Παραγωγός, DJ, μέλος της Ninja Tune, σκιτσογράφος, μανιακός με το τσάι και τον τόνο. Εξού και ο παιχνιδιάρικος τίτλος του νέου του άλμπουμ “Νinja Tuna”, με συνεργασίες από Quantic, Alice Russell και Roots Manuva. Έπαιξε με τα βινύλιά του στο Bios με την παιχνιδιάρικη, jazzy αλλά και περφεκτιονιστική του ενέργεια, ανοίγοντας την όρεξη για τη συνέχεια. Μοοdyman το περασμένο Σάββατο, Optimo στις 27/3, Omar S στις 3/4 και ο king of nu-jazz Gilles Peterson (2 good 2 be true) στις 10/4. Όλα στο Βios. Ετοιμάσου.
ΜySpace: Aπό τη μία είναι cool και δίνει ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους, αλλά από την άλλη προσφέρει εκατό φορές περισσότερη αλλά και χειρότερη μουσική, που φτάνει σε σημείο «δείτε με να μαθαίνω να παίζω κιθάρα στο κρεβάτι μου», χωρίς να αποκλείονται βέβαια και τα πραγματικά ταλέντα. Είναι σαν να δημοσιεύονται πλέον ντέμο χωρίς κανέναν έλεγχο.
Βινύλια: Παίζω με βινύλια γιατί έχουν καλύτερο ήχο. Είναι πιο φυσικός ήχος για το ανθρώπινο αυτί. Και τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα όταν φτάνουμε στα Mp3. Eίναι σαν να ακούς μουσική από παλιά τρανζίστορ.
John Peel: Εκπληκτικός ραδιοφωνικός παραγωγός και dj, πραγματικά σημαντική επιρροή, θυμάμαι ότι τον άκουγα όταν ήμουν πολύ μικρός και μου άρεσε πολύ το χιούμορ του και η γλυκιά του αδεξιότητα με τις λάθος στροφές και τα συχνά λάθη. Του άρεσε πολύ η καινούργια μουσική και ήταν από τους πιο ανοιχτόμυαλους ραδιοφωνικούς παραγωγούς. Δεν υπήρχε τίποτε που δεν μπορούσε να παίξει.
Dubstep: Μου θυμίζει το drum & bass. Aναπτύχθηκε γρήγορα σε ένα ώριμο είδος. Αλλά προτιμώ το dubstep που στην πραγματικότητα δεν ακούγεται σαν dubstep. Δεν μου αρέσει το βαρύ υλικό, αλλά κάτι πιο βαθύ κοντά στη ρέγκε και το τέκνο σαν τον Digital Mystikz.
Νinja Tune: Είμαι 10 χρόνια στο ρόστερ της εταιρείας, κι όταν εντάχθηκα σε αυτό ήταν σαν όνειρο που έγινε πραγματικότητα.
18°
