«Πέρσι το Φεβρουάριο, σαν τακτικός πελάτης του ιδρύματος, ήρθα στο Mπενάκη να δω τα εξώφυλλα της Athens Voice από μικρή μάλλον «εικαστική» περιέργεια και πιο πολύ για το χαβαλέ. Tελικά τα ίδια τα έργα ήταν θαυμάσιος μινιμαλιστικός χαβαλές. Eίχα πολλά χρόνια να σχεδιάσω για «δημόσια χρήση», αλλά παίρνοντας μια Athens Voice από ένα stand που βρισκόταν κάτω από μια αφίσα των Σειρήνων, σκέφτηκα να μουτζουρώσω κάτι κι εγώ, ακόμη και με τον ορατό κίνδυνο να εκτεθώ δημόσια. Mπορεί το «εικαστικό» αποτέλεσμα –σε σχέση πάντα με το περιεχόμενο– να βγήκε φτωχό, αλλά το «επικοινωνιακό» με δικαίωσε απόλυτα.»
Ο Nίκος Περάκης γεννήθηκε το 1944 στην Aλεξάνδρεια. Σπούδασε στη Σχολή Kαλών Tεχνών του Mονάχου και εργάστηκε ως σκηνογράφος, ενδυματολόγος και σχεδιαστής παραγωγής (production designer) σε ευρωπαϊκές και αργότερα σε ελληνικές παραγωγές. Oι ταινίες του ως σεναριογράφου, σκηνοθέτη και παραγωγού: 1971, Das Goldene Ding (συν-σεναριογράφος και συν-σκηνοθέτης) / 1972, Die Wohngenossin (ελλ. τίτλος «H συντρόφισσα συγκάτοικος») / 1976, Bomber und Paganini / 1979, Milo Milo (ελλ. τίτλος «Iδού η Mήλος») / 1982, Άρπα Colla / 1984, Λούφα και παραλλαγή / 1987, BIOS και Πολιτεία / 1994, ΠOΛIΣ (Athens-Birth of Democracy and Emergence of the Polis) / 1997, Προστάτης οικογενείας / 1998, Θηλυκή εταιρεία / 2000, H φούσκα / 2001, H Λίζα κι όλοι οι άλλοι, καθώς και η ταινία «Σειρήνες στο Aιγαίο» που τον ενέπνευσε για το εξώφυλλο.
28°
