Λίμπι Σάκερ: Συνομιλίες με μια «άγνωστη» διανοούμενη

Ελάχιστα πράγματα ήταν γνωστά γι’ αυτήν μέχρι το θάνατό της, το 2013 στο Λονδίνο. Και όμως η Λίμπι Σάκερ ήταν μια ξεχωριστή και μοναδική περίπτωση.

Κόρη ενός Αιθίοπα Εβραίου και μιας Δανέζας συγγραφέως, η Λίμπι ξεκίνησε την ζωή της με δύο «δύσκολα» χαρακτηριστικά: ήταν μιγάδα και Εβραία, ενώ αργότερα προστέθηκε ακόμα ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: στα γραπτά της υπάρχουν υπονοούμενα που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ήταν ερμαφρόδιτη ή διεμφυλική. Εύλογα η Libby Sacer απείχε από το δημόσιο λόγο, κρατώντας αποστάσεις που πιθανόν να της έσωσαν τη ζωή σε εποχές που θα διωκόταν κυριολεκτικά για όλα όσα ήταν.

Στο σπίτι της Libby Sacer στο Λονδίνο βρέθηκαν, ανάμεσα στα άλλα, σημαντικά έργα τέχνης των Klossowski, Claude Cahun, Jean-Michel Basquiat, Μarcel Βroodthaers κ.α., που είτε θεωρούνταν χαμένα, είτε ήταν άγνωστα ως τώρα, προσωπική αλληλογραφία της με πάνω από 20 προσωπικότητες των τελευταίων 50 χρόνων, από τους χώρους της φιλοσοφίας, της πολιτικής και της τέχνης.

Και όχι μόνον αυτά αλλά και σπάνια αντικείμενα όπως αφρικανικά τελετουργικά σκεύη και μάσκες, ταριχευμένα ζώα, χιλιάδες βιβλία, βιντεοκασέτες, αρχεία ήχου σε μπομπίνες και κασέτες, μια τεράστια συλλογή από γυναικεία και αντρικά κοστούμια και αξεσουάρ μεταμφίεσης, και μια σειρά προσωπικών αντικειμένων των Albert Camus, Michel Foucault, Pier Paolo Pasolini, Guy Debord, Jack Smith, Hannah Arendt, Louis Althusser και άλλων, ταξινομημένα σε προθήκες.

Επίσης, βρέθηκαν σημειώσεις αλλά και βιβλία που είχε συγγράψει η ίδια και ηχογραφημένοι συλλογισμοί της, υλικό που όπως φαίνεται διακινούσε αποκλειστικά από χέρι σε χέρι. Μέχρι σήμερα, στη δημοσιότητα έχουν δοθεί μόνο κάποιοι από τους τίτλους αυτών των έργων [ενδεικτικά: “Meta-fetishism” (Μετά-φετιχισμός), “Part of the Plan” (Μέρος του Πλάνου), “Alluring dominance” (Θελκτική κυριαρχία), “What is to be un-done” (Τι πρέπει να ξε-γίνει), “City Spine” (Αστική σπονδυλική στήλη)], “The Method” (Η Μέθοδος)].

Έχουν επίσης βρεθεί κάποιες από τις επιστολές που έστειλε η ίδια σε σημαντικές προσωπικότητες οι οποίες της είχαν επιστραφεί. Από το σύνολο των ευρημάτων προκύπτουν ενδείξεις του ρόλου της σε σημαντικά κινήματα της τέχνης, της φιλοσοφίας και της πολιτικής για μία περίοδο που καλύπτει πάνω από μισό αιώνα.

Η ομάδα Libby Sacer Foundation ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 2014, όταν τα μέλη της συναντήθηκαν με τον κληρονόμο της Σάκερ, και απέκτησαν πρόσβαση σε πληροφορίες για αυτήν. Για τους επόμενους μήνες η ομάδα φιλοξενείται στο χώρο τέχνης Cheapart, και εκκινεί έναν διάλογο για τα ζητήματα που η Λίμπυ Σάκερ σωματοποιεί, για τις καταβολές και τα «φαντάσματα» μας.

Έως και τον Οκτώβριο του 2014, στην Cheapart θα λάβουν χώρα δράσεις, ομιλίες, εκθέσεις και εργαστήρια, με αφορμή την Λίμπι Σάκερ αλλά και την αφανή ως τώρα ιστορία της. Συγκεκριμένα, εστιάζουν σε όρια και περιορισμούς του σώματος, του χώρου, της ταυτότητας (έμφυλης και εθνικής), στους ιδεολογικούς μηχανισμούς που μας οριοθετούν, και στην έννοια της διαμεσολάβησης τόσο στην τέχνη όσο και στη δημόσια ζωή. Ο κύκλος εκδηλώσεων αυτής της περιόδου έχει τον τίτλο Διαβατήριο παρακαλώ / Passport please.

Το Kαταπίστευμα άνοιξε για το κοινό σε πρώτη φάση από 10 έως 16 Απριλίου και από 23 Απριλίου άνοιξε σε δεύτερη φάση, με πρόσθετο υλικό, ενώ παραμένει ανοιχτό έως και τις 17 Μαΐου 2014, Τετάρτη - Σάββατο, 6μμ-10μμ. Cheapart, Θεμιστοκλέους & Α. Μεταξά 25, Εξάρχεια

Στο Καταπίστευμα παρουσιάζονται:

1) αυθεντικά αντικείμενα, θραύσματα του αρχείου της Λίμπυ Σάκερ

2) κάποιες ανακατασκευές - αντίγραφα από το αρχείο, και

3) δημιουργικές προσεγγίσεις στο αρχείο (δράσεις, εικόνες, αντικείμενα, κείμενα).

Στην παρουσίαση του Καταπιστεύματος συνεργάζονται οι επιστήμονες, αρχιτέκτονες και καλλιτέχνες: Έλενα Ακύλα, Nίκος Γιαβρόπουλος, Ρόζα Γιαννοπούλου, Νέλλυ Καμπούρη, Ευτυχία Κιουρτίδου, Βασιλική Κονδύλη, Κώστας Κοράκης, Τίνα Κότση, Ευριπίδης Λασκαρίδης, Μιακέλα Λιακατά, Αλέξανδρος Μαγκανιώτης, Άννα Μανέτα, Μαρία Σαρρή, Όλγα Σπυράκη, Μυρτώ Σταμπούλου, Ευγενία Τζιρτζιλάκη, Δημήτρης Χαλάτσης, Στέφανος Χανδέλης, Μαρία Φακίνου.