητικός της τέχνης) και Έλενα Τονικίδου (εικαστικός-art therapist). Καλεσμένος ο Θάνος Σταθόπουλος, τύπος ανθρώπου και καλλιτέχνη πολυσχιδή, αφού το παιχνίδι του με τις λέξεις τον έχει βγάλει έως τώρα σε ποικίλες «παραλίες». Τρίτο προγράμμα, συνεκδότης του λογοτεχνικού περιοδικού «Κορέκτ», τακτική αρθρογραφία στην «Καθημερινή», ποίηση, μεταφράσεις, εικαστικές συμμετοχές, κριτικογραφία και άλλα δημιουργικά, ιδιοσυγκρασιακά αλλά πάντα υπό μορφή δημοσίων χειρονομιών. Συμπότης με τον Καρούζο, παθιασμένος με την τζαζ, τον Λέοναρντ Κοέν, τον Εμπειρίκο και τη «Βλάβη» του Φρίντριχ Ντύρενματ, όπως και τον «Πρώτο Έρωτα» του Μπέκετ, εκδίδει, συγγράφει, ζει και συγκρούεται με τις λέξεις καθημερινά.

Σκρολάρω στο timeline του fb, θεωρώ πως κι εκεί, υπό συνθήκες, παράγεται έργο αξιομνημόνευτο, σκαλώνω σε μερικές αναρτήσεις του: Ας φωτογραφηθούμε λοιπόν μέχρι να βγει η ψυχή μας/ Κοντολογίς ανήκουμε στην οδό που μένουμε. ΟΚ! Όμως στα βιβλία του είναι που μπορείτε να εντρυφήσετε, εν είδει προετοιμασίας, όσοι επιθυμείτε μια γρήγορη αλλά και απολύτως περιεκτική γνωριμία μαζί του. Κι εδώ το fb του Θάνου προσφέρεται για ανθολόγηση- σταχυολόγηση, curated by the owner!

«Το πρωί είχε στρώσει χιόνι. Μπορούσες να χαρείς. Μπορούσες να φτιάξεις σπιτάκια από χιόνι ή χιονάνθρωπους και να τους βάλεις φρουρούς μπροστά στο σπίτι. Το χιόνι είναι παρήγορο - και σε κρατάει ζεστό αν θαφτείς μέσα του. Ωστόσο, μουλιάζει τα παπούτσια, μπλοκάρει τα αυτοκίνητα, εκτροχιάζει τα τρένα και αποκλείει τα χωριά». (Ένας σωρός γλώσσα, 2007).

«Είχε τους πιο ωραίους μηρούς που είχα δει. Σαν να μην είχε περάσει από πάνω της ο χρόνος. Τις νύχτες τους άγγιζα με λαγνεία: τους θώπευα και τους φιλούσα, τους δάγκωνα, έβαζα το πρόσωπό μου στον θύλακο, έβγαζα τη γλώσσα μου στην επιφάνεια, τους σήκωνα ψηλά στα χέρια μου. Κατόπιν κολλούσα το σώμα μου πάνω τους. Το πρωί έπιανα να τους βλέπω». (Το Αυτόματο, 2013)

Παρακολουθώντας τον Σταθόπουλο, εκπομπές, συνεντεύξεις, βιβλία, περιοδικά, αυτό που με εντυπωσιάζει είναι το «μείγμα του». Η ακροβασία του ανάμεσα στα τρέχοντα συμβάντα και το διαρκές, την ποπ κουλτούρα και το «υψηλό», τις αναφορές του σε τυχαία συμβάντα αλλά και ενορχηστρωμένες και μετρονομημένες στιγμές από την ιστορία της τέχνης και της λογοτεχνίας που δείχνουν να τον σημάδεψαν. Δεν πετά τίποτα, δεν του ξεφεύγει τίποτα, αρχειοθετεί το υλικό του με βάση προσωπικό χρόνο και βάθος, λες και ό,τι συμβαίνει δεν είναι προορισμένο, πέρα από το όλον που μας αφορά, να συνιστά υλικό πρώτης τάξης για τη διήγηση της υποκειμενικής αυτοβιογραφίας του.

Μια Τρίτη που αναμένεται ενδιαφέρουσα και καλείσθε να προσέλθετε ευπρεπώς ενδεδυμένοι στην Παύλου Μελά 38, τρίτος όροφος. Ποιητική αδεία ήταν το «ενδεδυμένοι» παρεμπιπτόντως. Δεν πήγαινε στα ρούχα, αλλά στο ψυχικό dress code της γνωριμίας μας με τον κεντρικό χαρακτήρα της συνάντησης.

«Ο καλλιτέχνης ως βιωματικό υλικό» από την Ψυχολογία -Τέχνη: Τρίτη 31 Mαρτίου στις 18.00. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή με email: psychologyart@cyta.gr & psychotherapyart@yahoo.gr. Περισσότερες πληροφορίες: 2310 257070, 6970898814

Φωτογραφία: Πηνελόπη Μασούρη