13 εφευρέσεις που δεν έγιναν (ούτε) το 2013

Όταν ήμουν μικρή θεωρούσα πως οι τεχνολογικές πρόοδοι και οι εφευρέσεις κινούνταν με πολύ γρήγορους ρυθμούς και πως μέχρι το 2020 θα είχαμε αυτοκίνητα που θα πετάνε. Μεγαλώνοντας, διαπίστωσα πως δε μπαίνει και τόσο γρήγορα το νερό στ’ αυλάκι. Ποιες είναι οι εφευρέσεις που δεν έγιναν ούτε το 2013 και η απουσία τους μας στοιχίζει πολύ; (Προσωπικά, θα σταματήσω να ελπίζω μόνο όταν θα δω με τα ίδια μου τα μάτια τον Τομ να πιάνει τον Τζέρι). 

1. Τηλεμεταφορά

Για όσους δεν αγαπούν τα μέσα μεταφοράς, για όσους δεν έχουν μία αλλά συνεχίζουν να ονειρεύονται ταξίδια, για όσους δεν έχουν χρόνο (για άλλο πόνο και όχι μόνο), για όσους τους τη δίνει ξαφνικά και έχουν τάσεις φυγής, για όσους είναι φύσει τεμπέληδες και δεν ξεκουνιούνται εύκολα. Παλιά μας έλειπαν μια τα χρήματα μια ο χρόνος. Τώρα μας λείπουν και τα δύο. Ε, δε γίνεται δουλειά έτσι. Δηλαδή εσύ δε θα ήθελες να πατήσεις ένα κουμπί και να διακτινιστείς στην Αργεντινή; Και εκεί που κάθεσαι στον καναπέ σου και τρως το σουβλάκι σου να βρεθείς να χορεύεις τάνγκο σε μια μιλόνγκα στο Buenos Aires; Εκεί που μαλώνεις με το έτερον ήμισυ ή με το αφεντικό, δε θα θελες να πατούσες ένα κουμπί και να βρισκόσουν αραχτός στην Copacabana ; Ή έστω, μετά από το ξενύχτι, στο ζεστό κρεβατάκι σου; Έλα τώρα που δε θες! Για όλους εμάς που μοιραζόμαστε την ίδια φαντασίωση, ούτε φέτος ήταν η χρονιά μας.

2. Εταιρεία σβησίματος συγκεκριμένων αναμνήσεων

Έχεις δει, φυσικά, την ταινία «Η Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού» (Eternal Sunshine of a Spotless Mind). Αν δεν την έχεις δει, στη συνιστώ ανεπιφύλακτα. Από την πρώτη φορά που την είδα δεν μπόρεσα ούτε για μια μέρα να σταματήσω να σκέφτομαι αυτή την εταιρεία Lacuna που σου έσβηνε συγκεκριμένες αναμνήσεις και συγκεκριμένους ανθρώπους από τη μνήμη σου. Και η φαντασίωση έγινε εμμονή. Δεν ξέρω για σένα αλλά εγώ -εκεί που δεν πρέπει- έχω μνήμη ελέφαντα. Και αυτό καλό δεν το λες. Και να σου πω και κάτι άλλο; Δε θέλω να σε σοκάρω αλλά αυτό που λένε ότι ο χρόνος γιατρεύει τα πάντα είναι από τα μεγαλύτερα ψέματα με τα οποία μας έχουν πιπιλίσει το μυαλό. Επίσης ό,τι δε σε σκοτώνει, δε σε κάνει απαραίτητα πιο δυνατό. Σου αφήνει κουσούρια και κάποιες πληγές που δε θέλουν να γιατρευτούν. Ίσως επειδή φοβούνται πως αν δεν βλέπεις τις ουλές, θα ξεχαστείς και θα ξανακάνεις τα ίδια. Οι εμπειρίες μας μας διαμορφώνουν, δε λέω. Αλλά κάποιες καλό θα ήταν να μπορούσαμε να τις ξεχάσουμε για να συνεχίσουμε τη ζωή μας. Μου ξύπνησε τόσα πάθη η ιδέα αυτής της εφεύρεσης που σκέφτηκα να την κάνω εγώ και το σώμα πρόθυμο αλλά το μυαλό δεν... Περίμενα να το κάνει κάποιος άλλος. Και περίμενα… Και περίμενα… Και περίμενα…

