Η αργεντίνικη κοινότητα στην Αθήνα είναι μεγάλη και αποτελείται κυρίως από... Αθηναίους. Ο λόγος είναι ένα εκρηκτικό μείγμα μουσικής, ποίησης και χορού, μια πηγαία λαϊκή έκφραση που γεννήθηκε στις φτωχικές γειτονιές του Μπουένος Άιρες. Το πνεύμα της εξωτικής Αργεντινής, μιας τεράστιας χώρας του νοτίου ημισφαιρίου που εκτείνεται από τις παγωμένες στέπες της Παταγονίας μέχρι τους ηλιόλουστους καταρράκτες του Ιγουασού στα σύνορα με τη Βραζιλία, ταξίδεψε σε μικρές και μεγάλες πόλεις σε όλο τον κόσμο και άνθισε φτιάχνοντας πολυπληθείς κοινότητες τανγκέρων. Το Τόκιο έχει ισχυρή παράδοση στο τάνγκο, η Φινλανδία το διεκδικεί σχεδόν σαν δικό της, στο Βερολίνο υπάρχει μία από τις δυνατές σκηνές, η Κωνσταντινούπολη το ίδιο, και η λίστα δεν τελειώνει.
Στην Αθήνα οι δεσμοί με το Μπουένος Άιρες είναι δυνατοί και το επίπεδο των χορευτών υψηλό. Το αργεντίνικο πνεύμα ζωντανεύει τα βράδια σε αίθουσες με αέρα από Μπουένος Άιρες, στις περίπου 30 μιλόνγκες που λειτουργούν κάθε εβδομάδα στην πόλη. Οι Αθηναίοι τανγκέροι ξέρουν απέξω τις ορχήστρες που μεσουράνησαν στο Μπουένος Άιρες τις δεκαετίες 1920-40, αγαπούν τον Κάρλος Γαρδέλ και τον Πιατσόλα όσο οι Αργεντίνοι και το πάθος τους είναι να βελτιώνουν την τεχνική τους και να χορεύουν όσο το δυνατόν περισσότερο κι όσο το δυνατόν καλύτερα. Αγαπημένος τους ήχος αυτός του μπαντονεόν και όνειρό τους ένα ταξίδι στην Αργεντινή. Ένας κόσμος μέσα στη νύχτα ζει με πάθος, συναντιέται, αγκαλιάζεται, χορεύει. Με μια αφοσίωση που σπανίζει, στα όρια της μονομανίας.
Το τάνγκο δεν μοιάζει με κανέναν άλλο χορό, έχει μια εσωτερικότητα. Τα τραγούδια του μιλούν για τo θάνατο, το χρόνο που χάνεται, την αναζήτηση ταυτότητας, για χαμένους παράδεισους, για τον έρωτα, την απώλεια, τον πόνο, το θάρρος, την αγάπη, την ελπίδα. Οι Αργεντίνοι το επινόησαν, αλλά δεν τους ανήκει. Κατάφεραν όμως κάτι σπουδαίο. Χρησιμοποιώντας μια δική τους εκφραστική γλώσσα έφτιαξαν έναν ολόκληρο κόσμο που αφορά σε κάτι υπαρξιακά κοινό και βαθιά ανθρώπινο. Όσοι χορεύουν καταλαβαίνουν ακριβώς τα λόγια του Αργεντινίνου ποιητή Horacio Ferrer: «Το tango είναι τρόπος ζωής, να αισθάνεσαι και να συλλαμβάνεις παθιασμένα την ύπαρξη και τον κόσμο. Είναι ένα πάθος που είναι μεταδοτικό, μια χειρονομία που προσκαλεί στο συμπόσιο της ζωής».
Τango Acropolis
Σε λίγες μέρες η Αθήνα επιβεβαιώνει και επίσημα την παρουσία της στο χώρο του τάνγκο διεθνώς και συσφίγγει τις σχέσεις της με την πόλη των Καλών Ανέμων. Το Tango Acropolis, ένας θεσμός που λειτουργεί τα τελευταία 5 χρόνια, φέτος μεγάλωσε, καθώς η Αθήνα επιλέχθηκε για να διεξαχθεί ο 1ος επίσημος Διεθνής Προκριματικός του Παγκόσμιου Διαγωνισμού Τango του Μπουένος Άιρες. Επαγγελματίες και ερασιτέχνες χορευτές από τις χώρες της Μεσογείου και της Ανατολικής Ευρώπης θα διαγωνιστούν προκειμένου να συμμετάσχουν στο Moundial του Tangο τον Αύγουστο στο Μπουένος Άιρες. Τρεις μέρες και νύχτες γεμάτες τάνγκο, που εκτός από το διαγωνιστικό τμήμα περιλαμβάνουν shows Αργεντίνων και Ελλήνων χορευτών μιλόνγκες και άλλα events, αλλά και ολοήμερα δωρεάν μαθήματα, μια ανοιχτή πρόσκληση για τους Αθηναίους που θέλουν να πάρουν μια γεύση Αργεντινής και να δουν από κοντά τι είναι αυτό που κάνει το τάνγκο τόσο ξεχωριστό.
