Αν περιμένεις να διαβάσεις ωδές- μπουρδολογίες στα αρμυρίκια, τα αλατισμένα κορμιά, τους έρωτες στην άμμο, πλανάσαι πλάνην οικτρά. Ακολουθεί η μπλιαχ λιστ με όλα και όσους μας τη σπάσανε φέτος το καλοκαίρι.
Όσοι, πριν πέσουν στη θάλασσα, βρέχονται στα μπράτσα, στους ώμους και το στήθος, για να «μην πάθουν καρδιά». So Λάμπρος Κωνσταντάρας!
Οι μακρυμάλληδες που βγαίνοντας από τη θάλασσα τινάζουν τη μαλλούρα τους και σε πιτσιλάνε. Όπως τα σκυλιά!
Οι και-καλά-αριστοκράτισσες μάνες που φωνάζουν το παιδί τους στην παραλία: «Ιωάννηηη, Κωνσταντίνεεε, Μιχαήηηλ, Ευάγγελεεε, όχι στα βαθιά, παιδί μου!». Κανέναν παιδάκι σε αυτή τη χώρα, εκτός από τον Γιωργάκη Παπανδρέου, δεν το φωνάζουν πια με το υποκοριστικό του: Γιαννάκη, Κωστάκη, Μιχαλάκη, Βαγγελάκη;
Οι τρέντηδες που οδηγούν ποδήλατο πειστικά. Διαθέτουν όλα τα αξεσουάρ (κολάν, εμπρόσθιο - οπίσθιο φανάρι, τσαντάκι σέλας, παγουροθήκη, ταχύμετρο, φτερά λάσπης, κουδούνι, παλμογράφο), συνήθως για να διανύουν απόσταση από τη θάλασσα ώς το σουπερμάρκετ. Το βράδυ βγαίνουν για κλάμπινγκ με το ποδήλατο και το παρκάρουν επιδεικτικά μπροστά στο μπαρ.
Οι διασκεδαστές σε «πειρατικά», τράτες, σκούνες και λοιπά τουρίστ γαμοκάικα που κάνουν εκδρομές. Εσύ ξερνάς κι αυτοί σε τραβάνε με το ζόρι να χορέψεις λάτιν, τσιφτετέλι ή Zorba syrtaki.
Τα δελτία Τύπου από διάφορα καλοκαιρινά φεστιβάλ που υπόσχονται «τζαζ δρώμενα με θέα τα φεγγάρια του Αυγούστου». Την ίδια στιγμή, οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί, διαβάζοντας τα δελτία αισθάνονται την ανάγκη να ντύσουν το «δρώμενο» με Χαρούλα Αλεξίου και το «Έχει Πανσέληνο απόψε κι είν’ ωραία».
Η γκόμενα που διαβάζει κάθε χρόνο στην παραλία «Το μυστικό», (το μοναδικό βιβλίο που έχει διαβάσει στη ζωή της), και άμα τη ρωτήσεις «πώς σου φάνηκε», σου απαντά «φοβερή μετάφραση». Λες κι έχει διαβάσει την αγγλική έκδοση.
Οι βρομογιάπηδες που παίρνουν σερί όλα τα ακριβά θαλάσσια σπορ (ανεμόπτερα, παραπέντε, paraski, jet ski, γουίντ σερφ) και κάνουν να φαντάζει η δική μας διασκέδαση φθηνή και βαρετή.
Όσοι πίνουν βαρυσήμαντα στο μπιτσόμπαρο. Τους αναγνωρίζεις από το χέρι που ψαχουλεύει διαρκώς μέσα στο μπολάκι με το ξηροκάρπι και την έκφραση: «το ποτό πρέπει να το πίνεις, να μη σε πίνει». Συνήθως παραγγέλνουν τεκίλα κίτρινη με φέτα πορτοκάλι, για να την πετάξουν επιδεικτικά στο τασάκι. Καπνίζουν στριφτά· στρίβουν τσιγάρο τελετουργικά, καθισμένοι σταυροπόδι, με βλέμμα γεμάτο νόημα και με τον λογισμό τους κάπου μακριά. Πού; Σε κανέναν μουσακά;
Οι μπάρμαν που σερβίρουν το ποτό με τον πλαστικό αναδευτήρα, που δεν ξέρεις τι να τον κάνεις, ώσπου τον πετάς στο τασάκι, μαζί με τη φέτα πορτοκάλι και τα βρεμένα αποτσίγαρα.
