(Ξαν)ανοίγει με ματς η «Λεωφόρος»

Με το ματς Παναθηναϊκός - Παναιτωλικός και μετά από ένα ακόμα «λίφτινγκ» (ξαν)ανοίγει η «Λεωφόρος», επίσημα «στάδιο Απόστολος Νικολαΐδης», το παλιότερο γήπεδο της Αθήνας. Πρόκειται για μια ακόμα επιστροφή του Παναθηναϊκού στην ιστορική  έδρα του, που αυτή τη φορά μοιάζει οριστική (τουλάχιστον για τα παιχνίδια των ελληνικών διοργανώσεων, αν υποθέσουμε ότι η ομάδα θα παίξει το 2013-14 σε ευρωπαϊκά  ματς, οπότε θα δηλώσει μάλλον άλλη έδρα). Η αιτία είναι ότι ο Παναθηναϊκός είναι πολύ ζορισμένος οικονομικά και το ΟΑΚΑ θέλει πανάκριβο νοίκι, σε συνδυασμό με το ότι το ΟΑΚΑ δεν είναι γήπεδο για ποδόσφαιρο και πολλοί φίλαθλοι της ομάδας ποτέ δεν το νιώσανε σα σπίτι τους. 

Θα είμαι στο γήπεδο, αλλά αμφιβάλλω αν -πλην του τερματοφύλακα Στέφανου Καπίνο- θα μπορώ να αναγνωρίσω έστω έναν παίκτη. Η εντεκάδα θα είναι ανανεωμένη σε ποσοστό πάνω από 90%, καθώς ο Παναθηναϊκός πούλησε ή αποδέσμευσε τους περισσότερους από τους περσινούς παίχτες του. Θα μπορούσα ν΄ αναγνωρίσω το Μαυρία ή το Ζέκα, αλλά είναι τραυματίες και δεν παίζουν. 

Το ματς δεν έχει προγνωστικά, γιατί ο μεν γηπεδούχος έχει μια ομάδα υπερβολικά νεανική, σχεδόν χωρίς κανένα περσινό παίχτη, ο δε φιλοξενούμενος είναι «νεοφώτιστος» στη μεγάλη κατηγορία, τη «σούπερ λιγκ». Καμιά από τις δυο ομάδες δε φαίνεται να έχει μεγαλύτερη φιλοδοξία από ένα καλό πλασάρισμα στη μέση της βαθμολογίας και πάνω. Όμως, μια  το πρωτάθλημα αρχίζει και καλά καλά οι ομάδες δεν έχουν μονταριστεί, ούτε έχει δημιουργηθεί (ακόμα) βαθμολογική αγωνία, είναι λογικό να εστιάζεται η προσοχή περισσότερο στα (νιοστά) εγκαίνια του γηπέδου  παρά στο ίδιο το ματς. 

Η «Λεωφόρος» λοιπόν λέγεται έτσι γιατί βρίσκεται στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, απέναντι από τις προσφυγικές πολυκατοικίες και τον Άρειο Πάγο (πρώην φυλακές Αβέρωφ). Αποτελεί ισχυρό τοπόσημο των Αμπελοκήπων, καλύπτοντας μόνο του ένα οικοδομικό τετράγωνο μεταξύ των οδών Αλεξάνδρας, Κυριακού, Τσόχα και … Παναθηναϊκού (ο δρομάκος πίσω από τις θύρες 13 και 14). Παλιότερα, ήταν αυτονόητο ότι οι φίλαθλοι σε Αμπελόκηπους, Γκύζη, Λυκαβηττό, Ζωγράφου, Πλάκα, Πεδίο Άρεως, Πετράλωνα, Κολωνό, Πατήσια και μερικές ακόμα παλιές συνοικίες του Δήμου Αθηναίων ήταν Παναθηναϊκοί σε ποσοστό περίπου 100%.

