Το Not Fade Awayείναι η νέα ταινία του σεναριογράφου, σκηνοθέτη και παραγωγού της τηλεόρασης David Chase (γνωστού από την επιτυχημένη σειρά The Sopranos) που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Η ταινία παρακολουθεί την ιστορία ενός (φανταστικού) ροκ συγκροτήματος από το New Jersey, της δεκαετίας του ’60. Μουσικός σύμβουλος στην ταινία ήταν ο Steve Van Zandt, μέλος του συγκροτήματος του Bruce Springsteen αλλά και ηθοποιός - ήταν ένας από τους χαρακτήρες στους Sopranos. Στο Not Fade Away τον ρόλο του πατέρα του νεαρού αρχηγού του συγκροτήματος υποδύεται ο ίδιος ο «κάπο» των Sopranos, o James Gandolfini.
Με αφορμή αυτό το φιλμ το περιοδικό Rolling Stone ζήτησε από τους αναγνώστες του να ψηφίσουν τις 10 καλύτερες ροκ ταινίες όλων των εποχών. Και να πώς ψήφισαν:
10. 'Quadrophenia'
Ο πόλεμος των mods και των rockers μέσα από τη ζωή του νεαρού Jimmy, παιδιού της εργατικής τάξης στην Αγγλία των ‘60ς. Οι Who έγραψαν το story και τα τραγούδια του ομώνυμου άλμπουμ το 1973 μόνο που όταν η ταινία κατάφερε να πραγματοποιηθεί, στα τέλη των ‘70ς, οι παραγωγοί δεν ήθελαν να γυρίσουν το φιλμ σαν μιούζικαλ και επιπλέον ο Roger Daltrey ήταν ήδη αρκετά μεγάλος για να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, ο οποίος δόθηκε στον 20χρονο τότε, Phil Daniels. Πιο πολύ όμως συζητήθηκε ο σούπερ-κουλ ήρωας Ace Face που υποδύθηκε ο Sting και φυσικά τα δίτροχα της ταινίας.
Ένας 30χρονος αποτυχημένος λάτρης του ροκ που, από ένα (σχεδόν) λάθος, καταλήγει να διδάσκει μουσική σε ένα τμήμα 10χρονων μαθητών που κρύβουν εξαιρετικό μουσικό ταλέντο και αυτός τους το απογειώνει. Ηθικά διδάγματα, έμφυτα ταλεντάκια οι πρωταγωνιστές και ο Jack Black στην καλύτερη στιγμή ίσως της καριέρας του. Πολύ καλό και το soundtrack με τις διασκευές γνωστών ροκ τραγουδιών από τον ίδιο και την μπάντα της τάξης του.
Η soul στην Ιρλανδία κρύβει τόση ψυχή όση και ένα στούντιο ηχογράφησης της Motown. Η εργατική τάξη και το καλύτερο ιρλανδέζικο soul rock γκρουπ που βγήκε από αυτήν, οι Commitments. Η ταινία, σαν να είναι ντοκιμαντέρ για τα παρασκήνια, δείχνει τις προσπάθειες, τις αγωνίες, την επιτυχία, τους καυγάδες και την διάλυση ενός συγκροτήματος και βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του 1987, του ιρλανδού συγγραφέα Roddy Doyle. Από τα πιο επιτυχημένα soundtracks του κινηματογράφου (και μάλιστα με Volume 2), ακούγονται οι πρωταγωνιστές να ερμηνεύουν κλασικά soul κομμάτια των Al Green, Aretha Franklin, Otis Redding και Mary Wells.
7. 'The Doors'
Το να «πιάσει στο στόμα του» τους Doors ο Oliver Stone ήταν κάτι που εξόργισε (κάπως) τους κριτικούς και (πολύ) τα εναπομείναντα μέλη του θρυλικού γκρουπ, επειδή πίστευαν ότι ο σκηνοθέτης παρουσίαζε τον Jim Morrison σαν έναν μεθύστακα, μία καρικατούρα αυτού που πραγματικά ήταν. Το κοινό όμως είχε άλλη γνώμη για τον τρόπο που ο Val Kilmer υποδύθηκε τον Morrison και η ταινία έγινε αμέσως cult – και όχι μόνο αυτό αλλά και οι δίσκοι των Doors άρχισαν πάλι να πουλάνε!
6. 'A Hard Day's Night'
Είναι η κατάρα της μουσικής βιομηχανίας: όταν ένας καλλιτέχνης βρίσκεται στο απόγειο της καριέρας του, να τον βάζουν να γυρίζει ταινίες, το λιγότερο κακές (περίπτωση Elvis Presley και τόσες άλλες). Οι Beatles ευτυχώς, όχι μόνο γλύτωσαν από αυτή την κατάρα αλλά κατάφεραν, με τον τρόπο που ξεδίπλωσαν τις προσωπικότητές τους και τον αληθινό τους εαυτό στον σεναριογράφο Alun Owen ο οποίος έζησε λίγο καιρό μαζί τους, να δώσουν μία απολαυστική –και υβριδική στο είδος της- ταινία με μία απλή ιστορία: το γκρουπ ταξιδεύει από το Λίβερπουλ στο Λονδίνο για τα γυρίσματα μίας τηλεοπτικής εκπομπής και στο δρόμο έχουν να αντιμετωπίσουν και την στρατιά αφηνιασμένων κοριτσιών – φανς. Στο σετ της ταινίας ο George Harrison γνώρισε τη μελλοντική του σύζυγο Pattie Boyd ενώ το Χόλιγουντ εντυπωσιάστηκε για πρώτη φορά με το συγκρότημα από την Αγγλία.
