«3 Χρόνια- 3 Μνημόνια»

Για δύο μήνες ταξίδευε σε Ουάσινγκτον, Βοστόνη, Βερολίνο και Βρυξέλλες μιλώντας με πρόσωπα που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο σε όσα ζήσαμε τα τελευταία τρία χρόνια. Στελέχη του ΔΝΤ, Αμερικάνοι και ευρωπαίοι οικονομολόγοι, στελέχη των κοινοτικών οργάνων στις Βρυξέλλες, πολιτικοί, ξένοι δημοσιογράφοι αλλά και ξεχωριστές προσωπικότητες όπως ο Νόαμ Τσόμσκυ. Μέσα από αυτά τα πρόσωπα, αλλά και με τη δική του εμπειρία ως ανταποκριτής σε Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες, ο Θάνος Δημάδης επιχείρησε να αποκωδικοποιήσει όλα τα δραματικά γεγονότα που σφράγισαν την ελληνική κρίση από τον Μάιο του 2010 έως σήμερα.

Στο δεύτερο μέρος, το οποίο προβλήθηκε στον Alpha, οι τηλεθεατές παρακολούθησαν το πολιτικό σκέλος του αφιερώματος με τις ατελείωτες συζητήσεις στο ΔΝΤ για το ελληνικό πρόγραμμα, τα λάθη της τρόικας, τη στάση της γερμανικής πλευράς, τη διαδρομή των αποφάσεων της ελληνικής κυβέρνησης. Ο δημοσιογράφος επιχείρησε να αναδείξει το παρασκήνιο των πιο σημαντικών στιγμών, αλλά και μία απάντηση στο κρίσιμο ερώτημα «τελικά πώς φτάσαμε στο μνημόνιο;».

Καθένα από τα πρόσωπα που μίλησαν στην κάμερα συμβάλλουν στη διαμόρφωση του ευρύτερου παζλ, που συνθέτει το παρασκήνιο όσων ζήσαμε μέχρι σήμερα. «Ως ξεχωριστή στιγμή –λέει ο Θάνος Δημάδης στην A.V.– θεωρώ όταν στα μέσα του 2011 η Γερμανία προχωρούσε στη λογική ακρωτηριασμού της ευρωζώνης, με πρώτο θύμα την Ελλάδα. Η παρέμβαση της Αμερικής ήταν καταλυτική, ώστε να ανατραπεί τότε ένας τέτοιος σχεδιασμός. Ακόμα πιο κρίσιμη περίοδο, όμως, θεωρώ τα όσα συνέβησαν στα τέλη του περασμένου έτους, όταν το ΔΝΤ και οι Ευρωπαίοι έφθασαν πολύ κοντά στο σημείο να “τα σπάσουν” μεταξύ τους, στην υπόθεση της Ελλάδας, γεγονός που θα είχε ανείπωτες συνέπειες για τη χώρα μας».

Ως πιο αποκαλυπτικό κομμάτι της εκπομπής θεωρεί «αυτό για το ρόλο της ιδέας του δημοψηφίσματος από τον Γιώργο Παπανδρέου και τα όσα επακολούθησαν με τελικό προορισμό τον εκβιασμό της πολιτικής συναίνεσης της αντιπολίτευσης». Ζώντας ως δημοσιογράφος αυτά τα 3 χρόνια στα κέντρα λήψης των αποφάσεων με λύπη διαπίστωνε ότι «η Ελλάδα δυστυχώς έχει πάψει από πολλούς να θεωρείται ευρωπαϊκή χώρα. Όχι μόνο από άποψη οικονομική, αλλά κυρίως από άποψη κουλτούρας. Η κοινωνία μας έχει συντηρητικοποιηθεί, πράγμα που είναι αναμενόμενο να συμβαίνει ως ένα βαθμό σε περίοδο κρίσης, αλλά το πρόβλημα είναι ότι και η διακυβέρνηση της χώρας δίνει τροφή σε αυτή τη συντηρητικοποίηση».

Ποιοι θεωρεί ότι ήταν οι πιο σκληροί απέναντι στην Ελλάδα; Οι Γερμανοί! «στάση που απορρέει από το μόνιμο εφιάλτη τους ότι κάποιος, κάπου, περνάει καλά με τα δικά τους λεφτά!»

Πίσω όμως από τους παγωμένους αριθμούς βρίσκονται οι άνθρωποι, οι οποίοι βιώνουν τη σκληρή πραγματικότητα της οικονομικής κρίσης σε όλη την Ευρώπη. «Θυμάμαι τις πρωινές συζητήσεις που συνήθιζα να έχω με τη Γιασμίν, την άστεγη που μένει στο παρκάκι απέναντι από το ΔΝΤ και σχεδόν καθημερινά της αγόραζα τον καφέ της τα πρωινά μαζί με τον δικό μου. Στο δεύτερο μέρος της εκπομπής, η Γιασμίν θα μιλάει στην κάμερα για όλα όσα μόνο ένας άνθρωπος που ζει πραγματικά την κρίση όπως αυτή, μπορεί να πει»…

Στο προσεχές διάστημα, ο δημοσιογράφος προγραμματίζει την κυκλοφορία ενός βιβλίου στο οποίο θα γραφτούν, όπως λέει, όσα δεν θα προλάβουν να ειπωθούν μέσα στον τηλεοπτικό χρόνο. Ίσως αυτή να ήταν, άλλωστε, και η μεγαλύτερη δυσκολία κατά τον ίδιο: «Ο περιορισμένος τηλεοπτικός χρόνος που σε αναγκάζει να αποδώσεις συνοπτικά πράγματα που χρειάζονται ώρες ολόκληρες να αναλύσεις με τον τρόπο και στο βαθμό που είναι αναγκαίο!»