Είναι το αρχαιότερο  γήπεδο ποδοσφαίρου στην Αθήνα, αφού ξεκίνησε το 1923 (παλιότερος αθλητικός χώρος γενικά είναι το «Ποδηλατοδρόμιον» της Ολυμπιάδας του 1896, σημερινό στάδιο «Γεώργιος Καραϊσκάκης»). Είναι επίσης το  πρώτο γήπεδο στη χώρα που φτιάχτηκε αποκλειστικά για ποδόσφαιρο και που απόχτησε κατά σειρά χτιστή εξέδρα, γρασίδι, προβολείς. Επί δεκαετίες υπήρξε η αποκλειστική έδρα της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου, ενώ κάτω από τις κερκίδες του στεγάζεται (σε αχρηστία πλέον) ο «Τάφος του Ινδού», δηλαδή το κλειστό γήπεδο μπάσκετ και βόλεϊ της ομάδας, καθώς και κολυμβητήριο και χώροι για άλλα αθλήματα, από πάλη μέχρι πινγκ πονγκ. Έχει γνωρίσει στιγμές μεγάλης αίγλης, τόσο του Παναθηναϊκού, όσο και της εθνικής ομάδας.  Παλιότερα χωρούσε γύρω στις 22.000 θεατές, τα τελευταία χρόνια όμως, με τις βελτιώσεις και την τοποθέτηση καθισμάτων πάνω στις τσιμεντένιες εξέδρες, έχουν πέσει γύρω στις 16.000.

Φυσικά, δεν αντέχει στη σύγκριση με κανένα μοντέρνο γήπεδο ποδοσφαίρου. Δε διαθέτει πάρκινγκ, οι τουαλέτες είναι ανεπαρκείς, απουσιάζουν οι τεχνολογικές καινοτομίες, τα αποδυτήρια είναι μικρά κλπ, ενώ η ποιότητα του γρασιδιού θα φανεί απόψε (χρόνιο ζήτημα παλιότερα).  Όσα λίφτινγκ και να του γίνουνε, είναι ένα παλιομοδίτικο γήπεδο, με πολλή συναισθηματική φόρτιση για τους γεροντότερους, αλλά άβολο για τους νεότερους. Ένα γήπεδο λιτό, με τα βασικά και μόνο, «σπαρτιάτικο».

Μετά από θεωρητικές περιπλανήσεις στο Γουδί και στο Ελληνικό, μετά από ξεκίνημα -και διακοπή των έργων- στο Βοτανικό (και στα τρία αυτά μέρη θα χτιζόταν, υποτίθεται, η «Green Arena, τρομάρα τους», τελικά επικράτησαν φρονιμότερες σκέψεις, οφειλόμενες, όπως είπα πριν, στην οικονομική καχεξία της ΠΑΕ, που ανήκει πλέον στον κ. Γιάννη Αλαφούζο. Κρυφή ελπίδα των διοικούντων -αλλά των παιχτών, του προπονητή κ. Γιάννη Αναστασίου και των φιλάθλων- είναι η «Λεωφόρος» να ξαναγίνει αυτό που ήτανε παλιά κι αυτό που δεν έγινε ποτέ, ούτε μπορούσε να γίνει, το (στιβικό και αντιποδοσφαιρικό) ΟΑΚΑ, κι ας είχε  μαζέψει κάποτε72.000 παναθηναϊκούς : εννοώ να γίνει μια αληθινή έδρα, όπως  η «Τούμπα», όπως η παλιά «Φιλαδέλφεια»,  όπως το «Χαριλάου» ή το προαναφερθέν «Γ. Καραϊσκάκης». 

Βέβαια η έδρα μόνη της δεν  αρκεί,  μονάχα υποβοήθηση παρέχει. Χρειάζεται και ομάδα- πρωτίστως ομάδα.  Πέρυσι ο Παναθηναϊκός δεν την είχε, επομένως δεν του έφταιγε που δεν έπαιζε στη Λεωφόρο. Το αν την έχει ή όχι φέτος, θα το ξέρουμε σε λίγες βδομάδες, αρχής γενησομένης από απόψε. Για να δούμε λοιπόν, τι θα κάνουν στο φετινό πρωτάθλημα τα πιτσιρίκια του κ. Αναστασίου: θα πατώσουν ή θα εξελιχτούν σε «τρομερά μωρά»;

(σ.σ.: Τελικά ο ΠΑΟ επικράτησε με 2-0 του Παναιτωλικού)

d.fyssas@gmail.com