Πόσον Κακλαμάνη ακόμα αντέχουμε;

Ο δήμαρχος Αθηναίων ως πρόσωπο είναι άνθρωπος συμπαθής. Μοιάζει προσηνής, είναι επικοινωνιακός, δεν εμφανίζεται με τουπέ και στόμφο, όπως οι περισσότεροι επαγγελματίες πολιτικοί. Είναι ένας άνθρωπος που, σ΄ ένα πρώτο και επιφανειακό κοίταγμα, θα μπορούσε να είναι φίλος σου.

Δυστυχώς όμως, είναι δήμαρχος στην Αθήνα και μας ζητάει να επανεκλεγεί. Αφήνοντας στην άκρη τη συμπαθητική περσόνα σημειώνω, ως δημότης Αθηναίων (Άνω Πατήσια), τρεις λόγους που δε θα ψηφίσω τον κ. Κακαλαμάνη.

Πρώτο, είναι ο μόνος δήμαρχος στην πόλη μας που έγινε διαβόητος επειδή έκοψε παλιά και μεγάλα δέντρα για να κάνει γκαράζ. Αυτό συνέβη Κύπρου και Πατησίων, στην Κυψέλη, προκαλώντας την οργή των ντόπιων κατοίκων (όχι κατ΄ ανάγκην δημοτών), που προχώρησαν σε κατάληψη και ξαναφύτεμα του χώρου. Αντίστοιχο, αλλά όχι όμοιο περιστατικό, συνέβη και στη βίλα Δρακόπουλου (τέρμα Πατησίων), μόνο που εκεί υπήρχε εμπλοκή και του Ερυθρού Σταυρού. Στο δε Άλσος Παγκρατίου η ιστορία δεν προχώρησε, ακριβώς λόγω των προηγούμενων αντιδράσεων. Ο δήμαρχος χαρακτηρίστηκε  έτσι με τα λίαν αρνητικά προσωνύμια ¨Ομερ Πριόνης¨και ¨Kακλαmoney’ κλπ, που τόσον καιρό είναι αναρτημένα σε πανό στο πρώτο προαναφερθέν πάρκο. 

Δεύτερο, το Δημαρχείο στη Λιοσίων είναι, τουλάχιστον σ΄ επίπεδο συμβόλων, ένα εθνικορατσιστικορθόδοξο άντρο. Σχεδον σε όποιο γραφείο μπεις για οποιαδήποτε δουλειά, θα πήξει το μάτι σου σε κιτρινόμαυρες βυζαντινές σημαίες, σταυρούς, ήλιους της Βεργίνας, Χριστούς, Παναγίες, εικονίτσες αγίων, εθνικιστικά συνθήματα, εικόνες του Παύλου Μελά, (δηθεν) λάβαρα της Αγίας Λαύρας και πολλά άλλα συνφή, μέχρι και το Μεταξά (ο Παπαδόπουλος μπορεί να υπάρχει πουθενά κι αυτός). Τα παραπάνω  δε βρίσκονται μόνο στα γραφεία και στους υπολογιστές των υπαλλήλων, μα και στους τοίχους ένα γύρω (χωρίς να μιλήσουμε για τη βρώμα και την καπνίλα, που στο κάτω κάτω είναι γενικά γνωρίσματα των περισσόετρων δημόσιων υπηρεσιών). Συναφώς, σκαιότατη είναι συχνά η συμπεριφορά τέτοιων ανθρώπων προς αλλοδαπούς που έρχονται στα γραφεία του Δήμου ¨δι΄ υπόθεσίν τους¨  Όλα αυτά δείχνουν τι κόσμο προσλαμβάνουν επί δεκαετίες οι διοικήσεις στο Δήμο Αθηναίων. Ταιριάζουν όμως ξεχωριστά με τον εθνικισμό του ίδιου του κ. Κακλαμάνη, που, ας μην το ξεχνάμε, υπήρξε επίλεκτο στέλεχος της ακροδεξιάς ¨Πολιτικής Άνοιξης¨ (του σημερινού αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας).  

Τρίτο, η ποιότητα των υπηρεσιών του Δήμου πέφτει συνεχώς. Η πολεοδομία ένα δράμα. Τα δημοτικά ιατρεία μονίμως φτιάχνονται (στη γειτονιά μου, η ταμπέλα γράφει 800.000 ευρώ προϋπολογισμός για την ανακαίνισή του ιατρείου, που είναι ένα μικρό διώροφο. Μα με τόσα λεφτά χτίζεις πολυκατοικία). Η δημοτική αστυνομία ποτέ δεν  κόβει μια κλήση σε μηχανάκια κι αυτοκίνητα που περνάνε πάνω στους πεζόδρομους και τα πεζοδρόμια, ούτε καν επιπλήττει τους οδηγούς: κόβει κλήσεις μόνο σε παράνομα παρκαρισμένα, αν και το κινούμενο όχημα είναι πιο επικίνδυνο. Για τα σκουπίδια καλύτερα ας μη μιλήσουμε. Κι αυτά όλα, ενώ οι υπάλληλοι (παρατρεχάμενοι και παραπανίσιοι εν πολλοίς) αυξάνονται συνεχώς, ανεβάζοντας ανλόγως τα δάνεια και τα ελλείμματα του Δήμου.

Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι αν εκλεγόταν οποιοσδήποτε άλλος (ο Καμίνης εν προκειμένω), θ΄ άλλαζε κάτι. Είμαι όμως βέβαιος ότι με την επανεκλογή του κ. δημάρχου τα πράγματα θα συνεχίσουν να χειροτερεύουν, ξέρουμε πια τι είδους θητεία ασκείται. Πόσον Κακλαμάνη ακόμα αντέχουμε; Παρόλα αυτά, ο κ. δήμαρχος κατά πάσα πιθανότητα θα επανεκλεγεί. Όχι τόσο γιατί οι αντίπαλοί του είναι διασπασμένοι, μη αναγνωρίσιμοι, μικρού βεληνεκούς κλπ κλπ. Θα επανεκλεγεί διότι στην Αθήνα ψηφίζουν δημότες και όχι κάτοικοι. Και πολλοί δημότες αυτής της πόλης ζουν στα βόρεια ή νότια προάστια, μην έχοντας επαφή με την Αθήνα και τη ζωή τους, έρχονται όμως τη μέρα των εκλογών, ψηφίζουν Κακλαμάνη, ξαναφεύγουν για τη Βούλα ή του Παπάγου και το βράδυ πανηγυρίζουν την επανεκλογή του Δημάρχου ¨τους¨. Όπως είχε γίνει με τον κ. Τρίτση, την κ. Μπακογιάννη, τον κ. Αβραμόπουλο, τον κ. Έβερτ. Κι αυτό μάλλον θα συνεχιστεί και τώρα, μόνο που οι δεκαετίες παρέρχονται και η κατάσταση στην πόλη είναι πια εκρηκτική.

Θα μπορέσουμε, ίσως, ν΄ ανακτήσουμε το Δήμο μας, όταν ο δημότης και ο κάτοικος ταυτιστούν. Μέχρι τότε, ο κ. Κακλαμάνης και ο όποιος διάδοχός του θα κάνουν πάρτι. Μακάρι να κάνω λάθος και να διαψευστώ. Αν δε διαψευστώ όμως,  εύχομαι ο  κ. Καμίνης να έχει υπομονή, να παραμείνει στο δήμο ως δημοτικός σύμβουλος και, σε τέσσερα χρόνια, ως άλλος Μπουτάρης, να παίξει ξανά με αυξημένες πιθανότητες.