3. Ενσωματωμένο τσιπάκι αλλαγής γλώσσας, όπως στους υπολογιστές

Εμένα προσωπικά μου αρέσει να μαθαίνω ξένες γλώσσες. Πολύ. Αλλά, εντάξει, ένας άνθρωπος είμαι και έχουμε μόνο μια ζωή. Δεν προλαβαίνουμε να μάθουμε όλες τις γλώσσες του κόσμου. Δε θα ήταν υπέροχο να έχουμε ένα ενσωματωμένο τσιπάκι, όπου με το που θα γνωρίζαμε έναν Πορτογάλο να αρχίζαμε να μιλάμε φαρσί τα πορτογαλικά; Με τη σωστή προφορά, το σωστό επιτονισμό, την αργκό και όλο το σετάκι. Αν δεις, δηλαδή, έναν άνθρωπο και πέσεις κάτω, δεν είναι αμαρτία να μη μπορείτε να συνεννοηθείτε ; Γλωσσικά τουλάχιστον γιατί ουσιαστικά μπορεί να μη συνεννοηθείτε και ποτέ. Καλά, μόνο εμένα με καίει τόσο αυτή η υπόθεση; Γιατί αργεί τόσο αυτή εφεύρεση, παρακαλώ;

4. Σύστημα ανίχνευσης ακατάλληλων συντρόφων

Δεν ξέρω αν πιστεύεις ή όχι στην ύπαρξη του γνωστού μαγνήτη που κάνει τους ακατάλληλους ανθρώπους να σε κυνηγάνε όπως οι μέλισσες τα λουλουδάκια ή αν εσύ έλκεσαι από αυτούς λες κι έχουν το μέλι και εσύ είσαι ένα πεινασμένο αρκουδάκι. Και δεν έχει και σημασία. Σημασία έχει να μπορείς να εντοπίζεις αμέσως αν το υποψήφιο ταίρι είναι κατάλληλο για σένα ή όχι. Και επειδή αυτή την ικανότητα ή την έχεις ή δεν την έχεις, ας μιλήσουμε για εμάς που δεν την έχουμε. Δε θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο αν υπήρχε ένας μηχανισμός εντοπισμού όπου με την πρώτη κουβέντα θα χτύπαγε στο κινητό σου ένα «ακατάλληλος/η alert»; Φαντάσου μόνο το χρόνο που θα κέρδιζες: χρόνο για να τον/την γνωρίσεις, για να ζήσετε μαζί, για να τον/την ξεπεράσεις, για να χτυπήσεις το κεφάλι σου στον τοίχο, για να σου περάσει ο πονοκέφαλος από το χτύπημα στον τοίχο. Μα καλά, έχουν στύψει άνθρωποι το μυαλό τους για να φτιάξουν περούκες με GPS και δεν έχει κάτσει κανείς να βρει ένα μαγικό μηχανισμό ενάντια στις καταστροφικές συνέπειες των κακών ερωτικών συνδυασμών;

