...Ο ένας στέκεται μπροστά και ακινητοποιεί το αυτοκίνητο, οι άλλοι ανοίγουν τις πόρτες και αρπάζουν τσάντες, πορτοφόλια. Από την πρώτη φορά που γράψαμε για τη Μενάνδρου και την εγκληματικότητα στο κέντρο, μόνο σ’ αυτά τα γραφεία μετράμε 5 περιστατικά. Αν το διηγηθείς σε κάποιον αντιλαμβάνεσαι ότι όλοι έχουν μια παρόμοια ιστορία. Το φαινόμενο πρέπει να είναι πια καθημερινό...
Το ιστορικό κέντρο γίνεται γκέτο
O Προκόπης Δούκας έκανε ένα μεγάλο ρεπορτάζ για την κατάρρευση του ιστορικού κέντρου τον Μάιο του 2009.
«Tο τρίγωνο που περικλείεται μεταξύ των οδών Aθηνάς, Eρμού και Πειραιώς βρίσκεται σε παρακμή. H αδυναμία της Πολιτείας να επιβάλει κανόνες, είτε λόγω ανικανότητας είτε λόγω διαφθοράς, είναι προφανής. Δεκάδες εξαθλιωμένοι τρυπιούνται με την ίδια σύριγγα σε οποιοδήποτε ελεύθερο πεζούλι και μετά περιπλανώνται σ’ όλη την περιοχή. H Σωκράτους, μεταξύ Σοφοκλέους και Eυριπίδου, έχει γίνει η νέα πιάτσα για τα “κορίτσια” από την Aφρική. Mέσα στο ίδιο το “νησί” (όπως αποκαλείται του Ψυρρή, με τα στενά σοκάκια) γίνεται χαμός. Xιλιάδες κόσμου συνωθούνται, οι πεζόδρομοι παραβιάζονται συνεχώς, τα πεζοδρόμια γίνονται “ανύπαρκτα”. H πρώτη παρενέργεια είναι ο θόρυβος. Tα “καταστήματα” φτηνού ενδύματος κατέλαβαν ό,τι υπήρχε και δεν υπήρχε ξενοίκιαστο ή προς πώληση. Oι ίδιοι οι μετανάστες, υπάλληλοι-είλωτες με τρεις κι εξήντα, κοιμούνται μέσα στην κάθε τρύπα που έχει μετονομαστεί σε κατάστημα ή στοιβάζονται σε άθλια διαμερίσματα. Όσοι αγόρασαν ακίνητα, ευελπιστώντας στην επιχειρούμενη ανάπλαση στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας, δεν ήλθαν ποτέ να μείνουν – αφού εξακολουθούν να βλέπουν υποβάθμιση. Tα σχολεία που είχαν προγραμματιστεί να ανεγερθούν, επίσης δεν έγιναν ποτέ…»
«Το χασίσι κυκλοφορεί σε τέτοιο βαθμό, σα να είναι νόμιμο. Όμως, σε μια εποχή κρίσης, όταν η τάση του νέου είναι να ξεφύγει, το χασίς γίνεται ένα δεκανίκι της ζωής, κι αυτό το παιδί ωθείται στο να λειτουργεί εξαρτητικά και δεν αποκλείεται να ανοίξει ο δρόμος για να αναζητήσει κι άλλες ουσίες. Τίποτα δεν είναι απόλυτο. Το ότι πήρα χασίς δεν σημαίνει ότι θα πάρω ηρωίνη. Απλά σε μια κοινωνία που έχει πάρει αυτή τη στροφή, η νομιμοποίηση μιας ουσίας περνάει ένα κοινωνικό μήνυμα. Ότι αυτή η ουσία είναι ακίνδυνη και επομένως αυξάνει τη διάδοση. Η αύξηση της διάδοσης ανοίγει το δρόμο για τις εξαρτήσεις». (*Διευθύντρια, ψυχίατρος, επιστημονικά υπεύθυνη και επικεφαλής της μονάδας απεξάρτησης 18 ΑΝΩ). Συνέντευξη στη Λένα Χουρμούζη, 2013
8°
