Γιάννης Μπουτάρης - Σπύρος Πέγκας: To be or not to Μπ.;

Τις τελευταίες μέρες ακούω επανειλημμένες αναφορές στο όνομά σας από αρνητικά δι­ακείμενους, και μάλιστα με λασπολογικούς όρους. Σας χαρακτηρίζουν «σκουλαρικά», «αλκοολικό», «τατουαζάκια». Μήπως αυτό σημαίνει ότι είστε πλέον υπολογίσιμος αντί­παλος;

Γ.Μπ. Και τατουαζάκιας είμαι, και σκουλαρι­κάς είμαι, και αλκοολικός είμαι. Όμως είμαι και ο πιο ικανός από όλους. Διότι, αν συγκρίνεις τα πράγματα που έχω κάνει εγώ στη ζωή μου και αυτά που έχει κάνει ο αντίπαλός μου, η δική μου υποψηφιότητα είναι όχι διαβατήριο, αλλά πρόσκληση για να ανα­λάβω τον δήμο. Έχε υπ’ όψιν ότι το σκουλαρίκι, για τους Δυτικομακεδόνες, όπως είμαι εγώ, είναι φυλα­κτό. Σκουλαρίκι φορούσε και ο μπαμπάς μου, μέχρι τα 16 του. Έτσι το απέκτησα και εγώ. Το τατουάζ είναι μια συναισθηματική έκφραση. Το έκανα τη δεκαετία του ’70, όταν τέτοια πράγματα τα έκαναν μόνο οι φυλακισμένοι. Γιατί; Γιατί αυτή είναι η άποψή μου και δε δίνω λογαριασμό σε κανέναν. Αλκοο­λικός; Ναι, είμαι αλκοολικός. Έχω όμως 21 χρόνια να πιω. Οι αλκοολικοί δε λένε ποτέ «ήμουν αλκοο­λικός». Λένε «είμαι». Και μόνο το γεγονός ότι είμαι 20 χρόνια καθαρός, τα λέει όλα. Και οι κατηγορίες δεν εξαντλούνται εκεί. Επιτίθενται ακόμα και στις πεποιθήσεις μου. Λένε πως είμαι άθεος, γιατί προ­τίμησα να αποτεφρωθεί η σορός της γυναίκας μου, παρά να τη θάψω. Χωρίς να αναφέρει κανείς το γεγονός πως επρόκειτο για δική της βούληση. Εγώ ήθελα να γίνει εξόδιος ακολουθία. Την οποία ορι­σμένοι μητροπολίτες δεν την επιτρέπουν, παρόλο που και ο Ιερώνυμος τάχθηκε υπέρ της καύσης των νεκρών, και είναι μια πρακτική η οποία πέρα από λόγους υγιεινής, εφαρμόζεται από όλες τις ορθό­δοξες εκκλησίες στον κόσμο, εκτός από ορισμένους μητροπολίτες στην Ελλάδα.

Πιστεύετε ότι το εικοσιπενταετές σύστημα διακυβέρνησης της πόλης έχει αναπτύξει τόσο ισχυρούς μηχανισμούς, που μπορούν να εξασφαλίσουν την επιβίωσή του; Πώς θα τους αντιπαρέλθετε;

Γ.Μπ.Ο νικητής πάντα κερδίζει. Το δύσκολο είναι να αλλάξεις τις νοοτροπίες. Ας μην ξεχνάμε ότι το σημερινό καθεστώς συμπλη­ρώνει μια γενιά. Η Θεσσαλονίκη πλέον έχει ένα πολύ μεγάλο πληθυσμιακό κομμάτι που όχι απλώς έχει γαλουχηθεί και ανατραφεί με συντηρητικές αντιλήψεις, αλλά οπισθοδρομεί συνειδητά. Ζει με φαντάσματα του παρελθόντος. Με τον Μεγαλέ­ξανδρο, την Κωνσταντινούπολη, με αυτά και άλλα. Δε λέω να μην τιμούμε. Άλλο όμως να τιμώ τον Μέγα Αλέξανδρο και άλλο να κάνω μνημόσυνο κάθε χρόνο. Αυτή η φοβία για οτιδήποτε καινούρ­γιο στην πόλη, η οποία έχει σαν επακόλουθο τη μόνιμη γκρίνια, δεν σπάει εύκολα. 