5. 'Tommy'
Κλασική σκηνή 1: Η Ann-Margret τυλιγμένη σε λευκές γούνες, κυλιέται μέσα σε ποτάμια σαμπάνια και μετά, σοκολάτας και φασολιών που ξερνάει η τηλεόραση.
Κλασική σκηνή 2: Ο Elton John επάνω σε κοθόρνους σαν μικρές πολυκατοικίες τραγουδάει και παίζει σε πιάνο-φλιπεράκι το “Pinball Wizard”.
Ο Pete Townshend έγραψε την ροκ όπερα Tommy, αλλά ο Ken Russell ήταν αυτός που σκηνοθέτησε με τόση απόλυτη τρέλα τις σκηνές της ταινίες που έμειναν στην ιστορία. Στον ρόλο του «κωφάλαλου, τυφλού αγοριού» ο Roger Daltrey, στο ρόλο της μανιακής Acid Queen η Tina Turner, πολλές guest εμφανίσεις, η Ann-Margret υποψήφια για Όσκαρ και οι φανς των Who να μισούν την ταινία (όχι όλοι).
4. 'This Is Spinal Tap'
Το 1984 το είδος mockumentary δεν ήταν πολύ γνωστό στον κινηματογράφο, κι έτσι πολλοί θεατές πίστευαν ότι η ταινία (μία παρωδία ντοκιμαντέρ για τη ζωή ενός φανταστικού ροκ συγκροτήματος) έδειχνε πραγματικά πρόσωπα και γεγονότα. Ίσως επειδή τα ανόητα κομμάτια του υποτιθέμενου γκρουπ που ακούγονταν στην ταινία δεν ήταν πολύ διαφορετικά από τα πραγματικά τραγούδια πολλών metal συγκροτημάτων εκείνης της άτυχης εποχής. Το πιο αστείο είναι ότι οι Spinal Tap, μετά την ταινία, έγιναν κατά κάποιο τρόπο και κανονικό συγκρότημα, κάνοντας εμφανίσεις και ηχογραφήσεις άλμπουμ εξίσου ξεκαρδιστικές όσο και του φιλμ. Η ταινία δεν βρήκε αμέσως την ανταπόκριση που της άξιζε, απέκτησε όμως με τον καιρό φήμη cult και μάλιστα, βρίσκεται στον επίσημο κατάλογο με τις 100 σπουδαιότερες ταινίες του αμερικάνικου κινηματογράφου.
(Αν ψήφιζε η Athens Voice, αυτή την ταινία θα έβαζε στην κορυφή των ροκ ταινιών όλων των εποχών).
3. 'Almost Famous'
Η πραγματική ιστορία του σκηνοθέτη της ταινίας, Cameron Crowe, και της συνεργασίας του με το περιοδικό Rolling Stone στην αρχή της δεκαετίας του ‘70, όταν εκείνος ήταν μόνο 15 χρονών και το περιοδικό άρχισε να του αναθέτει μεγάλα άρθρα για μεγάλα ονόματα εκείνης της εποχής, τους Allman Brothers Band, τους Led Zeppelin, τον David Bowie, τον Neil Young και άλλους. Ο ίδιος έκανε μεγάλες επιτυχίες στον κινηματογράφο αργότερα, και το 2000 γύρισε αυτή την τρυφερή, προσωπική του ροκ ιστορία σε ταινία η οποία έκανε την Kate Hudson σταρ, στο ρόλο της «αρχετυπικής γκρούπι» (και το Rolling Stone να κατακλυστεί από βιογραφικά επίδοξων 15 χρονων ροκ αρθρογράφων).
2. 'The Wall'
Μία ταινία που, για τους περισσότερους φανς της ροκ μουσικής, θεωρείται ένα ιδανικό τριπάκι. Κάτι ανάμεσα σε animation, κακό εφιάλτη, υπέροχο όνειρο με σόλα από ροκ κιθάρες, μανιφέστο ελευθερίας κάθε ανεξάρτητης εφηβικής ψυχής και κανονικού τριπ που σου καίει τον εγκέφαλο. Στην ταινία επρόκειτο να πρωταγωνιστεί ο ίδιος ο Roger Waters αλλά μετά από ένα καταστροφικό δοκιμαστικό που του έκαναν, οι παραγωγοί έδωσαν το ρόλο στον Bob Geldof, τότε γνωστό σαν τραγουδιστή των Boomtown Rats.
1. 'The Runaways'
Μία ταινία για τις πανκ ροκ Runways στην πρώτη θέση; Πώς έγινε αυτό;
Ακόμα κι αν σκεφτούμε ότι οι Runaways είχαν τους φανατικούς θαυμαστές τους (και κυρίως τις riot grrls θαυμάστριές τους) τα μέλη του γκρουπ είναι περισσότερο γνωστά από τη σόλο καριέρα τους (η Lita Ford και η «ιέρεια» Joan Jett).
Η ταινία βγήκε το 2010 στις αίθουσες και, αν και συμπαθητική, δεν είχε καμία τύχη. Ο μόνος λόγος που μπορούμε να σκεφτούμε γι’ αυτή την πρωτιά είναι ότι τον ρόλο της Joan Jett υποδύθηκε η φρέσκια ακόμα από την επιτυχία του Twilight, Kristen Stewart αλλά ακόμα κι αυτό δεν πείθει πέρα από το ότι οι φανς που ψήφισαν στο Rolling Stone είναι κολλημένα διαδικτυακά μηχανάκια.
Έστω κι έτσι, χαιρετίζουμε την ένδοξη εφηβεία και ρίχνουμε στo πικάπ εάν αυθεντικό βυνίλιο των original Runways.
6°
