Δεν ξέρω αν, τελευταία, ήρθε και σε σας ένα τσέιν μέιλ κάπως ... εξεζητημένο, για να το θέσω κομψά. Σε μένα ήρθε, και, σύμφωνα με τα προηγούμενα ¨στρώματα παραληπτών¨, φαίνεται ότι έχει περάσει απο πολλούς και διάφορους, που μάλιστα έχουν όνομα και διεύθυνση μέιλ, δεν ήταν κρυφή η κοινοποίηση.
Σύμφωνα με το μέιλ αυτό, ο κόσμος καλείται στην πλατεία Συντάγματος, ορισμένη μέρα και ώρα, με σκοπό τη δημόσια αφόδευση. Ναι, καλά διαβάσατε: τη δημόσια αφόδευση. Το κάλεσμα λέει επί λέξει ¨χέστους όλους κι όλα¨. Προτρέπει οι ενδιαφερόμενοι να εμφανιστούν μαζικά και να ξεβρακωθούν, έχοντας ήδη μαζί τους χαρτί και μάσκες, να χέσουν στις πλάκες της πλατείας (και, αν είναι πολλοί, και στο δρόμο), και μετά να σηκωθούν να φύγουν, αφήνοντας τη πλατεία ... αφοδευμένη. Το κάλεσμα λέει ότι η συλλογική πράξη θα εκτελεστεί, εφόσον μαζευτούν πολλοί, 500 τουλάχιστον.
Λοιπόν, αν είναι αστείο, είναι πολύ κακής ποιότητας. Υπάρχουν τόσοι ηλίθιοι στην Αθήνα, ώστε όλο και κάποιοι θα τσιμπήσουν και θα πάνε στο Σύνταγμα την ορισμένη μέρα και ώρα, είτε πραγματικά για ν΄ αφοδεύσουν (θεωρώντας το μαζικό, χοντρό, καλαμπούρι), είτε από περιέργεια. Περιέργεια για τι πράγμα όμως; Για την αληθινή αφόδευση των άλλων. Κάτι που δεν έχει ξαναγίνει, ούτε καν στον Αριστοφάνη (πορδές, αναφορές σε σκατά και κώλους ναι, ποτέ όμως αληθινά σκατά επί σκηνής). Δηλαδή για να δουν δημόσια μια κατ΄ εξοχήν ιδιωτική πράξη. Σα να μην έχουν ξαναδεί ανθρώπινους πρωκτούς ή σα να μην ξέρουν τι είναι και πώς γίνεται η αφόδευση. Λογική οφθαλμοπορνείας δηλαδή, κατάσταση όπως των λεγόμενων ριάλιτι της τιβί. Εκτός αν παίζει κοπρολαγνεία ή αν γουστάρουνε τη μυρωδιά, οπότε ο σχολιαστής σηκώνει τα χέρια.
Αν δεν είναι αστείο, τότε τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Γιατί, φεύγοντας από τη λογική του μαζικού, χοντρού και έμπρακτου καλαμπουριού, κάποιοι νομίζουνε ότι προχωράνε σε σοβαρή πολιτική πράξη. Αλλά το ¨χέστους όλους κι όλα¨ είναι ψευδεπίγραφο. Διόλου δεν τους χέζεις όλους κι όλα. Χέζεις συγκεκριμένα την πλατεία Συντάγματος και προσθέτεις τη δική σου προσωπική, σωματικής προέλευσης, ρύπανση και μπόχα, σε όσες έχει ήδη η πόλη. Αυξάνεις το κόστος λειτουργίας της πόλης, γιατί κάποιοι, κάπως, θα κληθούν να καθαρίσουν ό,τι άφησες εσύ εκεί. Μετακυλίεις μια δική σου προσωπική ευθύνη στους άλλους. Χειροτερεύεις την εικόνα της πόλης στα μάτια (και στη μύτη) ντόπιων και επισκεπτών. Και φυσικά, δεν επηρεάζεις σε τίποτα την πολιτική, κοινωνική ή οικονομική κατάσταση. Δείχνεις μόνο έναν ακραίο ατομισμό, μια γελοία δήθεν εξυπνάδα, που όμως γίνεται μπούμεραγκ: αφού εκφράζεσαι κατά προτεραιότητα με χέσιμο, τελικά χέζεις μόνο τον εαυτό σου, γίνεσαι ο ίδιος μια καρικατούρα των κοπράνων σου, ή τα κόπρανά σου μια μια καρικατούρα δική σου. Ένα σκατό, μια σκατούλα εσύ ο ίδιος.
Ας μη νομιστεί ότι μιλάω έτσι επειδή δήθεν κόπτομαι για τη δημοσία αιδώ. Δεν κόπτομαι διόλου. Δε θα είχα κανένα πρόβλημα, για παράδειγμα, με μια ¨γυμνή διαμαρτυρία¨. Το ανθρώπινο σώμα δεν είναι ταμπού. Η γυμνή σάρκα δεν είναι έγκλημα. Άλλο όμως το σώμα, κι άλλο τα περιττώματά του. Ποιος σας είπε ότι οι γυμνιστές δεν αφοδεύουν ιδιωτικά; Στο κάτω κάτω, ακόμα κι ετυμολογικά να το πάρει κανείς, ¨αφοδεύω¨ θα πει παρεκκλίνω από το δρόμο και χέζω πιο πέρα, ώστε να μη λερώσω το δρόμο όπου περνάνε όλοι (κι εν συνεχεία, θάβω ή σκεπάζω τα κόπρανά μου). Δεν τα κάνω ούτε στο δρόμο, ούτε βέβαια, σε πλατεία. Δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς πιο αντικοινωνική ενέργεια.
Το μόνο που δείχνει αυτού του είδους η μαζική αφόδευση, είτε ως αστείο, είτε ως δημόσια απειλή, είτε ως πράξη, είναι η ηλιθιότητα των εγκεφάλων που τη σχεδιάζουν . Σκατά έχουν στο κεφάλι τους;
24°
