«Ανήκω σε μια γενιά…, Δεν μπορώ…, Ψάχνω…, Θέλω…». Αυτές είναι οι φράσεις που καλούνται να συμπληρώσουν πολίτες από την Ελλάδα, την Ιταλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία ώστε να συμμετάσχουν στον λογοτεχνικό διαγωνισμό του http://thesouthintalk.blogspot.gr, που λήγει 28 Μαρτίου.
Οι συμμετέχοντες μπορούν να επισκεφθούν το blog και να συμπληρώσουν τις φράσεις υποβάλλοντας ένα σύντομο κείμενο με τις σκέψεις τους, αφού πρώτα συνδεθούν με το λογαριασμό τους στο Facebook. Στόχος του διαγωνισμού είναι η διαμόρφωση ενός συλλογικού κειμένου για τη μετάλλαξη των κοινωνιών του Ευρωπαϊκού Νότου, όπως τη βιώνουν οι πολίτες. Το συλλογικό κείμενο θα διαβαστεί σε εκδήλωση που θα γίνει στην Ευρωβουλή στις 10 Απριλίου 2013 με τη συμμετοχή τεσσάρων συγγραφέων της σύγχρονης λογοτεχνίας στο νότο της Ευρώπης: τον Αλέξη Σταμάτη (Ελλάδα), τον Santiago Roncagliolo (Ισπανία), τον José Luís Peixoto (Πορτογαλία) και την Mariolina Venezia (Ιταλία).
Νικητές του διαγωνισμού θα αναδειχθούν οι δύο χρήστες που το κείμενό τους θα συγκεντρώσει τα περισσότερα “likes” με έπαθλο τη συμμετοχή τους στην εκδήλωση «Τέσσερις Συγγραφείς του Νότου Μιλάνε για την Κρίση», στις Βρυξέλλες.
Η εκδήλωση: «Τέσσερις Συγγραφείς του Νότου μιλούν για την Κρίση»
Στις 10 Απριλίου στις Βρυξέλλες η ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μαριλένα Κοππά διοργανώνει εκδήλωση με θέμα «Τέσσερις Συγγραφείς του Νότου μιλούν για την Κρίση» με τη συμμετοχή των: Αλέξη Σταμάτη, τον Santiago Roncagliolo, José Luís Peixoto και Mariolina Venezia.
Πρόκειται για τη δεύτερη εκδήλωση μιας πρωτοβουλίας που στοχεύει στο άνοιγμα διαύλων επικοινωνίας μεταξύ των χωρών του Νότου, με ανταλλαγή εμπειριών, επεξεργασία θέσεων και ανάπτυξη εποικοδομητικού διαλόγου. Δυστυχώς στο νότιο αυτό άξονα προσδέθηκε και η Κύπρος, που οι διοργανωτές δεσμεύονται ότι θα συμπεριλάβουν στην επόμενη εκδήλωση.
Η πρωτοβουλία αυτή ξεκίνησε με εκδήλωση στις 25/01/2013 στην Αθήνα, με εκπροσώπους από το χώρο της πολιτικής απ’ όλες τις χώρες του Νότου, θέτοντας το ερώτημα «Κρίση Στον Ευρωπαϊκό Νότο: υπάρχει αριστερή προοδευτική απάντηση;».
Οι λογοτέχνες είναι η έκφραση του πνεύματος μιας εποχής. Για χρόνια οι αναδυόμενες αφηγήσεις του Ευρωπαϊκού Νότου μιλούσαν για τη βεβαιότητα της προόδου παρά τις αντίξοες συνθήκες: υπέρβαση του φασισμού, της φτώχειας, της μετανάστευσης. Οι δικτατορίες ήταν πίσω μας, δίνοντας τη θέση τους σε νεωτερικές αναζητήσεις, όπως τα δικαιώματα των εργαζομένων, η εξίσωση δικαιωμάτων ανδρών και γυναικών ή η οικολογία. Είχαμε αντιμετωπίσει μια σωρεία «εθνικών διχασμών» και ψάχναμε για κοινούς ευρωπαϊκούς προορισμούς. Είχαμε ξεπεράσει τον αναλφαβητισμό και η νεολαία σπούδαζε μαζικά. Η φτώχεια ήταν πλέον έννοια σχετική.
Σήμερα, πολλές από τις βεβαιότητές μας αυτές είναι υπό διαπραγμάτευση. Η νέα γενιά, αναβάλλει την κοινωνική και οικονομική της χειραφέτηση επ’ αόριστον, ή παίρνει το δρόμο της μετανάστευσης. Κάποιοι νοσταλγούν καθεστώτα τάξης και ασφάλειας, μηδενίζοντας τα κεκτημένα της μεταπολίτευσης. Η μεσαία τάξη που αποδομείται ενώ οι νεώτερες γενιές αντιμετωπίζουν με απόγνωση μια επιστροφή σε ένα παρελθόν που δεν έχουν ζήσει. Αυτά τα κοινά βιώματα της Ευρωπαϊκής περιφέρειας δεν έχουν ακόμα πολιτική ή ακόμα και πολιτισμική έκφραση. Η ευρωπαϊκή διάσταση φαίνεται να είναι ακόμα ένα άθροισμα εθνικών βιωμάτων, που αντιστοιχεί δυστυχώς σε ένα άθροισμα εθνικών προτεραιοτήτων στις Βρυξέλλες.