Θα υπάρξουν διώξεις για το πλήθος των ατα­σθαλιών, αν εκλεγείτε;

Γ.Μπ. Κάποιες υποθέσεις είναι ήδη στα χέρια της δικαιοσύνης. Εκδικητικοί δε θα είμαστε. Ό,τι έγινε, έγινε. Δε θέλουμε να χωρίσουμε πασοκσήδες και νεοδημοκράτες σε στρατόπεδα. Δεν περισσεύει κανένας σε αυτή την προσπάθεια να αλλαχτεί η πόλη.

Επιλέγοντας τον κύριο Γκιουλέκα, η Νέα Δη­μοκρατία ποντάρει στην υποψηφιότητα ενός ηλικιακά νέου, αλλά ιδεολογικά «υπέργηρου» στελέχους. Ταυτόχρονα, ο Κώστας Γκιουλέκας έδειξε από το πρώτο λεπτό τη στρατηγική που θα ακολουθήσει κατά την προεκλογική εκ­στρατεία. Παραμερίζει το κόμμα και προβάλ­λει την καταγωγή. Είναι λιγότερο νεοδημο­κράτης και περισσότερο Θεσσαλονικιός. Πώς αξιολογείτε την τακτική του;

Γ.Μπ. Καταρχήν είναι μεγάλο σφάλμα να αρνείται τη νεοδημοκράτικη προέλευσή του. Δεν μπορείς να είσαι ο πρώτος βου­λευτής σε ψήφους της Νέας Δημοκρατίας, να είσαι υπεύθυνος του τμήματος Προγραμματισμού και να δηλώνεις ανεξάρτητος. Κάποιος κοροϊδεύει κάποιον εδώ. Και πιο Θεσσαλονικιός από εμένα δεν είναι. Ο μπαμπάς μου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, εγώ στην Καμάρα. Όσο για τις ικανότητες; Αν σου δώσω το curriculum το δικό μου, που ανέλαβα μια επιχεί­ρηση με δυναμικό 25 ατόμων και την έφερα μαζί με τον αδερφό μου στα 500, που υπήρξα πρόεδρος του κλαδικού οργάνου των οινοπαραγωγών, ενώ είμαι ιδρυτής και πρόεδρος του Αρκτούρου, μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης διεθνούς αναγνώρισης, άραγε ποιος θα θεωρηθεί αντικειμενικά ικανότερος;

Σ.Π. Θέση μας ως Πρωτοβουλία είναι πως δε θα έπρεπε να αποτελεί κριτήριο εκλογιμότητας το πόσο Θεσσαλονικιός είσαι. Αντίθετα, το ερώτημα θα έπρε­πε να είναι: Πόσο κοσμοπολίτης είσαι; Τι γνωρίζεις για τα συστήματα ανάπτυξης των άλλων πόλεων;

Ο αντίπαλός σας αναφέρει στο βιογραφικό του πως είναι συλλέκτης ντοκουμέντων και κειμηλίων από τις περιόδους των Εθνικών Αγώνων. Μήπως να ετοιμαζόμαστε για ενδυ­νάμωση του ρόλου μας ως πόλης-ακρίτα σε περίπτωση εκλογής του;

Γ.Μπ. Δεν ξέρω. Εγώ είμαι κάτοχος μιας συλλογής παιχνιδιών και κιτς αντικειμένων. Δε με ενδιαφέρουνε τα όπλα.

