Gregos

Τα ονόματα των γκραφιτάδων συχνά κρύβουν κάτι. Πως σκέφτηκες το Gregos;

Όταν έγραφα στους τοίχους το όνομά μου δεν ήταν Gregos, ήμουν ο Rob.C επειδή μου άρεσε όπως ακουγόταν. Το κανονικό όνομα είναι Grégory, και το παρατσούκλι μου Greg, αλλά όλοι οι φίλοι μου με φωνάζανε Gregos, οπότε όταν αποφάσισα να έχω ένα καλλιτεχνικό όνομα, διάλεξα αυτό που μου έδωσαν οι φίλοι μου.

Ποιος σε ενέπνευσε να γίνεις γκραφιτάς; Ήθελες να κάνεις κάτι άλλο και να ζωγραφίζεις σαν δεύτερη δουλειά;

Κανείς δεν με ενέπνευσε να γίνω γκραφιτάς, δεν είμαι γκραφιτάς, ήταν μία περίοδος όταν ήμουν νέος. Θέλαμε απλά να βάλουμε τα ονόματά μας στην «περιοχή» μας, δεν θέλαμε να δημιουργήσουμε τέχνη, θέλαμε οι άνθρωποι να γνωρίζουν την παρουσία μας. Δεν σκεφτόμουν να γίνω κάτι άλλο, παράτησα το σχολείο στα 18 και δεν σκεφτόμουν το αύριο. Εκείνη την εποχή, δεν ήθελα να γίνω καλλιτέχνης, παρότι ζωγράφιζα πολύ κι έφτιαχνα γλυπτά. Ήταν ο μυστικός μου κήπος. Ο στόχος μου ήταν να βρω μια δουλειά και να φύγω από το σπίτι των γονιών μου.

Οι περισσότερες δουλειές σου αφορούν ανθρώπους και ιδιαίτερα το πρόσωπο, μάλιστα το δικό σου πρόσωπο. Yπάρχει κανένα κρυμμένο μήνυμα που θες να περάσεις;

Θέλω να αφήσω τους ανθρώπους να σκεφτούν τι ζωγραφίζω πάνω στο πρόσωπο, να δώσουν την δικιά τους ερμηνεία, αλλά τα περισσότερα πρόσωπα έχουν καθημερινό ύφος.

Φαίνεται ότι δημιουργείς καταπληκτικά κομμάτια τέχνης σε αναπάντεχα μέρη. Θες να ξαφνιάζεις τους ανθρώπους;

Τον πιο πολύ καιρό, ναι.

Έχεις συνεργαστεί ποτέ με άλλους καλλιτέχνες;

Ναι, με πάρα πολλούς από όλο τον κόσμο.

Ζήλεψες ποτέ κανέναν άλλο καλλιτέχνη του δρόμου; Αν ναι, ποιόν;

Όχι.

Tι σκέφτεσαι για την Αθήνα της κρίσης; Τι περίμενες να συναντήσεις μετά την σκληρή κριτική των ευρωπαϊκών μέσων ενημέρωσης;

Έζησα στην Αθήνα για δύο χρόνια, μεταξύ 1995 και 1997. Ήταν μια όμορφη περίοδος στη ζωή μου (ήμουν 23) και τότε ήταν που αποφάσισα να γίνω καλλιτέχνης. Όταν επέστρεψα στην Γαλλία άρχισα να επεξεργάζομαι πηλό. Επέστρεψα στην Αθήνα 14 χρόνια αργότερα, το 2011. Πολλά πράγματα είχαν αλλάξει εξαιτίας των Ολυμπιακών Αγώνων. Οι Έλληνες ήταν ίδιοι, αλλά ένιωσα περισσότερη φτώχια στους δρόμους και περισσότερους αστυνομικούς. Τα υλικά αγαθά επίσης είναι πολύ πιο ακριβά. Όσο αφορά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, δεν τα εμπιστεύομαι, μας δείχνουν αυτά που θέλουν να δούμε. Μπορώ να κρίνω μόνο όταν ξέρω, γνωρίζω, φεύγω ή επισκέπτομαι.

Είσαι εξοικειωμένος με την Ελληνική street art σκηνή; Έχεις ακούσει κανέναν Έλληνα street artist;

Όχι, δεν είμαι εξοικειωμένος παρόλο που κάποια από τα «πρόσωπα μου» έχουν ήδη εγκατασταθεί στους δρόμους τα τελευταία χρόνια. Είδα στους τοίχους της Αθήνας πολλά έργα από τον “Sonke” και χάρηκα που είδα την τέχνη του και στους τοίχους του Παρισιού.

Χαίρεσαι να βλέπεις την δουλειά σου σε γκαλερί;

Ναι, χαίρομαι!

Αλλάζει η άποψη σου για το street life καθώς μεγαλώνεις;

Όχι.