Δεν είναι πολλοί γι’αυτό και έχουν ενσωματωθεί στην αθηναϊκή ζωή, ούτε μπορείς να πεις ότι έχουν δική τους γειτονιά. Είναι όμως όσοι χρειάζονται για να κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Θα τους βρεις να διδάσκουν λάτιν χορούς και ισπανικά, να διατηρούν μεξικάνικα εστιατόρια και να απασχολούνται με επαγγέλματα αντίστοιχα των σπουδών τους. Ο κυριότερος λόγος που ένας Μεξικανός ή μία Μεξικανή βρίσκεται στην Ελλάδα είναι μάλλον γιατί... ερωτεύτηκε. Ο αριθμός τους συνολικά φτάνει σχεδόν τα 300 άτομα. Το 95% κατοικούν στην Αθήνα. Από μικροί στο σχολείο μαθαίνουν πως η Ελλάδα αποτελεί τις απαρχές του πολιτισμού, κι έτσι η διαμονή τους εδώ, αν όχι μόνιμα τουλάχιστον προσωρινά, πιθανόν ήταν μία από τις επιθυμίες τους. Παρόλα αυτά διατηρούν πιστά τα έθιμα και τις παραδόσεις της πατρίδας. Γιορτάζουν την Ημέρα της Ανεξαρτησίας του Μεξικού στις 15/9 στην Αθήνα με μεγάλη γιορτή που διοργανώνεται από τη Μεξικάνικη Πρεσβεία. Τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά είναι και για εκείνους σημαντικές γιορτές, αλλά τα δώρα δεν τα φέρνει ο Αϊ-Bασίλης. Είναι οι τρεις μάγοι που στις 6 Ιανουαρίου απαντούν στα γράμματα των παιδιών και αφήνουν τα δώρα κάτω από τα χριστουγεννιάτικα δέντρα.
Όταν τρώνε μεξικάνικο θα είναι σε μαγαζί που τηρεί την παραδοσιακή γεύση στο 100%, διαφορετικά το μαγειρεύουν οι ίδιοι στα σπίτια τους. Λατρεύουν την ελληνική κουζίνα, τη φέτα, το λάδι, τα ελληνικά κρασιά. Διασκεδάζουν σε λάτιν κλαμπ στα οποία μπορούν να χορέψουν και να ακούσουν μουσικές από τη χώρα τους, αλλά συχνάζουν και σε τσιπουράδικα ακούγοντας ρεμπέτικα. Κάνουν παρέα με Μεξικανούς αλλά όχι περισσότερο από ό,τι με Έλληνες, με τους οποίους τα πάνε περίφημα.
Αυτό που απεχθάνονται στην Αθήνα είναι τα σκουπίδια στους δρόμους. Δεν μπορούν να καταλάβουν τη νοοτροπία του «έχω καθαρό το σπίτι μου αλλά αδιαφορώ για την πόλη μου». Αυτό που επίσης δεν μπορούν να κατανοήσουν είναι αυτή η άρρηκτη σύνδεση μεταξύ θρησκείας και κοινωνίας. Στο Μεξικό ένας γάμος δεν μπορεί να γίνει θρησκευτικά, αν δεν γίνει πρώτα πολιτικά. Στην Ελλάδα μέχρι σχετικά πρόσφατα ο θρησκευτικός γάμος ήταν μάλλον αναπόφευκτος, αν ήθελες να κάνεις οικογένεια. Στο Μεξικό θρησκεία και κοινωνία είναι διαχωρισμένα μεταξύ τους και με λίγα κοινά σημεία, ενώ εδώ η θρησκεία είναι συνδεδεμένη με την παιδεία, την κοινωνία, ακόμα και την πολιτική. Το θετικό είναι ότι στην Ελλάδα μπορείς να παντρευτείς τρεις φορές, ενώ στο Μεξικό μόνο μία!
Υπάρχουν μικροδιαφορές, όπως είναι φυσικό, αλλά Έλληνες και Μεξικανοί μοιάζουν σε αρκετά σημεία και ο λόγος είναι πως ξέρουν να διασκεδάζουν και να ζουν τη ζωή τους στο έπακρο. Είναι αμφότεροι επικοινωνιακοί, εξωστρεφείς, φιλόξενοι.
Όσο για τους Μεξικανούς που ζουν εδώ, όσο κι αν αγαπούν την Αθήνα, ένα είναι σίγουρο: Πατρίδα τους είναι το Μεξικό. Είναι περήφανοι για αυτό και έχουν βαθιά μέσα τους μια κρυφή ελπίδα ότι κάποια μέρα, στα βαθιά γεράματα, θα επιστρέψουν...
Victor Mayo
Ιδιοκτήτης των μεξικάνικων εστιατορίων ο Μεξικάνος (Γκάζι, Ιάκχου 8/ Γουδή, Ευδήλου 15)
Πού μένετε; Μένω με την οικογένεια μου για χρόνια στο Αιγάλεω.