5. Σύστημα αποτροπής κλήσης σε πρώην σε κατάσταση μέθης

O Hemingway έλεγε: «Πάντα να κάνεις νηφάλιος αυτό που είπες πως θα έκανες όταν ήσουν μεθυσμένος. Έτσι θα μάθεις να κρατάς το στόμα σου κλειστό». Καλά τα έλεγε ο κύριος Ernest. Ποιος τον άκουσε, είναι το θέμα. Το αλκοόλ είναι κακός σύμβουλος όταν βρίσκεσαι κοντά σε κινητά. Το ξέρουμε όλοι: και αυτοί που στέλνουν και αυτοί που λαμβάνουν μηνύματα που μυρίζουν βότκα. Δε θα ήταν εκπληκτικά χρήσιμο αν υπήρχε ένα σύστημα αποτροπής κλήσεων και γραπτών μηνυμάτων σε πρώην (νυν και αεί) σε κατάσταση μέθης; Ή κάποιου είδους αθώου τέιζερ ή κάποιος τρόπος απενεργοποίησης μιας συγκεκριμένης κλήσης; Θα γλιτώναμε από μεγάλους μπελάδες, δε νομίζεις;

6. Κουμπί rewind όταν λες μ@λ@κίες

Ουδείς αλάνθαστος. Ειδικά αν είσαι λίγο ταραγμένος. Ή άυπνος. Ή πεινασμένος. Ή είσαι γυναίκα και περιμένεις περίοδο. Ή έχει πανσέληνο. Ή έχει ανάδρομο Ερμή. Ή αν ο Κρόνος είναι στο Σκορπιό. Ή απλώς συνηθίζεις να μιλάς πριν σκεφτείς. Πολλές φορές λέμε πράγματα που δεν τα εννοούμε όταν είμαστε εν βρασμώ και θα θέλαμε να τα πάρουμε πίσω αλλά –μάντεψε- δεν μπορούμε. Είναι πια αργά. Ή αμέσως μόλις απαντήσουμε, μας έρχεται μια πολύ καλύτερη ατάκα και μετανιώνουμε που δεν τη σκεφτήκαμε νωρίτερα για να βάλουμε τον άλλο στη θέση του. Πιστέψτε με: το κουμπί rewind είναι η εφεύρεση του μέλλοντος και η μόνη λύση για «παγκόσμια ειρήνη». Γιατί από αλλού προκοπή δε βλέπω.

Εικονογράφηση: Sotos Anagnos

7. Μηχανισμός εμφάνισης υποτίτλων με το subtext του ομιλούντος

Δεν είναι μυστικό: Πολλοί άνθρωποι δε λένε αυτό που σκέφτονται. Διόρθωση: Ελάχιστοι είναι αυτοί που λένε αυτό που σκέφτονται. Μερικοί είναι αρκετά έξυπνοι ώστε να μπορούν να κατανοήσουν αυτά που υπονοούνται. Εγώ δεν είμαι. Θα ήθελα να διαβάζω τον υπότιτλο με αυτά που εννοεί ο άλλος όταν μου μιλάει για να ξέρω και γω πού βαδίζω, βρε αδερφέ. Τι να κάνουμε, δηλαδή; Δεν ξέρουμε όλοι να διαβάζουμε ανάμεσα στις γραμμές. Πες το αφέλεια, πες το χαζομάρα, πες το ευπιστία. Υ.Γ. Το πρόβλημα θα λυνόταν χωρίς την ανάγκη κάποιας εφεύρεσης αν μαθαίναμε να λέμε αυτό που σκεφτόμαστε. Τρομερή ιδέα! Ε; Το ψήνετε;

8. Συναγερμός για τους αναπτηροκλέφτες

Δείξτε λίγο έλεος πια! Αυτή η κατάσταση πρέπει να σταματήσει. Δε μπορεί να κυκλοφορούν οι αναπτηροκλέφτες ελεύθεροι και εμείς να γυρνάμε σπίτι και να προσπαθούμε να τρίψουμε πέτρες. Τι θα λέγατε για έναν ειδικό συναγερμό για τους ελαφροχέρηδες που θα τους έπιανε στα πράσα; Και θα τους καθιστούσε δαχτυλοδεικτούμενους σε τέτοιο βαθμό που να ντραπούν να υποπέσουν ξανά στο ειδεχθές αμάρτημα;  