Οι Γκιόσες του Κάμπινγκ, ήτοι γκόμενες που βάφουν τα νύχια τους ασορτί με το πολύχρωμο ρολόι τους, μιλάνε για τα ορμονικά τους στην παραλία, και το βράδυ κάνουν πιστολάκι στις τουαλέτες και πηγαίνουν στο μπιτς μπαρ φορώντας τακούνια και τα καλά τους. Μιάου!
Τα Αγόρια του Καλοκαιριού, στο ίδιο πάλι ραντεβού. Φορούν κολιέ από κοχύλια και ψυχεδελικά παρεό με κρόσσια, φτιάχνουν ράστα-τζίβα όχι μόνο το μαλλί αλλά και το μούσι τους, περπατούν ξυπόλητοι. Η επιστροφή του Βασίλη Τσιβιλίκα από τη «Θεία μου τη χίπισσα».
Οι τύποι που, χωρίς κανέναν απολύτως λόγο, σκάβουν τα καρπούζια, τα γεμίζουν τεκίλα, βότκα και ό,τι άλλο οινόπνευμα υπάρχει πρόχειρο τριγύρω και πίνουν σαν Αγγλάκια, μέχρι να αρχίσουν να ξερνάνε τα άντερά τους. Το άλλο πρωί ξυπνάνε και λέει ο ένας τον άλλον: «Είμαστε τρελοί, ρε φίλε, τι ήπιαμε χθες;». Δεν είστε τρελοί, ηλίθιοι είστε!
Το λάπτοπ στη θάλασσα, το τάβλι στη θάλασσα, οι ρακέτες στη θάλασσα, οι φουσκωτές πολυθρόνες στη θάλασσα, ειδικά αυτές που έχουν και υποδοχή για το φραπεδοπότηρο, το hands free στο αφτί ακόμα και στη θάλασσα. Να τα πάτε αλλού!
Οι γκόμενες-κορμιά που αλείφονται ασταμάτητα κι επιδεικτικά με λάδι στην παραλία. Α να χαθείς, μας καύλωσες!
Όσοι ρωτούν «πόσα megapixels έχει η φωτογραφική σου μηχανή» ή «τι μνήμη έχει το κινητό σου» για να πιάσουν κουβέντα. Είσαι βλάκας, είσαι βλάκας!
Ο κουκλεντές κάμακας που φοράει το πόλο του με σηκωμένο γιακά και κερνάει σέικερ σε άγνωστα κορίτσια στο μπιτς μπαρ. Τζάμπα ξοδεύεσαι.
Οι «αστείοι» της παρέας που αναπαράγουν ατάκες διαφημίσεων. Αφού πέρσι μας εξάντλησαν με το «όχι για μένα, για τη φουκαριάρα τη μάνα μου», φέτος άρχισαν ήδη να μας διαλύουν με το «τυχαίο, δε νομίζω». Χα χα, ξαφαλωθήκαμε, χωρατατζή!
Οι κάποιας ηλικίας τύποι που περνώντας έξω από τα καλοκαιρινά κλαμπ χρησιμοποιούν τη φράση «πάνε τώρα αυτά για μας». Στο τραπέζι του Δεκαπεντάγουστου είναι οι ίδιοι που λένε «εγώ θα καθίσω με τη νεολαία». Τη νεολαία τη ρώτησαν;
Αυτοί που πάντα ξέρουν κάτι παραπάνω από εσένα. Το χειμώνα δηλώνουν «πίτσα μόνο από…», «καλό το τρίγωνο Πανοράματος, αλλά…», «τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο, φυσικά!», ενώ το καλοκαίρι στις ψαροταβέρνες είναι αυτοί που αναλαμβάνουν να διαλέξουν ψάρι για όλη την παρέα. Γυρνώντας από τις διακοπές, αφήνουν υπονοούμενα για το ότι ανακάλυψαν «μια τέλεια μυστική παραλία στην οποία πας μόνο με σκάφος», «μια και γαμώ τις ταβέρνες που την έχει ένας παππούς, που ψαρεύει το πρωί, και μια γιαγιά, που τηγανίζει με δικό της λάδι…».
