Το πολυτεχνείο του τσιγάρου

Το χθεσινό πάρτι διαμαρτυρίας για το νόμο περί καπνίσματος στην πλατεία Κλαυθμώνος, πέρα από το ότι ήταν κεφάτο και απόλυτα ειρηνικό (μη δικαιώνοντας τον προληπτικό αστυνομικό κλοιό), νέκρωσε την πόλη. Η τρομερή πειθαρχία των ιδοκτητών έκλεισε τουλάχιστον το ιστορικό τρίγωνο και τα Εξάρχεια, η πρώτη κρύα βραδιά, βοήθησε, η Αθήνα ήταν πρωτοφανώς ήσυχη χθες το βράδυ. Σαν ξενέρωτη Ευρώπη. Συμμετείχα στη διαμαρτυρία της νυχτερινής κοινωνίας αφού «σπίτι είναι εκεί που βρίσκεται η καρδιά σου», όπως προστάζει το τελευταίο Πανικοβάλ. Να παίζει ο Quentin, ο κύριος Batman και ο Μιχαλόπουλος δημοσίως και να λείπεις; Δε γίνονται αυτά. Όμως…

Εκεί που διαφωνώ με τους καπνιστές είναι στο ότι θέλοντας να διεκδικήσουν το δικαίωμα στην «αυτοδιάθεση» θεωρούν δεδομένο το σημερινό καθεστώς. Που βασίζεται σε μια «εθιμική βαρβαρότητα» απέναντι σε όσους δεν καπνίζουν. Έχουμε μεγαλώσει με δεδομένο ότι την ώρα που απολαμβάνουμε π.χ. το φαγητό μας κάποιος μπορεί να καπνίζει ένα δίμετρο πούρο στο διπλανό τραπέζι ή ότι η σημειολογική μυθολογία του «καπνισμένου μπαρ» ας πούμε νομιμοποιεί μια αιθαλομίχλη που σε κάνει να βρωμάς σαν θεριακλής ασβός με το που βγεις από το νυχτερινό ίδρυμα. Κι αν δεν κάνω λάθος, η δημοκρατία υπάρχει για να υπερασπίζεται το δικαίωμα των λίγων που υφίστανται μια δημόσια πράξη, όχι απαραίτητα των πολλών που την πραγματοποιούν.

Νευριάζω με τους ιδιοκτήτες των μπαρ, παρότι καταλαβαίνω το πρόβλημα που τους δημιουργεί η νέα διάταξη. Γιατί δεν κοιτιούνται λίγο στον καθρέφτη. Που θα δείξει ανύπαρκτο εξαερισμό, μπόμπες που διαλύουν συκώτια, ακριβά ποτά μεζούρας που πια δε μετριέται σε δάχτυλα αλλά σε νύχια. Θα τα διορθώσουν όλα αυτά, αν δικαιωθεί το «Πολυτεχνείο του τσιγάρου», όπως άλλωστε φαίνεται από τη χαλαρή εφαρμογή του; Θα πιέσουν μέσω του συνδικαλιστικού τους οργάνου όσους - ας πούμε λίγους - «χαλάνε την πιάτσα»; Νομίζω ότι όλοι ξέρουμε την απάντηση. Και προπάντων οι ίδιοι.

Αλλά, αυτά οι φίλοι μου – καπνιστές κι επαγγελματίες - δεν τα καταλαβαίνουν. Γιατί κι εγώ είμαι «ανυπότακτος έλληνας», «αριστερός» και «καλή παρέα», σαν κι αυτούς. Επομένως, δεν έχω άλλη επιλογή, αντιστέκομαι κι εγώ. Στο όνομα του κίτρινου Ολντ Χόλμπορν και της βότκας αγνώστου προελεύσεως…

Περισσότερες πληροφορίες για τις θέσεις του συντονιστικού των επαγγελματιών στο www.scafebar.gr