Με τα πρώτα ονόματα που ανακοινώνονται από τον συνδυασμό της ΝΔ, διαπιστώνουμε πως ένα μεγάλο μέρος του συστήματος της προηγούμενης διοίκησης προωθεί τους γιους και τις κόρες του σε αντιδημαρχιακές υποψη­φιότητες. Σας τρομάζουν οι αναπαραγωγικές ικανότητες του συντηρητικού κομματιού της πόλης;

Γ.Μπ. Ξέρεις πώς δημιουργούνται τα «τζά­κια»; Μέσα από τη συντηρητική θεώρηση της πολι­τικής, που την αντιμετωπίζει ως επάγγελμα. Η δια­κηρυγμένη πρότασή μας είναι μάξιμουμ δύο θητείες για τον δημοτικό σύμβουλο και μία για τον δήμαρχο. Η ενασχόληση με την πολιτική είναι κοινωνική προ­σφορά, δεν είναι επάγγελμα. Ενοχλούμαι όταν βλέ­πω το αξίωμα να πηγαίνει από μπαμπά σε γιο.

Σ.Π. Άλλωστε και ο Γκιουλέκας παιδί του Παπαγε­ωργόπουλου είναι. Αν εκλεγεί, θα πρόκειται για μια παράδοση από πατέρα σε γιο, ας μη γελιόμαστε.

Από πλευράς σας αντιμετωπίσατε τις πα­σοκικές βαρονίες και τους αλλεπάλληλους καβγάδες της αριστεράς, προκειμένου να επικρατήσετε ως υποψήφιος. Θα λέγατε ότι έχετε διεξαγάγει έναν σκληρό προεκλογικό αγώνα πριν τον επίσημο προεκλογικό αγώνα; Και, κυρίως, θα πετύχετε τη συσπείρωση;

Γ.Μπ. Η επιλογή μας από το κυβερνών κόμμα είναι εξαιρετικά σημαντική. Δεν ξεπληρώνει τα λάθη του παρελθόντος, όπως λένε ορισμένοι ηλίθιοι. Το ΠΑΣΟΚ μας στήριξε εν πλήρει συνειδήσει, όπως στήριξε και τον Καμίνη στην Αθήνα, επειδή γνώριζε πως επιλέγει τον καλύτερο. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αν αυτό περάσει στη νοοτροπία των πασοκσήδων, και στη συνέχεια του υπόλοιπου κόσμου, θα έχει πραγματοποιηθεί ένα πολύ με­γάλο βήμα. Φυσικά, δε θα είναι εύκολο. Πρέπει να απευθυνθούμε στο αίσθημα αυτοτέλειας και ελευ­θερίας του πολίτη. Το να διαιωνίζεις μια κομματική οργάνωση που δε σου δίνει κανένα περιθώριο να εκφραστείς, θίγει την αξιοπρέπειά σου.

Σ.Π. Η λογική μας είναι να απευθυνόμαστε σε όλους. Η Πρωτοβουλία έχει στελέχη όχι μόνο από την κεντροαριστερά αλλά και από την κεντροδεξιά και τη δεξιά. Από όσους αντιλαμβάνονται ότι η πόλη έχει ανάγκη ανάπτυξης.

Θα εγκατασταθείτε άνετα σε ένα δημαρχείο, του οποίου την ανέγερση πολεμήσατε με κάθε μέσο;

Γ.Μπ. Το δημαρχείο το πολεμήσαμε, χάσαμε, χτίστηκε. Σε μια στιγμή έξαρσης είχα πει να το γκρεμίσουμε. Θα ήμουν χαζός να το γκρεμί­σω, φυσικά. Στόχος μας πλέον είναι να αποκτήσει ενεργειακή αυτονομία και να γίνει βιοκλιματικό. Είναι τρομερά ενεργοβόρο. Σε βάθος χρόνου φιλοδοξούμε και στην υπογειοποίηση όλων των δρόμων που περνάνε μπροστά του, ώστε να ξε­μπουκώσει η κίνηση και να δημιουργηθεί μια πλα­τεία από το δημαρχείο ώς τη θάλασσα.