Info: Το Τango Acropolis διεξάγεται υπό την Αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού του Μπουένος Άιρες 5-7/12. Μιλόνγκες, shows και άλλες εκδηλώσεις του Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθούν στο Ζάππειο Μέγαρο και o διαγωνισμός στο Δημοτικό θέατρο Άννα Καλουτά. Τα ανοιχτά μαθήματα θα γίνουν σε αίθουσα του Ζαππείου Μεγάρου από τις 12.00-18.00 την Κυριακή 7/12. Αναλυτικά το πρόγραμμα και οι εκδηλώσεις του Tango Acropolis εδώ. Η ATHENS VOICE είναι χορηγός επικοινωνίας.
Carlos Dall'Asta
Δάσκαλος τάνγκο, ζωγράφος
Σε ποιες γειτονιές της Αθήνας έχετε μείνει; Έχω μείνει στον Κεραμεικό και στου Ψυρρή. Τώρα μένω Άνω Πετράλωνα.
Γιατί ήρθατε στην Αθήνα; Γνώρισα στο Μπουένος Άιρες τη Μαρία και αποφασίσαμε να δουλέψουμε μαζί με το tango σαν παρτενέρ. Ακόμα συνεργαζόμαστε, έχουμε μαζί μια σχολή χορού, το Danzarin. Πάντα με ενδιέφερε να γνωρίζω τη ζωή σε μία άλλη χώρα.
Τι κάνετε τα Σαββατοκύριακα; Κάνω βόλτες με το ποδήλατο, σινεμά ή θέατρο, μουσεία, διαβάζω και ζωγραφίζω, βγαίνω το βράδυ για ποτό, παραδίδω ιδιαίτερα μαθήματα. Τις Κυριακές το απόγευμα οργανώνουμε μια μιλόνγκα στη σχολή.
Πού τρώτε; Στο σπίτι και σε παραδοσιακές ταβέρνες όπως το Δίπορτο, παλιό φαγάδικο στην πλατεία Θεάτρου, και σε άλλα μαγαζιά των Άνω Πετραλώνων. Μου αρέσουν τα ÇμαμαδίστικαÈ φαγητά, όπως τα λαδερά, που είναι υγιεινά.
Από πού ψωνίζετε; Από κάποια μικρά μαγαζιά της γειτονιάς, μου αρέσει να τους υποστηρίζω.
Τι σας στέλνουν οι δικοί σας από την πατρίδα σας; Mate, ένα είδος τσάι που το πίνουμε στην Αργεντινή καθημερινά, alfajores και dulce de leche.
Τι σας κάνει εντύπωση στους Έλληνες; Η μεγάλη αξία που έχει η κοινωνική ζωή, η παρέα, οι μακροχρόνιες φιλίες. Τα ξενύχτια. Το κέφι, η μουσική, ο χορός. Τα άψογα αγγλικά και ισπανικά και η μεγάλη συμπάθια για χώρες της Λατινική Αμερικής. Ότι υπάρχει κόσμος με καθαρά μάτια, ειλικρίνεια, μεγάλες καρδιές, όπως και από την άλλη η σκοτεινή πλευρά των ρατσιστών λόγο έλλειψης παιδείας. Η αδιαφορία και η έλλειψη ευγένειας. Η βαρεμάρα. Το «δεν γίνεται». Ο πρωινός καφές-τσιγάρο και τα μαύρα γυαλιά.
Ποιες συνήθειες/έθιμα έχετε φέρει μαζί σας; Το να πίνω μάτε, τη μουσική που ακούω και χορεύω, το αργεντινικό tango, το να αγκαλιάζω, το να περπατάω πολύ.
Ποιες νέες συνήθειες έχετε αποκτήσει; Ο ελληνικός καφές και το καπουτσίνο. Το να περπατάς χωρίς την αίσθηση της ανασφάλειας. Η απόλαυση της θάλασσας.
Τι έχει η Αθήνα που δεν έχει το Μπουένος Άιρες; Έχει τον ήλιο και τον μπλε ουρανό, έναν πιο αργό ρυθμό της καθημερινότητας. Φαγητά πιο εξωτικά χωρίς να περιέχουν πάντα κρέας, πιο κοντινές αποστάσεις, απίστευτη θέα προς την πόλη από πολλά σημεία. Τη θάλασσα δίπλα. Τον Φιλοπάππου και την Πλάκα, την Ακρόπολη και όλο το βάρος και τη γοητεία του αρχαίου παρελθόντος.
Τι έχει το Μπουένος Άιρες που δεν έχει η Αθήνα; Τον πιο χαοτικό ρυθμό μιας μεγαλούπολης, τα πολλά πάρκα και το πράσινο, εύκολη και πρακτική χρήση των μέσων μεταφορών, τους ποδηλατόδρομους που διασχίζουν την πόλη, την παλιά γειτονιά του San Telmo και του La Boca. Το λιμάνι. Τους μεγάλους δρόμους και τα πολλά αμάξια. Τις μπριζόλες και πίτσες και το καλό κρασί. Τις βροχές. Τον αυθορμητισμό και τη νοσταλγία.
18°
