Ο νικητής του διαγωνισμού φωτογραφίας της ATHENS VOICE μας μιλάει για τη δουλειά του και μας παρουσιάζει μια σειρά από πορτραίτα του.
Πρώτα απ' όλα συγχαρητήρια... Πες μου πώς το έμαθες και ποια ήταν η αντίδραση;
Ευχαριστώ πολύ! Το έμαθα δουλεύοντας μ' ένα μυαλό full από σκέψεις. Φυσικά χάρηκα πάρα πολύ. Ακολούθησαν τα σχετικά τηλέφωνα στην οικογένειά μου... Ήταν ανέλπιστο, δεν το περίμενα!
Πώς ξεκίνησε το πρότζεκτ με τα πλέιμομπιλ; Τι συμβολίζει για σένα;
Τα Playmobil είναι οι παιδικοί μου ήρωες. Έχουμε μεγαλώσει μαζί... Έχουμε βουλιάξει στην αμμο, έχουμε μπει στα λασπόνερα, έχουμε πηδήξει φωτιές! Είμαι μανιώδης συλλέκτης και δεν μπόρεσα να τα ξεπεράσω ποτέ...
Οπότε το να ποζάρουν για μένα ήρθε απο μόνο του. Μ' αρέσουν σαν φιγούρες γιατί είναι ρεαλιστικές, έχουν ωραία χρώματα και ήρεμες μορφές. Έχουν κάτι το νοσταλγικό επάνω τους και ένιωσα ότι μπορώ να βγάλω συναίσθημα και ένα human touch απο αυτά, να τους δωσω ζωη! Οπότε όταν μου δόθηκε η ευκαιρία με μια ατομική έκθεση στο Λονδίνο ήταν το ιδανικό project για να παρουσιάσω εκεί. Πήγε εξαιρετικά καλά με θέρμη ανταπόκριση από τον κόσμο και τα media, με την έκθεση να είναι προτεινόμενη από την Guardian και την Independent. Eπίσης ανέλπιστα όλα αυτά... Εκεί βέβαια κατάλαβα ότι το Playmobil είναι αγαπημένο παιχνίδι όχι μόνο δικό μου αλλά και πολλών ακόμη, και μάλιστα διαφορετικών
γενεών, πράγμα που μου έδωσε περισσότερη ώθηση να συνεχίσω μ' αυτά.
Μίλα μας λίγο για την ενασχόλησή σου με τη φωτογραφία... Ο κύριος λόγος για τον οποίο βραβεύτηκες θα έλεγα πως ήταν φαντασία και πρωτοτυπία. Είναι βασικά χαρακτηριστικά της δουλειάς σου;
Η φωτογραφία ξεκίνησε σαν χόμπυ πριν πολλά χρόνια. Ξεκίνησα να φωτογραφίζω τους φίλους μου, πάντα σκηνοθετώντας τους, αλλάζοντας ή παίζοντας ρόλους. Μ' αρέσει να είναι σκηνοθετημένες οι φωτογραφίες μου γιατί έτσι βγάζω από το μυαλό μου εικόνες συγκεκριμένες. Νιώθω ότι είναι κομμάτια της αισθητικής μου. Η οπτική πλευρά ενός αγαπημένου κομματιού, πρόσωπα και βλέμματα ίσως από editorial μοδας ή καρέ κάποιας ταινίας. Μ' αρέσει οτιδήποτε είναι διαφορετικό και πρωτότυπο και ειδικά όταν έχει να πει κάτι. Το ακολουθώ αυτό και στην ενασχόλησή μου με τις βιτρίνες, όπου εκεί θεωρώ ότι έχω κάνει καλύτερο practice σ' αυτά τα χαρακτηριστικά.
Την Αθήνα την έχω συνδέσει με πολλή δουλειά. Περνώ όλη τη μέρα μου δουλεύοντας οπότε δεν προλαβαίνω να "γκρινιάξω" γι' αυτήν όπως συνηθίζεται... Μ' αρέσουν πολύ κάποιοι δρόμοι, το Σύνταγμα με τους Τσολιάδες και το φολκλόρ της Πλάκας. Είναι πλέον μια μεγαλούπολη με τα υπέρ και τα κατά της. Στα υπέρ βρίσκω γοητευτική την ανωνυμία που μπορείς να έχεις μέσα στις πόλεις και την ποικιλία που προσφέρει...
Μπορείς ακόμα να βρίσκεις νέα μέρη για έξοδο και νέο κόσμο για να γνωρίσεις.Τα κατά της είναι ότι συχνά αυτά τα στοιχεία κρύβουν μια μοναχικότητα. Όμως όλα αυτά σε συνδυασμό εμένα μου προσφέρουν μια πηγή έμπνευσης...
Tι άλλα πρότζεκτ έχεις αυτόν τον καιρό;
Ετοιμάζω μια σειρά φωτογραφιών αρκετά urban που για πρώτη φορά δεν περιέχει πρόσωπα! Παράλληλα θα ήθελα να παρουσιάσω σε κάποιον ωραίο χώρο το project DAYDREAMER όπως το έχω παρουσιάσει σε Λονδίνο και Θεσσαλονίκη. Βέβαια τo project αυτό εξελίσσεται συνεχώς, παίρνοντας μέρος σε διάφορα ομαδικά events και festivals, ανταποκρινόμενος στο θέμα με τις φιγούρες των Playmobil. Άλλωστε είναι και τα αγαπημένα της κόρης μου οπότε έχω μια καλή δικαιολογία να αποκτώ περισσότερα!
5°
