Έντεκα χρόνια πίσω, τον Μάιο του 2003, τα μηχανήματα άρχιζαν την κατεδάφιση της ιστορικής έδρας της ΑΕΚ, του σταδίου της Νέας Φιλαδέλφειας, το οποίο είχε ονομαστεί «Νίκος Γκούμας», μπροστά σε πρόσωπα σφιγμένα και μάτια κλαμένα. Θυμάμαι ότι στη συντριπτική πλειονότητά τους όσοι είχαν το κουράγιο να σταθούν εκεί για να δουν τις αναμνήσεις τους να μετατρέπονται σε χαλάσματα ήταν οπαδοί της ΑΕΚ. Αρκετοί όμως ήταν κάτοικοι της Νέας Φιλαδέλφειας και ειδικά της περιοχής, της γειτονιάς, Άνθρωποι που είχαν γεννηθεί και μεγαλώσει με το γήπεδο στη ζωή τους, που προγραμμάτιζαν τις κινήσεις και τις μετακινήσεις τους με βάση το πρόγραμμα των αγώνων της ΑΕΚ, που συχνά βαρυγκομούσαν και αναθεμάτιζαν λόγω της κίνησης και του μποτιλιαρίσματος στους δρόμους των σπιτιών τους, αλλά που ένιωθαν την ΑΕΚ γειτόνισσα, την ένιωθαν να τους ορίζει, να αποτελεί το κέντρο του μικρόκοσμού τους.
Ανάμεσα σε αυτούς που παρακολουθούσαν την κατεδάφιση ήταν και αρκετοί μικροεπιχειρηματίες της περιοχής. Καταστηματάρχες ανήσυχοι για την πιθανότητα να αργήσει να χτιστεί το νέο γήπεδο και να χάσουν έτσι μεγάλο μέρος του τζίρου και του κέρδους τους.
Αρκετοί από αυτούς τους καταστηματάρχες συμμετείχαν ή υποστήριξαν την κίνηση των 131 πολιτών της Νέας Φιλαδέλφειας οι οποίοι τον Αύγουστο του 2003 προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας για να μπλοκάρουν τις εργασίες για την ανέγερση του συγκροτήματος από αθλητικούς και εμπορικούς χώρους που είχε σχεδιάσει τον καιρό εκείνο ο τότε πρόεδρος της ΑΕΚ Γιάννης Γρανίτσας, ο άνθρωπος που υπέγραψε το έγκλημα της κατεδάφισης της ιστορικής έδρας της ΑΕΚ. Οι πολίτες κέρδισαν την προσφυγή με βασικό επιχείρημα την αντισυνταγματικότητα του νόμου - άδειας ανέγερσης, ο οποίος προέβλεπε μεγάλη αύξηση του συντελεστή δόμησης σε μια περιοχή που προστατευόταν και προστατεύεται οικιστικά με χαμηλό συντελεστή. Γιατί το έκαναν; Κυρίως λόγω της στενόμυαλης σκέψης ότι η ανέγερση ενός εμπορικού κέντρου θα έθιγε τα μικροσυμφέροντά τους, ότι τα εντοιχισμένα στο γήπεδο μαγαζιά θα έκοβαν την κίνηση από τα δικά τους.
Στην πραγματικότητα αυτή η κίνηση, η προσφυγή στο ΣτΕ, δεν έκανε ζημιά, γιατί ακόμη και αν δεν τον εμπόδιζε η απόφαση ο Γρανίτσας δεν είχε βρει ποτέ τα χρήματα για να χτίσει το νέο γήπεδο, αφού η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν είχε κάνει τίποτα παραπάνω από το να ρίξει, σε αυτόν και την ΑΕΚ, στάχτη στα μάτια για να της γλυκάνει προεκλογικά τον πόνο για τη ζημιά που της είχε προκαλέσει με το σκάνδαλο της αλλαγής στο φάκελο των Ολυμπιακών Έργων του 2004, από τον οποίο είχε αφαιρεθεί το γήπεδο της ΑΕΚ για να αντικατασταθεί από το υπό ανέγερση γήπεδο Καραϊσκάκη. Έκτοτε όμως οι καταστηματάρχες έζησαν για να μετανιώνουν για τη στάση τους, αφού η περιοχή γύρω από το γήπεδο ερήμωσε και πολλά από τα μαγαζιά καταστράφηκαν. Το γήπεδο της ΑΕΚ συντηρούσε δεκάδες καταστήματα, κυρίως αυτά της ψυχαγωγίας και της εστίασης. Η περιοχή ήταν το παραδοσιακό στέκι χιλιάδων ΑΕΚτζήδων, και η ζωή στους δρόμους της ήταν έντονη και τις ημέρες που το πρόγραμμα δεν είχε αγώνες της ΑΕΚ στο ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ.