Αυτοί που ξέρουν από κρασί, οι οποίοι, ακόμα και στη Σαντορίνη ή τη Λήμνο, αντί για το ντόπιο χύμα, παραγγέλνουν καλιφορνέζικο ή Κτήμα Κωλομπαρίδη. Στη συνέχεια ζητούν από τον σερβιτόρο να το δοκιμάσουν πρώτοι, το μυρίζουν, το πλαταγίζουν στον ουρανίσκο τους και τελετουργικά νεύουν καταφατικά. Μετά προσκαλούν την ομήγυρη να επισκεφτούν τον χειμώνα το αποστακτήριο του Κωλομπαρίδη για να πάρουν και αυτοί μαθήματα γευσιγνωσίας.
Τα φιλόζωα γκομενιλάν που κουβαλάνε τα σκυλιά τους στην παραλία. Όχι μόνο πρέπει να ανέχεσαι τη μαδημένη γούνα των τετράποδων, πρέπει να συμμετάσχεις και στην κατουροφιλολογία της αφεντικιάς τους (που βρομάει σκυλίλα) περί ζευγαρώματος, τυχόν αλλεργιών τους ή ψυχολογικών προβλημάτων του ζωντανού. Γαβ, μωρή!
Οι νησιώτικες ταβέρνες που πουλάνε ατόφια «παράδοση», και στο ύφος του ταβερνιάρη και στις τιμές, αλλά, αν προσέξεις καλύτερα, θα δεις λάμπες ΙΚΕΑ και τασάκια Praktiker.
Τα εστιατόρια ή τα ενοικιαζόμενα δωμάτια με βουκολικά ονόματα «Ανεμόεσσα», «Απάγκιο», «Αγνάντι», «Μουράγιο», «Μαϊστράλι». Υπάρχουν σε κάθε νησί, σε σημείο που να υποπτεύεσαι ότι είναι franchise.
Όσοι κάνουν μανούρα στο μπιτσόμπαρο που δεν πήραν απόδειξη για το ποτό τους.
Όσοι μπιτσομπαρίστες δε δίνουν απόδειξη.
Οι gym fanatics, που ακόμα και στις διακοπές βγαίνουν πουρνό πουρνό για τζόκινγκ. Σιγά μη σου μαραθεί κανένας κοιλιακός!
Αυτή που, αντικρίζοντας το λιμάνι/τη θάλασσα/το νησί/τη χωριάτικη, λέει «τέλεια, θα κλάψω!». Στην καφετέρια παραγγέλνει «μέτριο προς το γλυκό» ή «espresso macchiato» ή «espresso lungo». Στους φίλους της δηλώνει πως άκουσε «ένα γαμάτο track», στις φίλες της διατείνεται πως φέτος το χειμώνα «έχει δουλέψει πολύ με τον εαυτό της». Το βράδυ κυκλοφορεί με καφτάνι ή καζάκα και αφουγκράζεται το «vibe» και τη «μυστηριακή ενέργεια» του νησιού. Enjoy!
Αυτοί που στέκονται μια ώρα μπροστά σου στο περίπτερο του κάμπινγκ ή στο πρακτορείο Τύπου της Χώρας μέχρι να διαλέξουν DVD.
Όσοι συλλέγουν τα γκουρμέ ένθετα των εφημερίδων ή κόβουν συνταγές με το ψαλιδάκι και στις διακοπές τους. Για να πειραματιστούν από Σεπτέμβρη;
Όσοι ψάχνουν στο νησί μαγαζιά με βιολογικά προϊόντα, προκειμένου να διακηρύξουν την πίστη τους στην «ποιότητα ζωής».
Οι ηλιθιότητες που ακούγονται στην παραλία από κοριτσοπαρέα που τον χειμώνα παρακολουθούσε σεμινάρια αυτοβελτίωσης: «Δεν ξέρω τι θέλω στη ζωή μου», «Δεν καταλαβαίνω τι νιώθει», «Δεν εκφράζεται», «Πρέπει να είσαι ο αληθινός σου εαυτός», «Μην κρύβεις τους φόβους σου», «Μη φοβάσαι ούτε να ρισκάρεις ούτε να διεκδικήσεις», «Νομίζω πως η σχέση μας πριν διαλυθεί είχε αδειάσει». Μήπως ψάχνουν τον Μανωλιό τον μπήχτη;
Το μαλλί κομμωτηρίου με το οποίο αναχωρεί η Ελληνίδα για τις διακοπές της. Φουσκωμένο σαν αερόστατο, μπουκλωτό γάμου και πίτα στη λακ, στην επιστροφή είναι άλουστο και πατημένο σαν σκυλοκούραδο.