Σ.Π. Θα πρέπει επίσης να ξεκαθαρίσουμε άμεσα την κατάσταση στο αρχαιολογικό πάρκο, μια από τις μεγαλύτερες πιάτσες ναρκωτικών πλέον. Ο απελθών δήμαρχος δεν έμενε στο κέντρο, δεν έβλεπε την κατάσταση, με το που μετέφερε το δημαρχείο του τοποθέτησε ένα περιπολικό και νομίζει ότι κάτι έγινε. Αυτό είναι ένα κομμάτι που δε θα το αγνοήσουμε, και λόγω της εμπειρίας του Γιάννη, που έχει στήσει πάρα πολλές ομάδες υποστήριξης και έχει συγκεκριμένες προτάσεις να καταθέσει για συμβουλευτική και πρόληψη.

Περισσότερο από την ανάγκη πραγματοποί­ησης έργων, θα λέγατε πως προέχει η απο­κατάσταση εμπιστοσύνης των πολιτών στην τοπική διοίκηση;

Γ.Μπ. Σε ένα χρονοδιάγραμμα ενός έτους, μπορούμε να κάνουμε πράγματα άμεσου αποτελέσματος, ώστε να καταλάβει ο κόσμος ότι δουλεύουμε για την πόλη. Επειδή και ο άγιος φοβέρα θέλει, θα περάσουμε ένα διάστημα με νουθεσίες και παροτρύνσεις, όμως αμέσως μετά θα έχουμε αυστη­ρή εφαρμογή του νόμου. Το διπλοπαρκάρισμα και τα παράνομα τραπεζοκαθίσματα θα εκλείψουν άμεσα.

Δε θα σας φθείρει αυτό το κομμάτι των τρα­πεζοκαθισμάτων, δεδομένου ότι ένα μεγάλο ποσοστό της πόλης βιοπορίζεται μέσω καφέ-μπαρ;

Γ.Μπ. Θα είναι μια καλή ευκαιρία να εξορ­θολογιστούν οι τιμές και τα ενοίκια. Να σπάσει αυτή η χρηματική φούσκα. Έχεις 50 τραπεζοκα­θίσματα, από τα οποία τα 20 είναι παράνομα, και χρεώνεις 4-5 ευρώ τον καφέ, τη στιγμή που στο Μιλάνο κοστίζει 1,5· αυτό πρέπει να σταματήσει.

Σ.Π. Ίσως γίνει μια προσπάθεια να μειωθούν και τα δημοτικά τέλη. Μια συμβολική μείωση, σαν χειρο­νομία καλής θέλησης.

Γ.Μπ. Τα δημοτικά τέλη είναι ένα τεράστιο πρόβλη­μα, που ίσως αντιμετωπίζεται με διαφοροποίηση των δημοτικών τελών ανάλογα με τη ζώνη και τη χρήση γης. Η παραλία δεν μπορεί να έχει τα ίδια τέλη με την υποβαθμισμένη Αχειροποίητο.

Σχετικά με την αφισορύπανση;

Γ.Μπ. Ο νόμος είναι ξεκάθαρος, τέρμα οι αφίσες.

Σ.Π. Σκέψη μας είναι να γίνει μια συνάντηση με τους καταστηματάρχες, να τους δώσουμε χρόνο στην ΕΤ3, στην TV100 και τα δημοτικά ραδιόφωνα, προ­κειμένου να κατεβάσουν τις αφίσες.

Γ.Μπ. TV100 δε βλέπει κανένας. Έτσι; Πώς μπορείς όμως να την αξιοποιήσεις και να περάσεις μηνύμα­τα μέσα από ένα δημοτικό εργαλείο; Φέρε τον Λάκη Λαζόπουλο ή Θεσσαλονικείς ανθρώπους του θεά­ματος, τον Μιχαηλίδη, τον Σταρόβα, να σου κάνουν μια εκπομπή με μηνύματα. Να συμμετάσχουν σε μια προσπάθεια αλλαγής νοοτροπίας. Κάλεσε ακόμη και τους πιο αγαπημένους ποδοσφαιριστές της πό­λης. Πιστεύω ότι θα είναι εύσημα για τον καθένα να αποτελέσει κομμάτι αυτής της προσπάθειας.

