- CITY GUIDE
- PODCAST
-
18°
Στοά στο Μοναστηράκι. Οδός Ηφαίστου, στον αριθμό 24. Περισσότεροι από 200.000 τίτλοι βιβλίων, παλιών περιοδικών, κόμικ, αλλά και πολλές κινηματογραφικές αφίσες σε ένα χώρο 210 τ.μ. Σκόνη και μυρωδιά παλιού χαρτιού. Όλα πωλούνται. «Μεγαλώσαμε και δεν πάει άλλο το σώμα. Είναι μια καταπληκτική δουλειά αλλά χρειάζεται νέο αίμα» ομολογεί η κ. Γεωργία Νασιώτη, ιδιοκτήτρια του παλαιοβιβλιοπωλείου «Νασιώτης». Ανεβασμένη σε μια σκάλα, διαβάζει και καταγράφει τίτλους βιβλίων. «Δεν μπορεί να την κάνει οποιοσδήποτε αυτή τη δουλειά. Έχει σκόνη και οι ανάσες δεν είναι καθαρές. Αυτό είναι, ωστόσο, που μας αρέσει: να χωνόμαστε στις στοίβες των βιβλίων. Εδώ μέσα έμαθα να αγαπώ το βιβλίο σε σημείο εξάρτησης». Η οικογενειακή επιχείρηση ξεκίνησε με τον Γεώργιο Νασιώτη το 1952. «Ο πεθερός μου άρχισε πουλώντας ξηρούς καρπούς
σε καροτσάκι. Κάποια στιγμή πήρε ένα παλιό βιβλίο, έσκισε μια σελίδα και το έκανε χωνάκι για να βάλει μέσα φιστίκια. Ένας πελάτης, προφανώς βιβλιόφιλος, το πήρε και την επόμενη μέρα του είπε: “Θέλω από εκείνα τα χωνάκια που μου έδωσες χθες. Μήπως έχεις, σε παρακαλώ, και τα υπόλοιπα φύλλα;”. Για να μην πολυλογώ, ο πεθερός μου διαπίστωσε ότι με το βιβλίο έβγαζε περισσότερα χρήματα από ό,τι με τους ξηρούς
καρπούς. Αγαπούσε ούτως ή άλλως το βιβλίο. Μεταχειρισμένα, δεύτερο χέρι, δυσεύρετα. Έκανε κι ένα δικό του εκδοτικό οίκο, τον ΔΙΟΝΥΣΟ, ο
οποίος δεν υπάρχει πια. Εμείς είμαστε η δεύτερη γενιά. Τρίτη γενιά δε θα υπάρξει» λέει η Γεωργία. «Ο γιος μου δεν θέλει να ασχοληθεί με το κατάστημα. Το οίκημα δεν μας ανήκει. Τα βιβλία τα πουλάμε. Τα δίνουμε κατά την άποψή μου πολύ φθηνά. Ψάχνουμε την όλη ιστορία πολύ καιρό τώρα, ώστε μετά την πώληση του υλικού μας η χρήση του οικήματος να παραμείνει η ίδια. Δύσκολο. Από τη μια πέσαμε πάνω στην οικονομική κρίση κι έπειτα το Μοναστηράκι αλλάζει».
Το άλλοτε «χρυσωρυχείο» με τους φανατικούς βιβλιόφιλους και τους συλλέκτες αναζητεί αγοραστή. «Το δίνουμε “μπιρ παρά”. Εάν κάποιος μας δώσει 150.000 ευρώ (αν και ζητάμε 200.000), εγώ θα τους δώσω το κλειδάκι στο χέρι. Εάν υποθέσουμε ότι μαζί με τις αφίσες, τις γκραβούρες και τις καρτ ποστάλ έχουμε 200.000 τίτλους, τότε ζητάμε 50 λεπτά για το καθένα. Στο μεσοδιάστημα έχω βάλει σε προσφορά με ένα ευρώ όλα τα βιβλία έξω και όσα είναι στη σκάλα της εισόδου. Η παλιά έκδοση δεν είναι το ζητούμενο. Μπορώ να σου δείξω ένα βιβλίο του 1800 και να μην έχει κάποια ιδιαίτερη αξία. Στο βιβλίο αυτό που μετράει είναι το πόσο δυσεύρετο είναι».
Την ώρα που βγάζω φωτογραφίες η Γεωργία Νασιώτη ανεβαίνει και πάλι στη σκάλα: «Θα μου λείψει πολύ. Το αγαπάω αυτό το μέρος». ●