Οι σερβιτόρες και οι σερβιτόροι σε εναλλακτικά μπαρ εναλλακτικών νησιών, βλέπε Ανάφη, Αμοργό, και πάει λέγοντας. Το χειμώνα σπουδάζουν χορό ή ηθοποιία, εξ ου και οι αέρινες κινήσεις τους κατά το σερβίρισμα-performance. Αρκετοί από αυτούς είναι καταραμένοι καλλιτέχνες, που «τους έφαγαν τα κυκλώματα». Φορούν σαλβάρια και τα κοσμήματα που σχεδιάζει η καλύτερή τους φίλη και κοιτούν αλλού όταν τους κάνεις νόημα πως θέλεις να παραγγείλεις.
Αυτός που την τελευταία μέρα των package holidays παίρνει πρωτοβουλία και δήθεν συνωμοτικά κάνει έρανο για τον ξεναγό-συνοδό. Αφού μαζέψει το μπαγιόκο, σε μια σεμνή τελετή, του το παραδίδει «εκ μέρους όλων των εκδρομέων, παρότι κάποιοι δεν έδωσαν τίποτα». Στα παιδικά του χρόνια ήταν ταμίας της τάξης και, όταν μεγάλωσε, έγινε διαχειριστής της πολυκατοικίας. Στο μεταξύ, ο ξεναγός-συνοδός τα έχει αρπάξει χοντρά από όλους νωρίτερα σε κάτι γεύματα, ψώνια, εισόδους μουσείων…
Οι ησυχάκηδες-μυσταγωγοί που στις συναυλίες φωνάζουν «σσσς» για το παραμικρό. Αν πέσουν σε πανηγύρι, εκστασιάζονται με τον λυράρη, ακόμα κι αν είναι μούφα. Και το πανηγύρι και ο λυράρης.
Ο σεμνός λυράρης σε πανηγύρι, που ξαφνικά πωρώνεται και αρχίζει ένα ατελείωτο σπαζοκλαμπάνικο σόλο, τίρι τίρι τίρι τίρι.
Οι μπαντάνες και τα δερμάτινα όσων ταξιδεύουν κομβόι με τις μοτοσικλέτες τους. Τόσο 80s, τόσο easy riders for the masses.
Οι αναποφάσιστοι των διοδίων, που αλλάζουν διαρκώς λωρίδα.
Οι ακάλυπτοι πολυκατοικιών στις πόλεις, όταν τα ζεύγη έφυγαν διακοπές και πάρκαραν το μωρό στη γιαγιά. Μια στρίγκλα κυνηγάει ένα σκατόπαιδο για να μην πέσει από το μπαλκόνι.
Το αφόρητη-κλισεδούρα λεξιλόγιο, που από τις έντεχνες ή τις indie γειτονιές του χειμώνα μετακομίζει στις παραλίες. «Μπιρίτσα», «λιγοθυμιά», «τσίου», «τιειπεστώρα;» σαν μια λέξη, «παρεάκι», «λιοπύρι», «μεζεκλίκια», «θερινό σινεμαδάκι», «παραδοσιακός καφενές», «δεν την παλεύω», «πάω διακοπές για να αδειάσει το κεφάλι μου και να γεμίσω τις μπαταρίες μου», «το ρακόμελο τα σπάει».
Αυτοί που από τις 15 Αυγούστου αρχίζουν τα «καλό χειμώνα να ’χουμε».
Όσοι σε υποχρεώνουν να δεις τις 450.000 φωτογραφίες ή τα αγγελοπουλικά βίντεο από τις διακοπές ή το ταξίδι τους. Εσύ πρέπει να δείχνεις ενθουσιασμένος, όπως και τότε που σε ξαναέπρηξαν με το βίντεο του γάμου τους.
Τι σου την έσπασε φέτος το καλοκαίρι; Ποιοι σε τσίτωσαν και θέλεις να τους το ανταποδώσεις; Μείνε συντονισμένος και στο SOULmag Σεπτεμβρίου διάβασε τη Μπλιαχ List των αναγνωστών. Η εκδίκηση θα είναι όλη δική σας!
6°
