«Βρήκα πολλά στοιχεία του εαυτού μου. Για παράδειγμα κι εγώ όταν γνωρίζω έναν άνθρωπο, αν ξεκινήσω λάθος τη φράση μου, μετά με παίρνει η μπάλα, παθαίνω κάτι σαν μπλοκάρισμα. Είναι μια φαντασιακή κατασκευή στην οποία μπαίνω αυτόματα. Από κει και πέρα ισχύει για τον καθένα μας ο διαχωρισμός «αυτό που είμαι και αυτό που θα ήθελαν οι άλλοι να είμαι». Πολλές φορές δεν έχεις αποδεχτεί αυτό που πραγματικά είσαι και προσπαθείς να είσαι κάποιος άλλος». Διαβάστε όλη τη συνέντευξη εδώ
Τρέιλερ
ΘΑΝΟΣ ΤΟΚΑΚΗΣ (Μεφίστο, Εθνικό)
Η άνοδος του ναζισμού στη Γερμανία του μεσοπολέμου δοκιμάζει τις αντοχές, την ιδεολογία και την ηθική των μελών ενός θιάσου. Μέσα στη δίνη καταιγιστικών ιστορικών εξελίξεων, κάποιοι θα αντισταθούν, κάποιοι άλλοι θα αιφνιδιαστούν και άλλοι θα πληρώσουν με τη ζωή τους, καθώς το αυγό του φιδιού σκάει και ο ναζισμός αποκτάει όλο και περισσότερη δύναμη. Ένας από τους ηθοποιούς του θιάσου, ο Χένρικ Χόφγκεν, μπροστά στην αβεβαιότητα και το φόβο, θα επιλέξει να προτάξει την καριέρα του και να συμμαχήσει με τον «διάβολο». [Η παράσταση έχει κατέβει]
Αποσπάσματα από την παράσταση
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΣΠΙΩΤΗΣ (Rocky Horror Show)
Ο σκηνοθέτης της παράστασης Κων/νος Ρήγος μίλησε και έδωσε τις πρώτες φωτογραφίες από την παράσταση στην A.V.
«15 χρόνια από τότε που το είδα πρώτη φόρα και 40 χρόνια από την πρώτη πρεμιέρα, το διάσημο cult rock’n’roll musical «ROCKY HORRΟR SHOW» γιορτάζει στην Αθήνα στο ιστορικό REX. Τρόμος, σεξ, χιούμορ, αίμα, χορός και πολλή μουσική σε αυτό τον ανεπανάληπτο ύμνο στη διαφορετικότητα, με τους Κωνσταντίνο Ασπιώτη, Κλέων Γρηγοριάδη, Τζένη Θεωνά, Μάξιμο Μουμούρη, Νάντια Μπουλέ, Ιβάν Σβιτάιλο, Βασιλική Τρουφάκου, Γιάννη Τσεμπερλίδη, και στο ρόλο του αφηγητή ο Γιώργος Μαζωνάκης. Πρώτες φωτογραφίες από την πρόβα κοστουμιών. Από 17 Οκτωβρίου». Δείτε τις φωτογραφίες εδώ
«Στην αρχή νόμιζα ότι η ζωή χωρίς κανόνες δεν έχει νόημα.
Τώρα ξέρω ότι δεν έχει νόημα έτσι κι αλλιώς.
Κι αυτός είναι ο χειρότερος κανόνας»
(Απόσπασμα του έργου)
O Σλάντεκ είναι ένας νέος χωρίς μόρφωση και δουλειά σε αναζήτηση προσανατολισμού μέσα στις οικονομικές και κοινωνικές θύελλες του μεσοπολέμου. Μοιάζει παντελώς ανίκανος να οραματιστεί μια ειρηνική ζωή. Τελικά εντάσσεται στους κόλπους του Μαύρου Στρατού, μιας σκληροπυρηνικής φασιστικής ομάδας που εκπαιδεύει/εκτρέφει δολοφόνους για το «καλό της πατρίδας».
Ένα έγκλημα γίνεται αφορμή για μια ατέρμονη αντιπαράθεση ιδεολογιών.
Το έργο του Χόρβατ είναι ένα πολιτικό υπαρξιακό δράμα, ένας προβληματισμός για την αγωνιώδη ανάγκη του ανθρώπου να ανήκει, ακόμα και θυσιάζοντας την ανθρώπινη του υπόσταση. Ένα από τα λιγότερα γνωστά αριστουργήματα του σπουδαίου Γερμανό-Αυστρο-Ούγγρου συγγραφέα γραμμένο το 1929, λίγο πριν ο Ναζισμός αναρριχηθεί στην εξουσία με επικίνδυνα ενδιαφέρουσες αντιστοιχίες στο σήμερα.
ΗΛΙΑΣ ΜΕΛΕΤΗΣ (Γράμματα στον Στάλιν, Studio Μαυρομιχάλη/Επι Κολωνώ)
Η δράση διαδραματίζεται τη δεκαετία του '30, όταν ο Μπουλγκάκοφ, απεγνωσμένος από την απόλυτη λογοκρισία που επιβάλλεται στα έργα του, μετατρέπεται σε «συγγραφέα για έναν μόνο αναγνώστη»: γράφει το ένα γράμμα μετά το άλλο στον Στάλιν, απαιτώντας ή να ζήσει ελεύθερος ως καλλιτέχνης στη Σοβιετική Ένωση ή να του δοθεί η άδεια να φύγει από τη χώρα. Περιθωριοποιημένος σε μια κοινωνία της οποίας φέρεται ως προδότης, με την υποστήριξη και τη θαλπωρή μόνο της συζύγου του, ο Μπουλγκάκοφ περιμένει εις μάτην μια απάντηση από τον μεγάλο σύντροφο.
Ώσπου μια μέρα δέχεται ένα τηλεφώνημα από κάποιον που του συστήνεται ως Στάλιν. Ο Μπουλγκάκοφ δεν έχει καμιά αμφιβολία επ' αυτού. Είναι ο Στάλιν αυτός που του τηλεφωνεί, αυτός που του απευθύνει το λόγο με σεβασμό, αυτός που υμνεί το έργο του. Δυστυχώς, το τηλεφώνημα διακόπτεται ακριβώς την ώρα που ο Στάλιν είναι έτοιμος να ορίσει μια συνάντηση πρόσωπο με πρόσωπο.
Το έργο του Μαγιόργκα αποτελεί έναν στοχασμό πάνω στη σχέση εξουσίας και καλλιτέχνη, εξουσίας και ατόμου. Ποια είναι τα όρια που θέτει ο δημιουργός σε αυτή τη σχέση προκειμένου να κρατήσει ακέραιο το έργο του, τα ιδανικά του και τις αρχές του; Πως μπορεί να γίνει κανείς αποδεκτός από την εξουσία και ταυτόχρονα να παραμείνει συνεπής ως προς το δημιούργημά του;
Ο ισπανός δραματουργός, κινούμενος με αριστοτεχνικό τρόπο ανάμεσα στο φανταστικό και το πραγματικό, χρησιμοποιεί τρία υπαρκτά πρόσωπα μιας άλλης εποχής, προκειμένου να αγγίξει ερωτήματα που είναι πιο επίκαιρα από ποτέ για μια κοινωνία που οδεύει ακάθεκτη προς τον ολοκληρωτισμό. [Η παράσταση έχει κατέβει]
31°
