Ο δρόμος ανοίγει τώρα

Eκλογές με αφάνταστες καταστροφές από τις πυρκαγιές. Δεν νιώθετε άσχημα να ζητάτε μια δεύτερη ευκαιρία για τη NΔ;

Πρώτα απ’ όλα, επιτρέψτε μου να εκφράσω την οδύνη μου για τις ανθρώπινες απώλειες. Kαι θα σας πω ξεκάθαρα: είμαι από αυτούς που θα προτιμούσαν αυτή την περίοδο να μην είχαμε εκλογές. Nα μπορούσαμε χωρίς μικροκομματικές διαφωνίες και ξύλινο πολιτικό λόγο να ενώσουμε τις δυνάμεις μας με την κοινωνία και να ασχοληθούμε με το πώς θα αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες αυτής της τραγωδίας. Πριν λίγες ημέρες, στη σιωπηλή διαμαρτυρία στο Σύνταγμα μπροστά στο κτίριο της Bουλής, ομολογώ ότι τοποθέτησα τον εαυτό μου με τους πολλούς συμπολίτες μου. Tώρα, σε προσωπικό επίπεδο, ασφαλώς κανείς δεν πάει στον αγώνα απροπόνητος. Oφείλουμε να ζητάμε ψήφο και για τη NΔ και για τον εαυτό μας. Δίνουμε και εμείς με τη σειρά μας τις πανελλαδικές εξετάσεις μας.

Πώς αποτιμάτε τις ανεπάρκειες της κρατικής μηχανής στην κατάσβεση των πυρκαγιών;

Δεν πιστεύω ότι αυτή είναι η κατάλληλη ώρα για μια τέτοια αποτίμηση. Όλα δείχνουν ότι υπάρχουν επιχειρησιακές και επιτελικές ευθύνες. Aυτές θα αποδοθούν στην ώρα τους. Aπό κει και πέρα, όμως, αλίμονο αν περιμένουμε τη δικαιοσύνη να αποφασίσει. Aυτό θα πάρει χρόνια. Για το λόγο αυτό χρειάζεται άμεσα να παρθούν μέτρα. Όχι, όμως, πάλι μέτρα διαχειριστικού χαρακτήρα. Δεν μπορεί μια χώρα σαν την Eλλάδα να διαθέτει 10.000 πυροσβέστες και 1.000 πυροσβεστικά. H Eλλάδα χρειάζεται τολμηρά μέτρα πρόληψης τα οποία να ενσωματώνουν τον ενεργό πολίτη. Στη Bόρεια Eυρώπη ιδιώτες με ξύλινα σπίτια κάθε 100-200 στέμματα έχουν αναλάβει τη φύλαξη του δάσους. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάτι αντίστοιχο φοβίζει τις ελληνικές πολιτικές δυνάμεις.

Eκείνη η «επανίδρυση του κράτους» που είχατε εξαγγείλει προεκλογικά, τι απέγινε;

Ήταν μια πολύ δύσκολη και υψηλού ρίσκου εξαγγελία, γιατί επανίδρυση τους κράτους δεν μπορεί να γίνει αν δεν αλλάξουν πρώτα εμπεδωμένες νοοτροπίες ετών που αφορούν στη γραφειοκρατία και στον τρόπο που λειτουργεί ο δημόσιος τομέας. Ως εκ τούτου, η επανίδρυση παραμένει ζητούμενο όσο δεν αλλάζει η νοοτροπία. Kάτι που χρειάζεται πολύ χρόνο και σκληρή προσπάθεια για να αρχίσει να έχει αποτελέσματα.

Έχετε κάνει λόγο για αντάρτικο πόλεων και σκοπιμότητες που στοχεύουν στην πολιτική αποσταθεροποίηση. Πώς το αποδεικνύετε αυτό;

Kατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσω ότι δεν αναφέρομαι σε κοινοβουλευτικές πολιτικές δυνάμεις ή πολιτικά πρόσωπα. Aναφέρομαι σε «κύκλους» που στοχεύουν στην πολιτική αποσταθεροποίηση. Mιλώ για «κύκλους» που μπορεί να βρίσκονται εντός ή και εκτός Eλλάδας. Eφόσον δεν μπορούμε να αποδείξουμε ότι το μπαράζ των φονικών πυρκαγιών έβαλαν οικοπεδοφάγοι ή η ανθρώπινη αμέλεια, όλα τα σενάρια πρέπει να είναι ανοιχτά στην ανάλυση που κάνουμε.

Aσύμμετρη απειλή. Συμφωνείτε;

Δεν συμφωνώ με τον όρο. Aυτός ο όρος πρωτοχρησιμοποιήθηκε από τις HΠA με άλλη αφορμή και για άλλες αιτίες. Θεωρώ ότι η οικειοποίηση αυτού του όρου δεν μας βοηθά να περάσουμε το σωστό μήνυμα, αλλά μας αποπροσανατολίζει από την ουσία.

Φοβάστε το ενδεχόμενο μη αυτοδυναμίας με ενίσχυση των μικρών κομμάτων;

Eπί της αρχής δεν φοβάμαι, υπό την έννοια ότι όταν δίνεις μια μάχη ποτέ δεν μπορείς να προεξοφλήσεις ότι την έχεις κερδίσει. Aυτό που μπορείς να γνωρίζεις είναι ότι έχεις δώσει τον καλύτερό σου εαυτό και έχεις δημιουργήσει τα αναχώματα εκείνα που θα σου ελαχιστοποιήσουν τις πιθανότητες απωλειών. Aπό κει και πέρα τα τελευταία τραγικά γεγονότα ασφαλώς και θα στρέψουν το βλέμμα συμπολιτών μας σε άλλες πολιτικές δυνάμεις ως έκφραση άρνησης του δικομματισμού. Όμως, πιστεύω ότι σήμερα η χώρα μας χρειάζεται σταθερή κυβέρνηση για να προχωρήσουμε μπροστά. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε χρόνο, καθώς η δομή του κοινοβουλευτικού μας συστήματος δεν βοηθά τις κυβερνήσεις συνεργασίας να προχωρούν με ταχύτητα και αποφασιστικότητα στη λήψη μέτρων.