9. Μηχανισμός καταγραφής ονείρων και προβολής σε μορφή ταινίας

Θυμάμαι είχα δει ένα επεισόδιο των Φλίστοουνς και από παιδί είχα την εξής φαντασίωση: Να καταγράφω τα όνειρά μου και να τα βλέπω μετά σε dvd. Δεν ξέρω για σας, εγώ, πάντως, βλέπω πολύ ενδιαφέροντα όνειρα: σενάριο εκπληκτικό και πρωταγωνιστές που τα δίνουν όλα. Να τους βλέπεις, δηλαδή, και να θες να ρίξεις ντομάτες στο Al Pacino. Δεν είναι κρίμα να πηγαίνουν χαμένα ενώ θα μπορούσα να τα βλέπω την άλλη μέρα τρώγοντας την πίτσα μου; Αμαρτία.

10. Μηχανισμός για κοντούς στις συναυλίες

Θα βγω να το βροντοφωνάξω: Και οι κοντοί έχουν δικαίωμα στις συναυλίες! Και θα το τυπώσω και σε μπλουζάκια. Γιατί, δηλαδή; Δεν πληρώνουμε το ίδιο εισιτήριο; Δεν είμαστε άνθρωποι εμείς; Γιατί να μην βλέπουμε ποτέ τίποτα; Έχω πάει σε συναυλίες που δεν έχω καταφέρει να δω ποτέ το πρόσωπο αυτού που τραγουδάει. Με πνίγει το δίκιο! Ένας μηχανισμός που θα έβαζε όλους τους θεατές στο ίδιο επίπεδο θα ήταν ό,τι πρέπει. Κοντοί όλου του κόσμου ενωθείτε!

11. Ρούχα που σου δίνουν υπερδυνάμεις

Εντάξει, ξεφεύγουμε τώρα λίγο από το πολύ πρακτικό πλαίσιο. Αλλά τι νόημα έχει η ζωή αν εξαντλούμασταν στις πρακτικές ιδέες; Φαντάσου να έχεις μια γκαρνταρόμπα κάπως ιδιαίτερη: φοράς το συνολάκι της Δευτέρας και γίνεσαι αόρατος, της Τρίτης και σκαρφαλώνεις σε τοίχους, της Τετάρτης και αρχίζεις να πετάς. Εφεύρεση που διώχνει μακριά τη μονοτονία της ρουτίνας και νιώθεις επιτέλους υπερήρωας. Α! Και θα μπορείς να δώσεις και αυτό το spiderman kiss, όπως πρέπει. Καλά, αν θες μπορείς να πολεμάς και τους κακούς.

12. Μηχανισμός συρρίκνωσης αυτοκινήτου όταν δεν βρίσκεις πάρκινγκ

Το μαρτύριο του πάρκινγκ το έχουμε ζήσει όλοι. Δε θα ήταν εξαιρετικά βολικό αντί να ψάχνεις με τις ώρες μέρος για να παρκάρεις και να φτάνεις στον προορισμό σου και στον ανυποψίαστο άνθρωπο που σε περιμένει με τα νεύρα κουρέλια, να μπορούσες να παρακάμψεις την όλη διαδικασία; Εντάξει, δε μιλάω για τη γνωστή σε όλους μας μέθοδο που παρατάς το αυτοκίνητο στο δρόμο και φεύγεις. Φαντάσου να μπορούσες να πατήσεις ένα κουμπάκι που να συρρικνώνει το αμάξι σου και να το βάζεις στο μπρελόκ και να φεύγεις. Ανέμελος κι ωραίος.

13. Μηχανισμός που κάνει να «γυρίσει ο τροχός»

Το ερώτημα είναι απλό: θα γυρίσει ο τροχός; Ένας φύσει απαισιόδοξος (όχι εγώ, καλέ, μια φίλη μου) θα απαντούσε: «Πιο πιθανό το κόβω να γυρίσει ο φτωχός».

Παρόλα αυτά, όσο ζω, ελπίζω. (Και όσο ελπίζω, απελπίζομαι).

Κεντρική εικονογράφηση: Sotos Anagnos