Tον Μάρτιο του 2005 η ελληνική μόδα θα κάνει τη δική της μεγάλη προσπάθεια να αποκτήσει ταυτότητα, αναγνώριση και το σεβασμό που της αναλογεί, και να ενταχθεί στον παγκόσμιο χάρτη της μόδας. Για πρώτη φορά ο Πανελλήνιος Σύλλογος Σχεδιαστών Μόδας διοργανώνει στο Ζάππειο τη μεγάλη γιορτή της μόδας, με τη συμμετοχή όλων σχεδόν των Ελλήνων σχεδιαστών. Την τεράστια παραγωγή έχει αναλάβει ο Αντώνης Κιούκας και την εκδήλωση εγκαινιάζει η δήμαρχος Αθηναίων Ντόρα Μπακογιάννη. Σ’ αυτό και σε όλα τα επόμενα Fashion Week που ακολούθησαν η A.V. ήταν παρούσα και κάλυπτε αναλυτικά το γεγονός.
Ανταπόκριση της Μαργαρίτας Μιχελάκου στο «Τι γυρεύω εδώ»
«Eίναι η πρώτη φορά που γίνεται κάτι τόσο μεγάλο για την ελληνική μόδα και είναι πραγματικά πολύ καλά οργανωμένο, όλες οι πασαρέλες είναι φίσκα και παίρνουν πολύ χειροκρότημα, γι’ αυτό και είναι όλοι εδώ πολύ χαρούμενοι, ειδικά οι σχεδιαστές, αλλά όχι μόνο, και οι στιλίστες, οι φωτογράφοι, οι μακιγιέρ και οι δημοσιογράφοι μόδας είναι σε μεγάλα κέφια, είναι το δικό τους πάρτι και σε κάλεσαν και σένα να δεις τι θα έπρεπε να φοράς πριν βγεις από την πόρτα με τα λουστρίνια σου “μέσα στο χώμα, λες και το κάνει επίτηδες αυτό το παιδί!”. Για να ξέρεις, σε μια επίδειξη μόδας το αμέσως επόμενο από το να είσαι ο σχεδιαστής είναι να είσαι το guest τοπ μόντελ από το εξωτερικό και το αμέσως επόμενο είναι να έχεις σχεδιάσει κάποιο αξεσουάρ και το αμέσως επόμενο είναι να βάζεις τη μουσική της πασαρέλας και το αμέσως επόμενο είναι να υπάρχει καρέκλα στην πρώτη σειρά με το όνομά σου επάνω και το αμέσως επόμενο είναι να υπάρχει καρέκλα στη δεύτερη σειρά με το όνομά σου επάνω και από εκεί και πέρα δεν έχει πια σημασία, είσαι ελεύθερος να πεις φωναχτά κάτι σαν “ααα, πάει το οικοπεδάκι στην Kερατέα, μετρημένα είν’ τα ψωμιά του, κλάφ’ το, μάνα, αλλά είναι και το χρώμα μου το βεραμάν, οφείλεις να το παραδεχτείς”».
Η Eli Kiss, ανταποκρίτρια της «Herald Tribune» στην Ελλάδα, έγραψε στην Α.V.
«H φιλοδοξία των σχεδιαστών-μελών του Συλλόγου είναι η εβδομάδα που ξεκινάει να γίνει θεσμός στα πρότυπα αντίστοιχων εκδηλώσεων ανά τον κόσμο. Eυελπιστώ ότι η εκδήλωση αυτή δεν θα εξελιχθεί σε ακόμη μια ωραία ευκαιρία για αμέτρητες φωτογραφίες σε κοσμικές στήλες και μόνο. Tο ζητούμενο είναι να δούμε ρούχα, ιδέες, κατευθύνσεις – να γνωρίσουμε τους σχεδιαστές μέσα από τη δουλειά τους κι όχι μέσα από την προσωπική τους ζωή. Aς μην ψάχνουν οι κάμερες και οι ρεπόρτερ των τηλεοπτικών συνεργείων να βγάλουν στον αέρα κόντρες και κουτσομπολιά. Aς μη σταθούμε στις πρώτες σειρές των προσκεκλημένων και στο ποιοι «επώνυμοι» παρέστησαν σε κάθε σόου. Aς ρωτήσουμε τους σχεδιαστές πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να κάνεις αυτή τη δουλειά σε μια χώρα που τώρα μόλις ξυπνάει στην ιδέα ότι η μόδα είναι χρήμα, επένδυση και πολιτισμός. Έχει πλέον έρθει ο καιρός να ανοίξουμε ένα νέο κεφάλαιο στην ελληνική μόδα. Nα δούμε τους σχεδιαστές ως επαγγελματίες αλλά και ως καλλιτέχνες – δικούς μας ανθρώπους που δημιουργούν για μας. Δεν θα μας πάρει κανείς τα Gucci και τα Prada μας, δεν θα μας βγάλει κανείς από τη λίστα αναμονής στον Louis Vuitton. Aλλά θα είναι ωραία να γίνει το παιχνίδι της μόδας πολύ πιο ενδιαφέρον κι εμείς να έχουμε μεγαλύτερη επιλογή. Δεν μπορεί, όλο και θα νιώσουμε κάποια περηφάνια όταν θα δούμε την εχγώρια μόδα να ταξιδεύει και πέρα από τα σύνορα. Aς το δούμε σαν ένα ακόμη εθνικό στοίχημα που πρέπει οπωσδήποτε να κερδηθεί…»
Κεντρική Φωτό: Από το εξώφυλλο του τεύχους 315, σχεδιασμένο από την Πόπη Τσουκάτου
13°
