Σε κατακτημένη χώρα;

Είναι επείγον, κύριε Χρυσοχοϊδη, να βάλετε χαλινάρι στους υφισταμένους σας,  εδώ και τώρα. Τη δολοφονική επίθεση στη «Μαρφίν» την ακολούθησε γενική επίθεση στα Εξάρχεια. Επίθεση και κατοχή σε κατακτημένη χώρα, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, Τρίτη μέρα. Ξέρω προσωπικά πολλούς ανθρώπους που προπηλακίστηκαν, χτυπήθηκαν  και ξεφτιλίστηκαν, μόνο και μόνο γιατί ζούσαν / πέρναγαν / έπιναν καφέ στα Εξάρχεια. Όσο για τις εφόδους σε σπίτια και στέκια, αυτές τις είδε όλος ο κόσμος- και η εικόνα μένει. Τι νόημα τα ΜΑΤ να σπάνε βιτρίνες στη Στουρνάρα; Τι νόημα έχει να δέρνουν γυναίκες, να σπάνε πόρτες να στέλνουν κόσμο στο νοσοκομείο; Εσείς, κύριε Χρυσοχοϊδη, δεν είδατε τις εικόνες στο ίντερνετ; 

Στη δημοκρατία δεν υπάρχει συλλογική ευθύνη. Υπάρχει ατομική. Αν μπορεί η αστυνομία να συλλάβει τους εμπρηστές δολοφόνους, ας το πράξει. Το σχήμα «δεν ξέρω ποιοι κάψανε τη ‘Μαρφίν’ → την κάψανε Εξαρχειώτες → δε βρίσκουμε τους εμπρηστές → ας τσακίσουμε άλλους Εξαρχειώτες» παραπέμπει ευθέως σε συλλογική ευθύνη φασιστικού ή σταλινικού τύπου. 

Κύριε Χρυσοχοϊδη, η τυφλή βία  αυτοανακυκλώνεται. Το να το παίζουν οι αστυνομικοί αυτοί Κορκονέας,  θαυμάσια μπορεί να γεννήσει άλλους δολοφόνους με μολότοφ. Δε νομίζω να θέλετε οι αστυνομικοί σας, κύριε Χρυσοχοϊδη, ν΄ αλληλοσυμπληρώνονται με τους  δολοφόνους της «Μαρφίν». Ούτε και σεις ο ίδιος να καταγραφτείτε ως ο συνεχιστής του Μαρκογιαννάκη. Πολλοί άνθρωποι, κάτω των σαράντα, που δε θυμούνται τη χούντα, αποκαλούν «χούντα» τη δημοκρατία μας, εξαιτίας της δράσης των αστυνομικών σας. Υπερβολή, γιατί δεν είχαν ζήσει τη χούντα. Όμως αυτό κάτι σημαίνει. Μην το αφήνετε. Μην το επιτρέπετε. Κι αν δε μπορείτε να τους μαζέψετε, παραιτηθείτε. 

Υ.Γ. Τι απόγινε με κείνους τους λεβέντες που είχανε τσακίσει την Αρμένισσα με το μωρό της στην Κυψέλη; Ξέρετε, εκείνη που προσπαθούσε να περάσει το δρόμο, τ΄ αυτοκίνητα δεν την αφήνανε κι οι ασφαλίτες βγήκανε και την τουλουμιάσανε;