Ντράγκα ντρουγκ το κουδουνάκι

Κωδωνοφόροι παντού! Με κέφι, μπρίο, μουτσούνες άγριες, μάσκες περίεργες, θορύβους τρομερούς και εξαλλοσύνες ωσάν αφιονισμένοι σαμάνοι. Αναστατώνουν τη Θεσσαλονίκη, κυκλοφορούν μπουλούκι, μας θυμίζουν πως είναι καρναβάλι, get into the groove. Ξορκίζουν τους δαίμονες, τους κοροϊδεύουν κατάμουτρα, αμφισβητούν την πονηριά τους, τους απειλούν στα ίσια. Δεν υπάρχουν λεφτά για Βραζιλιάνες χορεύτριες, για ιπτάμενο Σάκη -Ολλανδό- Ρουβά, όπως εκείνα τα αλησμόνητα χρόνια της δημαρχίας Παπαγεωργόπουλου, με την πλατεία Αριστοτέλους να θυμίζει ρωμαϊκή κιτς αρένα. Και θυμώντας τα να κλαις. Από τα γέλια!

Πού είναι η Βανδή κι ο Βουρλιώτης, ο Νίνο και ο «αυτό που τώρα μου συμβαίνει» Λάκης Τζορντανέλι; Εκείνα τα παλιά γλέντια όπου λεφτά υπήρχαν στα ταμεία του δήμου, το ποπ τρας αντάμωνε με την καλοχτενισμένη χωρίστρα του σούπερ Μπίλυ; Παρεμπιπτόντως σήμερα ο πρώην δήμαρχος αιτήθηκε την αποφυλάκισή του για λόγους υγείας. Κωδωνοφόροι παντού, να χτυπούν τα ταμπούρλα και να βαράνε τις κουδούνες τους. Παράδοση. Εδώ δεν είναι πια ούτε Ρίο ντε 2310 Τζανέιρο, ούτε σαν σκηνικό για τα βραβεία Mad.

Η νέα τάση είναι η παράδοση. Κωδωνοφόροι όπως κρίταμο! Κανείς δεν παραγγέλνει πια ρόκα παρμεζάνα, τη σαλάτα που πήγαινε αντικριστά με τα γλέντια και τις μουσικές εκείνων των καιρών! Αιώνια τους η μνήμη. Κωδωνοφόροι παντού, εδώ δεν είναι πια παίξε γέλασε, εδώ είναι Θεσσαλονίκη άφραγκη και ρέστη, χωρίς ιδιαίτερους στολισμούς και τζιριτζάντζουλες, χωρίς βασίλισσα της παρέλασης να χαιρετά από το άρμα και βασιλέα Καρνάβαλο να γνέφει... ευτυχείτε!