Ο Χιποπόταμος

Αγαπημένα φετίχ: μεταχειρισμένο ποδήλατο, πορτοφόλι από ανακυκλωμένη συσκευασία χυμού, κοσμήματα από κουτάκια κόκα-κόλα, κοχύλια, πέτρες, θάλασσα…

Κράζει τις μόδες και το lifestyle, παρ’ όλα αυτά ξοδεύει περισσότερο χρόνο και από μπουζουκόβια γκόμενα, προκειμένου να φροντίσει με κάθε λεπτομέρεια το επιμελώς ατημέλητο λουκ του.

Μην του εμπιστευτείς ποτέ προσωπικά σου αντικείμενα. Θα βρει μια καλή ανοιχτωσιά όπου θα είναι ορατός από όλους και θα αρχίσει να τα παίζει στον αέρα σαν κορύνες.

Ό,τι μαλακία βρει στο δρόμο, από μπουκάλι μέχρι αμορτισέρ και σκοτωμένο βάτραχο, το μαζεύει και το φυσάει για να δει αν βγάζει ψυχεδελικό ήχο.

Χιποπόταμος χωρίς σκύλο ίσον γραφίστας χωρίς Macintosh. Ό,τι κοπρόσκυλο βρει το μαζεύει και το κουβαλάει στα αντιρατσιστικά φεστιβάλ παρέα με γκόμενα ίδιας ράτσας/ράστας.

Παίζει άπαντα κρουστά: αθάνατο, οκαρίνα, τζεμπέ, κόνγκας, ζήλιες, ψώρες, ταμπουλέ, καβουρμά, τζατζίκι.

Το χειμώνα πέφτει σε χειμερία νάρκη και ετοιμάζει τη νέα εκθαμβωτική εμφάνιση του επερχόμενου καλοκαιριού με νέες πρωτοεμφανιζόμενες τζίβες και νέα ζογκλερικά.

Είναι πιστός στις τζίβες του. Ακόμα κι αν καραφλιάσει, θα δεις να κρέμονται από το κεφάλι του απομεινάρια μιας άλλης εποχής, που τον κάνουν να μοιάζει με τον Predator.

Φοράει σανδάλι από Μάρτη μέχρι Νοέμβρη και κουβαλάει το σαμάρι του ακόμα και όταν κατεβαίνει στο φούρνο.

Σου δίνει την αίσθηση ότι είναι από το Περού, αλλά το χωριό του βρίσκεται λίγο έξω από την Κολοπετινίτσα.

Ξαπλώνει όπου βρει, αρκεί να «έχει καλή ενέργεια το μέρος».

Ζει μεταξύ Βαρκελώνης και Θεσσαλονίκης. Μιλάει σπαστά ισπανικά και κάνει παρέα με Ισπανούς φοιτητές από το Erasmus, ανεξαρτήτως αν είναι αντιπαθητικά άτομα.

Φτιάχνει χειροποίητα κοσμήματα με τη χίπισσα φίλη του και στήνουν πάγκους και τα πουλάνε στα νησιά δήθεν για να βγάλουν τα έξοδα των διακοπών τους, οι οποίες έχουν πληρωθεί από τον μπαμπά.

Παριστάνει τον ευαισθητοποιημένο αριστερό, αν και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να πίνει μπάφους και να κόβει βόλτες στις βάθρες της Σαμοθράκης με το παπάρι έξω.

Αποφεύγει τα κοσμικά μέρη και ψάχνει τα δικά του στέκια, τα δικά του παγκάκια, τις δικές του παραλίες, το δικό του δάσος, το δικό του δέντρο, το δικό του σποτ όπου θα ενωθεί με τη φύση και την ουσία του σύμπαντος.

Όταν τελειώσει το πανεπιστήμιο, αλλάζει λουκ πιο γρήγορα και από τον Σούπερμαν, ψάχνεται να χωθεί σε κάποια δημόσια υπηρεσία ή τράπεζα και φυλάει τις αναμνήσεις του μακριά από τους νέους γιάπηδες φίλους του.