Αρχειο

2014 A.V. Choice: Ξένη παραγωγή

Δείτε τις 5 παραγωγές με τη σειρά που τις ψήφισε η A.V. και ψηφίστε

A.V. Team
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΟΥ, Στέμαν/Ελφρίντε Γέλινεκ (Στέγη)

image

Το έργο-δυναμίτης, από τη βραβευμένη με Νόμπελ συγγραφέα Ελφρίντε Γέλινεκ, προσαρμόζεται στη συνθήκη της ελληνικής οικονομικής κρίσης και ανεβαίνει σαν ένα θεότρελο μουσικοθεατρικό χάππενινγκ. «Το χρήμα τα έπαιξε και την έκανε για αλλού!» θα μας τραγουδήσουν οι δεκατρείς ηθοποιοί και μουσικοί από την Κολωνία και το Αμβούργο, κολλώντας πάνω τους χαρτονομίσματα των 100 ευρώ, λίγο πριν τα σκίσουν ή τα κάψουν, σε αυτό το τετράωρο σκηνικό όργιο. Οι θεατές μπορούν να μπαινοβγαίνουν στους χώρους κατά βούληση· δύσκολα, όμως, χάνει κανείς έστω και μία στιγμή από αυτό το εκθαμβωτικό, αναρχικό και αξιολάτρευτα σαρκαστικό «πανκ ορατόριο του χρήματος», το οποίο σκηνοθετεί ένας από τους σημαντικότερους σήμερα Ευρωπαίους σκηνοθέτες, ο 45χρονος Γερμανός Νίκολας Στέμαν. Το έργο Τα συμβόλαια του εμπόρου, με υπότιτλο «Μια οικονομική κωμωδία», γράφτηκε το 2008 από τη διεθνώς καταξιωμένη Αυστριακή Ελφρίντε Γέλινεκ (Νόμπελ Λογοτεχνίας 2004) και έμελε να αποδειχτεί η πιο διορατική και οργισμένη θεατρική προφητεία για την επερχόμενη χρηματοπιστωτική κρίση. Είναι ένα χειμαρρώδες κείμενο-παλίμψηστο για τη συντέλεια της ελεύθερης αγοράς, που ο Στέμαν το ανεβάζει εμφανίζοντας αγχωμένους τραπεζίτες και ρημαγμένους συνταξιούχους, σε ένα ασύλληπτης φαντασίας και εξωφρενικού χιούμορ χάππενινγκ, προσαρμοσμένο κάθε φορά στη χώρα που παρουσιάζεται. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης θα βρίσκεται διαρκώς επί σκηνής, άλλοτε ως πιανίστας και άλλοτε ως κομπέρ, διευθύνοντας την πιο θυελλώδη παράσταση των τελευταίων ετών.

Τρέιλερ εδώ


ΣΙΡΟΗΣ, Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΠΕΡΣΙΑΣ, Max Cencic (Μέγαρο)

image

Η A.V. ενθουσιάστηκε με τον σκηνοθέτη Max Emanuel Cenčić

Έχει λάβει σχόλια όπως «Ο κ. Cenčić είναι από τους καλύτερους κόντρα τενόρους επί σκηνής» ή «ο καλύτερος κόντρα τενόρος της εποχής του». Έχει παίξει σε όλες τις μεγάλες όπερες του κόσμου. Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ


PΗΥSICAL THEATRE, DV8 (Στέγη)

image

O Gay super hero γράφει για την παράσταση: «Αποφασίζει ότι η νέα παράσταση θα είναι φόρος τιμής τόσο στο χαμένο φίλο όσο και στη γυναίκα που έβαλε τα αισθήματά της πάνω από τις θρησκευτικές προκαταλήψεις. Αποφασίζει να φτιάξει ένα έργο που θα γιορτάζει τον έρωτα». Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ

Τρέιλερ


EAST SHADOW, Γίρζι Κίλιαν (Φεστιβάλ Αθηνών)

image

Οι μόδες έρχονται και παρέρχονται, η δουλειά του Κύλιαν ωστόσο, αυτού του σπουδαίου δημιουργού με τη μεταφυσική πνοή, μοιάζει να τις υπερβαίνει. Με περισσότερες από 90 χορογραφίες στο ενεργητικό του, διαθέτει μιαν ακαταμάχητη γοητεία, αληθινά μοναδικός και πέρα από κατηγοριοποιήσεις, καθώς με εργαλείο το σώμα ανιχνεύει ακραίες περιοχές της ψυχής. Αυτή τη φορά επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με μια νέα δημιουργία, εμπνευσμένη από τον Μπέκετ και το δικό του θέατρο του Παραλόγου, φέρνοντας στη σκηνή ώριμους ηλικιακά χορευτές. Το East Shadow, μια τραγικωμωδία για τον παραλογισμό της ανθρώπινης κατάστασης, έκανε πρεμιέρα στην Ιαπωνία, στη σκιά της ανυπολόγιστης καταστροφής του 2011 στη Φουκουσίμα.

Τρέιλερ


ΟΛΟΣ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ Ή ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΓΟΥΕΝΤΙ, Ανχέλικα Λίντελ (Φεστιβάλ Αθηνών)

image

Στο έργο της η Λίντελ συνδέει ένα πραγματικό περιστατικό – σοκ για τη διεθνή κοινή γνώμη με ένα διάσημο παραμύθι. Από τη μια, η φρίκη που σκόρπισε ο 32χρονος Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ, στις 22 Ιουλίου 2011, όταν εισέβαλε στην κατασκήνωση της νεολαίας του κυβερνώντος Εργατικού Κόμματος (Workers' Youth League (AUF)), στο νησί Ουτόγια της Νορβηγίας, δολοφονώντας 69 άνθρωπους ηλικίας 16 – 26 ετών. Από την άλλη, ο παραμυθικός ήρωας του Τζέιμς Μπάρρυ, Πήτερ Παν, το αγόρι που δεν θα μεγαλώσει ποτέ, γεγονός το οποίο τον συνδέει με τα νεαρά θύματα του Μπρέιβικ.

Εκτός από το σύνδρομο του Πήτερ Παν -το σύνδρομο της αιώνιας αντρικής ανωριμότητας - η Λίντελ καταπιάνεται και με το σύνδρομο της Γουέντυ (το οποίο επί της ουσίας επινοεί), της φίλης του Πήτερ Παν, με το οποίο περιγράφει την ασφυκτική αγάπη που δείχνουν οι γυναίκες για τους συντρόφους τους υποκαθιστώντας τη μητέρα τους. Τη Γουέντυ ενσαρκώνει η ίδια επί σκηνής απευθύνοντας στο κοινό έναν συγκλονιστικό μονόλογό που αναφέρεται στο τέλος της νιότης, τη μοναξιά και το φόβο της εγκατάλειψης.

Φτιάξε τη δική σου κατάταξη, ψήφισε εδώ