«Παιδί του κέντρου, πώς βρέθηκα στο Ψυχικό; Θυσιάστηκα κι εγώ για τα παιδιά μου... Για να πάψουν να κάνουν δύο φορές την ημέρα τη διαδρομή Σκουφά-Βασιλίσσης Σοφίας-Κηφισίας, στο δρόμο προς και από το σχολείο, για να μάθουν ότι το χορτάρι υπάρχει και έξω από τον υπολογιστή τους. Ρίζωσα, αγάπησα την περιοχή, έκανα δουλειά. Κάθε πρωί παίρνω το ποδήλατό μου για να βρεθώ στο Gaspar. Κάθε απόγευμα μαζί με άλλους αρρώστους κυνηγάω τα πράσινα μπαλάκια του τένις στον Όμιλο. Τα μεσημέρια της Τρίτης συναντάω τους παλιούς πελάτες του Rock, εγώ με τη φαλακρίτσα μου κι αυτοί με τα άσπρα τους μαλλιά μπροστά στους πάγκους της βιολογικής λαϊκής.
Όλες οι φυλές του πλανήτη κατοικούν εδώ, μόνο που τα αυτοκίνητα που χρησιμοποιούν έχουν διπλωματικές πινακίδες... Ο Καλλικράτης προσπαθεί να ενώσει ό,τι χωρίζει η Κηφισίας, το παλαιό και το νέο, τον αποκλειστικά χώρο κατοικίας με την πολύβουη αγορά, κι εγώ παλεύω να οργανώσω έναν τόπο συνάντησης των μόνιμων και των περαστικών».
12°
