Το μεσαίο δάχτυλο της Αφροδίτης, το «FOCUS» και εμείς

Ως γνωστόν, το γερμανικό περιοδικό «Focus» δημοσίευσε άρθρο για την Ελλάδα, άρθρο που συνάδει με το εξώφυλλο: η Αφροδίτη της Μήλου με το μεσαίο δάχτυλο προτεταμένο. Υπήρξαν πολλές αρνητικές αντιδράσεις στην Ελλάδα, από τον πρόεδρο της βουλής κ. Πετσάλνικο, μέχρι τον τελευταίο ελληναράκο μπλόγκερ.  

Έχω τις εξής σκέψεις και ερωτήσεις επί του θέματος:

1.Πόσοι αντιδρώντες έχουν διαβάσει το άρθρο στο οποίο αναφέρονται; Μήπως κρίνουν βάσει εξωφύλλου; Κι όμως, κάποιοι το μεταφράσανε (τουλάχιστον κατά ένα μέρος. Δείτε εδώ: https://sarantakos.wordpress.com/2010/02/25/focus/#comment-24924). 

2.Πρόκειται για ένα αξιόλογο  άρθρο, που αξίζει να διαβαστεί απ΄ όλους, γιατί αποτυπώνει ένα συνολικό πορτέτο των σημερινών  Ελλήνων, με μάλλον φιλελληνική διάθεση. Και, ρε γαμώτο, δε βρήκα ούτε ένα σημείο που να είναι άδικο. Λέει πράγματα που όλοι τα λέμε μεταξύ μας.  

3.Από πού κι ώς πού θεωρείται ότι ένα ιδιωτικό δημοσίευμα σ΄ ένα ιδιωτικό έντυπο εκφράζει την κρατική πολιτική της  χώρας όπου εκδίδεται το έντυπο αυτό;

4.Από πού κι ώς πού ένας πρόεδρος της Βουλής νομιμοποιείται να προχωρήσει σε διάβημα στον πρεσβευτή της Γερμανίας, μ΄ αυτή την αιτία; Μήπως πιστεύει ότι μπορεί ν΄ ασκηθεί λογοκρισία σε βάρος του εντύπου; Φαντάζεται κανείς το Γερμανό, τον Τούρκο ή τον Αμερικανό (ιδίως τον Αμερικανό!) πρόεδρο της Βουλής να κάνει διάβημα στον αντίστοιχο πρεσβευτή της Ελλάδας, για κάθε δημοσίευμα που εκτιμά ότι στρέφεται κατά της χώρας του; Δεν θα ΄πρεπε να κάνουν άλλη δουλειά, εκτός απ΄ αυτό.  

5.Συνειδητοποιεί ο κ. πρόεδρος ότι αντιδρά όπως οι ισλαμιστές εναντίον της δανέζικης κυβέρνησης, επειδή κάποια δανέζικη εφημερίδα είχε απεικονίσει με  γελοιογραφικό τρόπο, πράγματα που το ισλάμ απαγορεύει

6.Οι συγκρίσεις Μπετόβεν – ελληνικών λογοτεχνικών Νόμπελ είναι αστείες, γιατί συγκρίνουν διαφορετικά πράγματα. Ακόμα κι αν συγκρίνουμε κανονικά,  μουσική με μουσική και λογοτεχνία με λογοτεχνία, τότε θ΄ αναγκαστούμε να πούμε πως οι συγκρίσεις δεν έχουνε νόημα. Γιατί αν έχουνε, η σύγκριση δε θα ήταν και τόσο υπέρ των Ελλήνων δημιουργών. Και ο νοών, νοείτω. 

7.Οι αναφορές περί γερμανικής κατοχής, 60 χρόνια, μετά είναι ανερμάτιστες. Μεσολάβησαν, ξέρετε, εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες που πήγανε στη Γερμανία για δουλειά, τριακονταετής πολιτική συνύπαρξη των δύο χωρών για στην ΕΟΚ / Ευρ. Ένωση, πολλαπλή βοήθεια της Γερμανίας μέσω κοινοτικών πόρων προς την Ελλάδα κλπ. Για ν α μη μιλήσουμε για τη συμβολή των Γερμανών στον νεοελληνικό πολιτισμό, ούτε για τη γενική συμβολή τους στον παγκόσμιο πολιτισμό- τομέας όπου η σύγχρονη Ελλάδα λάμπει διά της απουσίας της, μηρυκάζοντας ασταμάτητα τα συνήθη ελληνοχριστιανικά υπολειμματικά της καύσιμα.  (Δείτε τη σχετική συζήτηση εδώ: https://roides.wordpress.com/2010/02/23/23feb10/ 

8.Τι λέει το υπουργείο εξωτερικών και ο πρωθυπουργός γι΄ αυτές τις τριτοκοσμικότητες; 

9.(Το σημαντικότερο): Δεν υπάρχει ούτε ένας πολιτικός με αίσθημα του χιούμορ στο Ελλαδιστάν, ώστε να δει το θέμα στη σωστή του διάσταση;