Βρέχει Θεσσαλονίκη!

I Need A Hero! Αυτό είναι το σλόγκαν-ιδεολογικό πλαίσιο του φετινού Πεδίου Δράσης Κόδρα έτσι όπως το εμπνεύστηκαν οι τρεις επιμελητές του, Δημήτρης Μιχάλαρος, Ανθή Αργυρίου και Παναγής Κουτσοκώστας. Με το Λιοντάρι της Αμφίπολης, τον ανασκαφικό παροξυσμό και το namedroping να οργιάζει (η Ρωξάνη, ο Ηφαιστίωνας, η Ολυμπιάδα, ο Νέαρχος, ο Κάσσανδρος, who knows). Με τον Παΐσιο καθημερινά να «δικαιώνεται» στα πρωτοσέλιδα της Ελεύθερης Ώρας. Με τα διαπλανητικά πλάνα βίντεο του ισλαμιστή φονιά Τζιχάντι Τζον να μεταμορφώνουν τα δελτία ειδήσεων σε απόλυτο θρησκευτικομανιακό σπλάτερ και μια ποικιλία «μαχητών» και «σωτήρων» να ευαγγελίζονται, να προτρέπουν και να «καθοδηγούν» τις μάζες σε πράξεις «ηρωισμού», το φετινό Action Field Kodra ανιχνεύει τολμηρά πολύτιμες ύλες σε σπουδαίους καιρούς και αναρωτιέται τι είδους ήρωες χρειαζόμαστε και πώς τους αντιμετωπίζουμε.

Akis Karanos, «Ηρωική έξοδος-είσοδος» Και τολμώντας να σπάσει τον περιχαρακωμένο χώρο του πρώην στρατοπέδου, όπου εκτίθεται το κεντρικό του προγράμμα, διακτινίζονται στο Μπέη Χαμάμ με την «Αόρατη Πόλη» του Αλέξανδρου Κακλαμάνου και στην Αρχαία Αγορά με τα «Αποτρόπαια» της Εριφύλης Μπάλλα. Πίσω πάλι όμως στους κοιτώνες! Ομαδικές εκθέσεις, περφόρμανς, cyber art space, συνέδρια αλλά και δύο ατομικές εκθέσεις, One Story At A Time της Ράνιας Μπέλλου και PANK! του Κώστα Χριστόπουλου, εγγυώνται περιπλάνηση και θέαση σπουδαία.

Στον αντίποδα της Ανατολικής Καλαμαριάς, στα Λαδάδικα, οι ανάσες, ο ιδρώτας, ο ρυθμός και οι ήρωες του Eightball club απείχαν παρασάγγας από το «Heroes» του David Bowie, το «Sex Beat» των Gun Club ήταν που καθοδηγούσε το λαό που προσήλθε στο πρώτο εν Σαλόνικα «Fetish Ball and Bdsm». Η χαοτική αφέντρα του πόνου και βασίλισσα της κυριαρχίας Domina Lola, ο άσσος στα πολεμικά ιαπωνικά δεσίματα Rope Bondage Shibari, υπό τους γοτθικούς ρυθμούς της dj Bloody Mary κυριολεκτικά «μάτωσαν» στη σκηνή. Σε μια Θεσσαλονίκη δε, όπου μια ποικιλία από ελαφρώς ξενέρωτα πάρτι πωλούν πανσέληνο, lounge grooves, ελληνικές ντιριντάχτα nights και λοιπές κλισεδοχαρές, οι νύχτες στο Εightball club παραμένουν συγκλονιστικές: είναι το μόνο μέρος που οι μοϊκανοί, τα μέταλλα και όλο το αλτέρνατιβ διασκεδάζει και τα σπάει ακομπλεξάριστα, δικαιολογώντας τον τίτλο της Θεσσαλονίκης Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας Νεολαίας, χωρίς απαραίτητα ο νους να πηγαίνει σε χιπστερόπουλα με μηλοστιβτζόμπς φαντασιώσεις για ένα πρότζεκτ που θα αλλάξει τη ζωή μας σε μία μέρα, αλλά σε πράγματα πιο υπόγεια, πιο underground, πιο αγνά και πιο μη «επιδοτουμένως» χαρούμενα!

1o Fetish Ball, Eightball club, Φωτογραφία: George 'Ye Olde' Michalopoulos

«Άγριες Στιγμές» που θα τραγουδήσει και η Jessy Ware, το πιο καυτό όνομα του φετινού Reworks, που από Τετάρτη 17 έως και Κυριακή 21 επιστρέφει για δέκατη απανωτή χρονιά. Nightmares on Wax, Dennis Ferrer, Fritz Kalkbrenner, Mr Statik, Agoria, The Field και πυρπολημένα ντεκς σε Μύλο και σε The Met Hotel, όπου θα αστράψει η γιορτή και μανιασμένα θα ανεβοκατεβαίνουν τα στροφόμετρα. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη δικαίωση για την ομάδα των Non που το οραματίστηκε, το υποστήριξε και το μεγάλωσε με τόση στοργή και beats αυτό το φεστιβάλ, από το ότι ο θεούλης -θα παγιδευτεί όποιος τολμήσει να τον κατατάξει στα πεδία της ηλεκτρονικής, της κλασικής ή της ορχηστρικής μουσικής-έπαιξε δύο απανωτά λάιβ στο Μέγαρο Μουσικής. Max Richter το όνομά του και θαυμαστός ο τρόπος του να διεμβολίζει το indie με κλασικές συνθέσεις και soundtrack εκτροχιασμούς.

Κατά τα άλλα, έχουμε εικαστικά και μουσική, καφέδες και τσιπουράδικα, σύννεφα μουντά να ραντίζουν με βροχές την πόλη, πρωτάκια στα δημοτικά της Τούμπας και στα γυμνάσια του Ευόσμου ακόμα να προσπαθούν να συνέλθουν από το σοκ της «προσσελήνωσης», αλλά έχουμε και πάλι το σημαντικότερο: έχουμε πάλι την ησυχία μας. Αντίο, ΔΕΘ, δεν μπορώ να πω πως, μέχρι του χρόνου, που θα ξανάρθεις για να εξαγγείλεις, θα μου λείψεις καθόλου. Καθόλου!

Κεντρική φωτογραφία: 1o Fetish Ball, Eightball club, © George 'Ye Olde' Michalopoulos