Όλα αυτά η Νέα Φιλαδέλφεια και ειδικά η κοινωνία που εφάπτεται στη λεωφόρο Δεκελείας ετοιμάζεται αυτή την εποχή να τα αφήσει πίσω της, αφού 11 χρόνια μετά από την κατεδάφιση της ιστορικής έδρας της η ΑΕΚ ετοιμάζεται να χτίσει το νέο της σπίτι. Τούτη τη φορά το σχέδιο όχι απλώς δεν βρίσκει πολίτες που εναντιώνονται, αλλά συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: η κοινωνία της Νέας Φιλαδέλφειας κάνει ό,τι μπορεί για να λύσει τα χέρια της διοίκησης του Δημήτρη Μελισσανίδη προκειμένου να ξεπεραστούν όλα τα γραφειοκρατικής φύσης εμπόδια και να αρχίσουν το συντομότερο τα έργα.
Τούτο συμβαίνει κυρίως επειδή οι μεγαλύτεροι έκαναν τη σύγκριση της ζωής χωρίς γήπεδο με αυτή που είχαν στα χρόνια του γηπέδου και επειδή οι μικρότεροι αντιλαμβάνονται το βάρος και τη σημασία που έχουν τα οφέλη της ανάπτυξης, η οποία θα έρθει ως φυσικό επακόλουθο σε μια περιοχή που ήδη βλέπει την αντικειμενική της αξία να ανεβαίνει ραγδαία. Κι επειδή ο Μελισσανίδης φρόντισε με το σχέδιο που παρουσίασε, από το οποίο απουσιάζει το εμπορικό κέντρο που είχε σχεδιάσει ο Γρανίτσας, να τους καθησυχάσει σχετικά με τα επιχειρηματικά μικροσυμφέροντά τους, οι κάτοικοι της περιοχής έχουν ήδη βάλει τα καλά τους για να καλωσορίσουν την ΑΕΚ στο σπίτι της, το οποίο εκτιμάται ότι θα γεννήσει περίπου 1.500 νέες θέσεις εργασίας.
Ο Μελισσανίδης ετοιμάζεται να χτίσει την «Αγια Σοφιά», ένα πανέμορφο γήπεδο χωρητικότητας 32.500 έως 34.000 θέσεων, με χαμηλότερο συντελεστή δόμησης (1) από αυτόν που έχει η περιοχή (1.4), χαμηλότερο συντελεστή κάλυψης (45%) από αυτόν της περιοχής (60%), με πλάνο αυτοχρηματοδότησης, το οποίο θα καλύψει ακόμη και τα παράπλευρα έργα, όπως την υπογειοποίηση δρόμων και τη δημιουργία υπαίθριων πάρκινγκ σε εκτάσεις που έχουν ήδη αγοραστεί από τη «Δικέφαλος 1924 Κατασκευαστική Ανώνυμη Εταιρεία», την εταιρεία που συστάθηκε για να αναλάβει την εκτέλεση του έργου. Ήδη έχει ανοίξει (είναι ανοιχτή μέχρι τον Ιούνιο) η πρώτη μεγάλη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου με την έκδοση 2.900.000 κοινών ονομαστικών μετοχών, ονομαστικής αξίας και τιμής διάθεσης €10 η κάθε μια, με καταβολή μετρητών, προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα σε όλους τους φίλους της ΑΕΚ να γίνουν κάτοχοι μίας ή και περισσοτέρων μετοχών και να έχουν να καυχιούνται ότι βοήθησαν την αγαπημένη τους ομάδα να ξαναχτίσει το σπίτι της, όπως περίπου συνέβη το 1930 με την ανέγερση της πρώτης έδρας.