Γιατί ήρθατε στην Ελλάδα; Πήγα να σπουδάσω στη Γαλλία. Εκεί γνώρισα τη γυναίκα της ζωής μου. Και ήταν Ελληνίδα. Όταν έφτασε η στιγμή να κάνουμε οικογένεια, σκεφτόμασταν πού να εγκατασταθούμε. Καταλήξαμε στο ότι θα ήταν πρόβλημα για το παιδί μας να βρίσκεται ανάμεσα σε τρεις χώρες. Έπρεπε να επιλέξουμε ανάμεσα στο Μεξικό και την Ελλάδα. Επιλέξαμε την Ελλάδα και για 17 χρόνια βρισκόμαστε στην Αθήνα.
Πού πάτε τα Σαββατοκύριακα; Αυτή τη στιγμή δεν προλαβαίνουμε να πάμε πουθενά. Οι δουλειές δεν μας αφήνουν ιδιαίτερο ελεύθερο χρόνο. Το μοναδικό που κάνουμε είναι να τρώμε έξω μερικές Κυριακές όλοι μαζί.
Πού σας αρέσει να τρώτε; Μη φανταστείς ότι επισκέπτομαι μόνο μεξικάνικα εστιατόρια. Δυστυχώς τα περισσότερα δεν ανταποκρίνονται στις αυθεντικές μεξικάνικες γεύσεις. Μου αρέσει πολύ η μοντέρνα ελληνική κουζίνα και το κινέζικο. Η κόρη μου αντίθετα προτιμά το ιταλικό φαγητό. Οπότε κάθε φορά πάμε και κάπου διαφορετικά.
Από πού ψωνίζετε; Επηρεασμένος από τους Αμερικανούς, μου αρέσουν τα μεγάλα σούπερ μάρκετ. Αλλά μου αρέσουν και τα μικρά μαγαζάκια, όπως μπακάλικα και μανάβικα, γιατί εκεί επιτυγχάνεται περισσότερη επαφή με τον κόσμο. Στο Μεξικό οι γονείς μου κρατούσαν ένα μικρό μπακάλικο και μου θυμίζουν αυτή τη συνεχή επικοινωνία μεταξύ πολλών διαφορετικών ανθρώπων.
Τι σας στέλνουν οι δικοί σας από την πατρίδα σας; Τίποτα το ιδιαίτερο. Νομίζω πως η Ελλάδα έχει τα πάντα. Δεν στερείται τίποτα.
Τι σας κάνει εντύπωση στους Έλληνες; Όταν χορεύουν υπάρχει μια ενότητα. Δεν είναι όπως οι Λατίνοι που χορεύουν πάντα ζευγάρια. Οι παραδοσιακοί χοροί στην Ελλάδα χορεύονται από πολλούς. Αυτό δείχνει ένα λαό ενωμένο, υπερήφανο. Δεν βλέπεις συχνά κάτι τέτοιο πέρα από τα Βαλκάνια και με εντυπωσιάζει πολύ.
Ποια έθιμα έχετε φέρει μαζί σας; Όλα. Την Ημέρα της Ανεξαρτησίας του Μεξικού, την Ημέρα των Νεκρών και τα Χριστούγεννα, που για εμάς είναι η μεγαλύτερη γιορτή του χριστιανισμού. Έχοντας την ίδια θρησκεία με τους Έλληνες μπορούμε να γιορτάζουμε από κοινού τις θρησκευτικές εορτές. Όσον αφορά τις υπόλοιπες, η Μεξικανική πρεσβεία διοργανώνει στην Αθήνα fiestas για να τιμούμε την πατρίδα μας.
Ποια νέα έθιμα έχετε αποκτήσει; Τη γιορτή του Πάσχα. Είναι πολύ διαφορετική και εντυπωσιακή στην Ελλάδα. Εμείς τη γιορτάζουμε πολύ απλοϊκά. Με εντυπωσιάζει το πάθος για τη Μεγάλη Εβδομάδα και το γεγονός ότι εμείς γιορτάζουμε μόνο τη γέννηση του Χριστού ενώ εσείς γιορτάζεται και την Ανάστασή του, που συμβολίζει την Αναγέννηση.
Τι έχει η Αθήνα που δεν βρίσκετε στη χώρα σας; Το λάδι. Το λάδι που χρησιμοποιούσαμε στο Μεξικό είναι ισπανικό και κακής ποιότητας. Στην αρχή μού φαινόταν περίεργη η σαλάτα σας. Έμοιαζε σαν πισίνα με λάδι στην οποία κολυμπούσαν μερικά λαχανικά. Δεν μπορούσα να τη φάω. Όταν όμως δοκίμασα από το λάδι σας κατάλαβα το λόγο που το λατρεύετε!
