Αρχειο

Απαγορεύστε τις απαγορεύσεις

Ο 15χρονος Ιάσωνας, η πλ. Ναυαρίνου, οι ουσίες και μία ενδιαφέρουσα πρόταση.

A.V. Team
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Είμαι ο Ιάσων Ιωαννίδης, 15 χρονών, μαθητής της 3ης Γυμνασίου. Πριν από περίπου δυο μήνες, μαζί με έναν φίλο μου, πέσαμε θύματα ληστείας το βράδυ κοντά στο σπίτι μου. Ευτυχώς δεν πάθαμε τίποτα και απλά μας πήραν τα κινητά. Από τον τρόπο που κινούνταν, μιλούσαν και γενικά συμπεριφέρονταν οι ληστές, καταλάβαμε ότι ήταν χρήστες ηρωίνης, κάτι

πολύ συνηθισμένο για την περιοχή όπου μένω (κοντά στην πλατεία Ναυαρίνου στην Θεσσαλονίκη). Ίσως να προκαλούσαμε κι εμείς την τύχη μας που περάσαμε από σκοτεινά σοκάκια, αλλά δεν μπορούσαμε να προβλέψουμε ότι θα απειληθεί και η ζωή μας, καθώς ο ένας από τους δύο ληστές κρατούσε μαχαίρι. Τον τελευταίο καιρό έχουν σημειωθεί πολλά παρόμοια περιστατικά σε βάρος παιδιών της ηλικίας μου. Έχει πια γίνει συνήθεια και φόβος μετά τις 9 το βράδυ να μην περπατάμε σε σκοτεινά μέρη (αλλά, ειδικά από το Ναυαρίνο, αποφεύγουμε να περνάμε όλες τις ώρες της ημέρας).

Κατά την γνώμη μου, σε μεγάλο ποσοστό αυτή η εγκληματικότητα δεν οφείλεται ούτε στους μετανάστες ούτε στην ανεργία, αλλά στην εξάρτηση από ουσίες, όπως η ηρωίνη. Το χειρότερο, όμως, είναι ότι, ενώ όλοι το ξέρουν, κανείς δεν κάνει τίποτα για αυτό. Ακόμα και η Αστυνομία που, όποτε θυμηθεί, περνάει από εκεί -μπορεί να είναι η πλατεία Ναυαρίνου, μπορεί να είναι η πλατεία Εξαρχείων, δεν έχει σημασία- ακόμα και αυτοί μένουν άπραγοι -και δεν ξέρουν πώς- να αντιμετωπίσουν τους απελπισμένους.

Όμως, τόσο το ποσοστό θνησιμότητας των χρηστών όσο και το ποσοστό εγκληματικότητας στην κοινωνία θα μειώνονταν, αν νομιμοποιούσαμε την χρήση των ναρκωτικών. Ίσως ακούγεται τρελό, αλλά σκεφτείτε το λίγο: Αντί να αναγκάζονται οι εξαρτημένοι χρήστες να πληρώνουν τον έμπορο ναρκωτικών για την δόση τους, να μπορούν να την προμηθεύονται από ειδικά κέντρα, ελεγχόμενα φυσικά. Έτσι και τα δύο διαρκώς αυξανόμενα ποσοστά (θνησιμότητας και εγκληματικότητας) θα μειώνονταν αισθητά. Οι

εξαρτημένοι χρήστες, εφόσον θα έπαιρναν από ειδικά κέντρα την δόση τους, δεν θα χρειάζονταν να κλέψουν ή να γίνουν βαποράκια, για να την βρουν, και, αν ήταν ελεγχόμενη η δόση τους, ίσως να φτάνανε και στην απεξάρτηση μια μέρα, σίγουρα πάντως δεν θα έφταναν στο θάνατο από υπερβολική δόση.

Υπάρχει και ακόμα ένας θετικός παράγοντας στην νομιμοποίηση των ναρκωτικών. Ως γνωστόν, πολλοί χρήστες ξεκινούν σε ηλικία κάτω των 20, γιατί οι έφηβοι έχουμε την τάση να απαντάμε στην δράση (απαγόρευση) με αντίδραση (χρήση). Αν τα ναρκωτικά ήταν νόμιμα (με παράλληλη υπεύθυνη ενημέρωση για τις βλάβες που προκαλούν), τότε θα μειωνόταν και η εκτεταμένη τους χρήση, γιατί θα έχαναν τη γοητεία του απαγορευμένου.

Μαθαίνω ότι ετοιμάζεται μια αίτηση στην κυβέρνηση με συλλογή υπογραφών και πλέον το ζήτημα τίθεται από τους πολίτες. Αν το αίτημα της αποποινικοποίησης το φωνάξουμε όλοι, τότε οι δρόμοι τα βράδια θα γίνουν πιο ήσυχοι και κάποια παιδιά της γενιάς μου θα αντιδρούν στον στραβό μας κόσμο, χωρίς να καταστρέφουν ή να καταστρέφονται. Η λάθος πολιτική για τα ναρκωτικά έχει καταστρέψει ζωές, οικογένειες και οδηγεί προς την εξαθλίωση ένα μέρος του πιο ζωντανού κομματιού της κοινωνίας μας. Ήρθε η ώρα να δράσουμε.

Σκεφτείτε όλα αυτά που βγήκαν από την ψυχή ενός εφήβου που βιώνει αυτές τις καταστάσεις και πράξτε ανάλογα...