Places to Be..er!

Είτε έχεις πολλά, είτε λίγα, είτε και μηδαμινά χρήματα για να ξοδέψεις στη διασκέδαση σου, στο τέλος της μέρας (ή της νύχτας), αυτό που μετράει είναι η παρέα σου, οι φίλοι σου το πόσο γέλασες, το πόσο τραγούδησες…(άντε και το πόσο ήπιες ενίοτε).

Κι επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι παιδιά, ας το παραδεχτούμε: έχει ξυπνήσει η δημιουργικότητα και η εφευρετικότητα μέσα μας και πλέον βρίσκουμε πολλούς ανέξοδους τρόπους για να περνάμε καλά. Ένας από αυτούς είναι τα μπαλκόνια μας. Ένας άλλος είναι το «έξω». Το απλό «έξω».

Ένα από τα περίεργα και όμορφα «έξω» που έζησα εγώ μία από τις τελευταίες μέρες ήταν η γέφυρα Καλατράβα στην Κατεχάκη. Γυρνούσα στο σπίτι από δουλειές στο κέντρο και στο μετρό πέτυχα μία φίλη που μένουμε κοντά. Μου λέει λοιπόν, «δεν καθόμαστε στην γέφυρα να πιούμε μια μπίρα, που έχουμε και καιρό να τα πούμε;», και αμέσως σκέφτηκα πως καιρός είναι να τη χρησιμοποιήσω αυτή τη γέφυρα κάπως πιο δημιουργικά (την πληρώσαμε όλοι άλλωστε) και καθώς δεν έχω υψοφοβία, ακροφοβία κλπ, είπα αμέσως ναι.

Πήγαμε στο περίπτερο, βρήκαμε με μεγάλη μας χαρά fix dark, πήραμε 4 και ανεβήκαμε πάνω. Μετά ξανακατεβήκαμε μία φορά γιατί είχαμε ξεχάσει το πατατάκι (καταλαβαίνετε). Βασικά αυτό.

Ξεκινήσαμε να πίνουμε τα μπιράκια μας, να τρώμε τα πατατάκια μας και να μιλάμε όσο χαζεύαμε τα αμάξια που περνούσαν από κάτω και όσο φυσικά μας χάζευαν οι άνθρωποι που περνούσαν από μπροστά μας (ναι, στο σημείο αυτό να πούμε, ότι αν κάνεις κάπως «κουλά» πράγματα, υπάρχει και ο κίνδυνος να γίνεις λίγο αξιοθέατο, αλλά οκ…YOLOOOO). Είχαμε υπολογίσει να κάτσουμε καμιά ώρα το πολύ, κάτσαμε τελικά 2,5 ώρες. Όμως δεν έτσι είναι με τους φίλους; Το ένα φέρνει το άλλο και άμα η παρέα είναι καλή, όπου και να είσαι, δεν λες να ξεκουβαλήσεις. Η φιλόξενη γέφυρα Καλατράβα αποτέλεσε για μας ένα περίεργο σημείο συνάντησης πάνω στο οποίο απολαύσαμε την κουβέντα μας , τη fix μας και τα πατατάκια, ένα πολύ ωραίο (εντάξει urban) ηλιοβασίλεμα και μερικά από τα αστέρια που φαίνονται στον Αθηναϊκό ουρανό..

Το πιο ωραίο απ’ όλα είναι ότι είπαμε να το επαναλάβουμε, λίγο πιο οργανωμένα την επόμενη. Θα φέρουμε και κάνα ηχειάκι. Και ακόμα περισσότερους φίλους. Και θα φροντίσουμε να είναι Κυριακή που περνάνε λιγότερα αυτοκίνητα. Στην επόμενη μας συνάντηση θα μιλήσουμε και για άλλα τέτοια περίεργα «έξω». Θα σας κρατήσω ενήμερους.