Αρχειο

Φουάρ

Η Μαργαρίτα Μιχελάκου γράφει για το καινούργιο στέκι του κέντρου

Αυτό το bar-restaurant είναι σε πρώτο όροφο και δεν φαίνεται, πρέπει κατεβαίνοντας την Μητροπόλεως στο ύψος του Χυτήρογλου να κοιτάξεις στο στενάκι, αριστερά ο Χυτήρογλου, δεξιά το στενάκι, και μετά να ανέβεις μια ωραία πολύ φαρδιά σκάλα και να φτάσεις στο νέο μαγαζί του Χρήστου Πότσιου.

Ανησυχούσε ο Χρήστος που ήταν σε όροφο, τελικά του αρέσει που ο κόσμος το ψάχνει, δεν το βρίσκει τυχαία και το Φουάρ (παζάρι στα γαλλικά) έχει πολύ κόσμο, πολλούς καινούργιους που δεν τους ξέρουμε και πολλούς παλιούς με τους οποίους ξαναβρεθήκαμε 20 χρόνια (!) μετά το Zoo, το πρώτο από μια σειρά μαγαζιών (DeLuxe, Soul, Swing) των Πότσιων που φιλοξένησαν τα ξενύχτια μας.

Το Φουάρ έχει τα γνωστά Ποτσιακά στοιχεία: πολύ γκρι, κόκκινες πινελιές, μεγάλα πλατύφυλλα φυτά, μεγάλη μπάρα, πολλά κοκτέιλ και μια γενικότερη fusion αίσθηση, πώς θα ήταν δηλαδή αν ένα lounge bar κλαμπ της δεκαετίας του ’60 παντρευόταν ένα ασιατικό εστιατόριο της Νέας Υόρκης.

Το κτίριο, ένα βιομηχανικό διατηρητέο του 1930 με νεοκλασικά στοιχεία που στο παρελθόν έχει υπάρξει εργοστάσιο, πωλητήριο κουμπιών και θέατρο, διαθέτει ένα αναπάντεχο αίθριο, η οροφή ανοίγει και κλείνει ανάλογα με τον καιρό ή την ώρα ακριβώς πάνω από τα τραπέζια όπου σερβίρονται 60 ετικέτες κρασιών, casual πιάτα όπως μπέργκερ, πολλά πρώτα όπως χούμους και ταμπουλέ και φυσικά τα wok και οι ασιατικές λιχουδιές που είναι σήμα κατατεθέν των αδελφών. Και στο μικρό κλαμπ δεξιά, κάθε Παρασκευή και Σάββατο συνήθως γίνονται πάρτι, πήγα μια μέρα και είχαν πάρτι οι τατουατζήδες.