Η Πρωτοβουλία ταυτίστηκε στην πορεία της με μια σειρά εκδηλώσεων πολιτισμού. Είναι αυτός ένας τρόπος να επιτύχετε μια συλλογι­κή αλλαγή διάθεσης;

Σ.Π. Υπάρχει μεν μια γενιά που επί 25 χρόνια βιώνει αυτή την κατάσταση, υπάρχει όμως και μια νεότερη γενιά, η οποία δεν έχει αρχίσει ακόμα να σχηματίζει στο μυαλό της την εικόνα του σκηνικού με τα φαντάσματα, και σκοπός μας είναι να κινητοποιήσουμε αυτή τη γενιά. Αυτή που απαξιώνει την πολιτική. Τα παιδιά από 18 έως 25 να κατέβουν σε αυτές τις εκλογές και να στηρί­ξουν την Πρωτοβουλία. Αυτή η γενιά είναι ο στόχος. Οι εκλογές αφορούν τη ζωή της. Δε ζητάμε μια κομματική σύνταξη, δεν είμαστε κομματικός συνδυ­ασμός, άλλωστε. Θέλουμε όλοι μαζί να φτιάξουμε μια νέα ταυτότητα για την πόλη. 

Ποια αίσθηση σας αφήνουν αυτές οι εκδηλώ­σεις;

Σ.Π. Ενός πολύ πλουσίου υλικού από πλευ­ράς των καλλιτεχνών, και μιας άμετρης ανάγκης πρόσβασης σε ερεθίσματα από μέρους του κοινού. Υπάρχει δυναμικό που δεν μπορεί να εκφραστεί. Να σημειωθεί εδώ όμως ότι πολιτισμός δεν είναι μόνο η μουσική ενασχόληση. Είναι η καθαριότητα στις τουαλέτες των σχολείων. Το να μη φτύνουμε τη μαστίχα στον δρόμο. Πράγματα που λύνονται μόνο με εκπαίδευση και νουθεσία. 

Παραμονές των προηγούμενων εκλογών, εκ­δηλώνατε την πρόθεσή σας να μετατρέψετε τα Λαδάδικα σε καλλιτεχνική συνοικία της πόλης. Θα επιμείνετε στο σχέδιό σας;

Γ.Μπ.Έχουμε σχέδια για τα Λαδάδικα, τη Βαλαωρίτου και για διάφορες περιοχές. Αυτά που προτείνουμε έχουν γίνει σε όλο τον κόσμο. Θα παραδειγματιστούμε από πόλεις που άλλαξαν τη ζωή τους. Ένα βασικό μας πρόβλημα είναι η γκετοποίηση. Στη Θεσσαλο­νίκη υπάρχουν περιοχές όπου ζουν μετανάστες. Δεν υπάρχει λόγος να αλλάξουν αυτές οι περιοχές. Μπορεί όμως ο δήμος να τις απογκετοποιήσει με τη συμπεριφορά του. Να παρέχει στον μετανάστη την καθαριότητα που διαθέτει και η διπλανή γειτονιά, να μην έχει σπασμένες λάμπες, να καλλιεργηθεί μεταξύ των πολιτών αίσθημα ισοτιμίας. Να υπάρ­χουν και τρία αλβανικά ή τρία ρωσικά περιοδικά στη συνοικιακή βιβλιοθήκη, για να μπορούν τα παιδιά να διαβάσουν στη μητρική τους γλώσσα. Ώστε, κατ’ επέκταση, να νιώσουν πως μένουν στην πόλη τους. Όχι ότι είναι ανεπιθύμητοι επισκέπτες.

Πώς θα επικοινωνήσετε τις θέσεις σας κατά το διάστημα που απομένει;

Γ.Μπ. Με τον ποδα­ρόδρομο. Μια πανάρχαια πρακτική.

Φωτογραφία: Γιώργος Παπαδόπουλος

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο SOUL που κυκλοφορεί