Αρχειο

Ρακεταμπουρισμός

Κόλαση είναι οι άλλοι!

Στέφανος Τσιτσόπουλος
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Σε αντίθεση με το Κουνούπι του Δυτικού Νείλου, για το οποίο γίνονται διάφορες ενημερώσεις, η ελληνική πολιτεία και πολύ περισσότερο η περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας δεν προβαίνει σε καμία ενημέρωση για το κουνούπι του Ανατολικού Γουίμπλετον. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο κώνωψ να δαγκώνει και φέτος απεριόριστα και ασύστολα κομψευόμενους νεανίες με καλλίγραμμο κορμί-φέτες, οι οποίοι ως ζόμπι μολυσμένα από τον ιό ξαμολιούνται στις παραλίες παίζοντας ακατάσχετα ρακέτες. Το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος οι ρακετάμπουρες, όπως ονόμασα τη φυλή τους, κατέκτησαν επάξια τον τίτλο των πιο γελοίων και αγενών Ελλήνων, δίνοντας μια πρόγευση για το τι θα συμβεί και φέτος στη Χαλκιδική.

Οι τόνοι ιδρώτα για το τίποτα, ο σιχαμερός θόρυβος του τάκα τούκα τους, ο ακκισμός και το κοκόρεμα, λες και απέναντί μου δεν μονομαχούσαν ο Λάκης με το χαϊμαλί εναντίον του Τεό με το τατού δράκος, αλλά ο Ναδάλ με τον ΜάκΕνρο, η παντελής έλλειψη τακτ αλλά και σεβασμού στους συγκάτοικους στις ξαπλώστρες του μπιτσόμπαρου που ήθελαν να διαβάσουν αυτοσυγκεντρωμένοι στις σελίδες τους και όχι το ένα μάτι στο βιβλίο και το άλλο στο παιχνίδι μην τυχόν και τους κουτουλήσει καμιά αδέσποτη, ήταν σκέτος εφιάλτης.

Προς στιγμήν σκέφτηκα μάλιστα, απελπισμένος, να συστήσω βιβλιοφιλικά τάγματα εφόδου. Δηλαδή: μόλις το σιχαμερό τάκα τούκα τους τελείωνε και οι ρακετάμπουρες βουτούσαν για να δροσιστούν, δεν το είχα σε τίποτα να ορμήσω κι εγώ κατά πάνω τους με θράσος και να τους απαγγείλω κάτι από το «Πέρασμα στην άλλη όχθη» του Δημήτρη Δημητριάδη, του οποίου μου στερούσαν την απόλαυση καθ' όλη τη διάρκεια του ποταπού παιχνιδιού τους. «Αυτό που ονομάζουμε λαϊκό αποτελεί παράγοντα πνευματικής υποβάθμισης, η οποία μπορεί να φτάσει και κατά κανόνα φτάνει σε σημείο απόλυτης εξαχρείωσης. [...] Το λαϊκό έχει με αυτές τις μεθόδους εξισωθεί με το πρόστυχο».

Χαιρετίζω, επομένως, την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου της Δυτικής Μάνης που απαγορεύει το ρακεταμπουρισμό και εύχομαι και προσεύχομαι το αυτό να συμβεί και εις την πολύπαθη Χαλκιδική, όπου εχθρός δεν είναι μόνο το μεταλλείο των Σκουριών αλλά και το μπαλάκι.

n