Αρχειο

Η δικαίωση της Στέλλας Πρωτονοταρίου

 Η Στέλλα Πρωτονοταρίου εξηγεί στη Δήμητρα Τριανταφύλλου ότι, κάποιες φορές, οι θεσμοί όντως λειτουργούν

Δήμητρα Τριανταφύλλου
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Στις 22 Ιανουαρίου η Στέλλα Πρωτονοταρίου (πρώην διευθύντρια του πασίγνωστου πια 132 δημοτικού σχολείου στο σχολικό συγκρότημα της Γκράβας) και η Καρκάλο Ντενάντας (δασκάλα αλβανικών) είδαν τις πράξεις τους για ένα ελεύθερο, πολυπολιτισμικό σχολείο να δικαιώνονται. Για την ιστορία, η Στέλλα απομακρύνθηκε από το πόστο της το 2007 όταν το Υπουργείο Παιδείας αποφάσισε να παύσει οριστικά τις πολυπολιτισμικές δράσεις που εφάρμοζε μαζί  με τους συναδέλφους της επί μια οκταετία, σε ένα σχολείο με  70% ποσοστό αλλοδαπών μαθητών. Στη συνέχεια το Υπουργείο «παρήγγειλε» στον επόμενο διευθυντή να συντάξει μια αναφορά εναντίον της με δικαιολογία την «παράνομη παραχώρηση αιθουσών του σχολείου, εκτός ωραρίου, για τη διδασκαλία της μητρικής γλώσσας αλλοδαπών μαθητών το διάστημα 2005-2007.» Τρία χρόνια αργότερα και μετά από οχτώ ώρες  δίκης στην αίθουσα του Α΄ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου της Αθήνας η Στέλλα και η δασκάλα των αλβανικών κρίνονται αθώες ενώ ο εισαγγελέας του δικαστηρίου καταλήγει στο συμπέρασμα: «Δυστυχώς καλούμαι να υποστηρίξω ένα κατηγορητήριο που δεν υποστηρίζεται από πραγματικά περιστατικά. Δεν διακρίνω την ελάχιστη ένδειξη μη νομιμότητας της πράξης των δυο κατηγορουμένων. Αν κάποιος χωρίζει τα παιδιά σε ελληνόπουλα και αλβανόπουλα είναι προσωπικό του πρόβλημα, γιατί τα παιδιά είναι παιδιά. Όταν συνυπάρχουν στο ίδιο περιβάλλον, πρέπει να υπάρχει ασφάλεια και συνεργασία». Νωρίτερα, ο κατήγορος της Στέλλας Πρωτονοταρίου και σημερινός διευθυντής του σχολείου θα παραδεχτεί ότι «μου έδωσαν προφορικές εντολές για τις οποίες δεν με κάλυψαν και βρέθηκα εκτεθειμένος. ‘Αν δε μπορείς να μας διασφαλίσεις ότι θα καταργηθεί το πρόγραμμα μπορείς να παραιτηθείς και θα στείλουμε κάποιον άλλον στη θέση σου’, μου είπαν.» Τι σκέφτεται όμως η Στέλλα τώρα που η αυτή η υπόθεση έληξε;

«Είμαι από τους ανθρώπους  που,  παρά την κρίση  αξιών  που  ζούμε σήμερα, εξακολουθώ  να πιστεύω στη λειτουργία των θεσμών και να τους εμπιστεύομαι. Και δεν διαψεύστηκα. Το δικαστήριο λειτούργησε με αμεροληψία και υπευθυνότητα. Αναδείχθηκαν  από τον κ. εισαγγελέα ακόμα και οι  λεπτομέρειες της υπόθεσης, πράγμα που έδειξε ότι  την είχε μελετήσει σε βάθος.  Ούτως ή άλλως οι κατηγορίες ήταν νομικά ανυπόστατες και κατασκευασμένες από το μηνυτή που ενεργούσε ως εντολοδόχος του πρώην Γενικού Γραμματέα Παιδείας κ. Δ. Πλατή, όπως ο ίδιος ο μηνυτής κατέθεσε. Αυτό είναι ένα σοβαρό πολιτικό ζήτημα και αφορά μια παραθεσμική παρέμβαση της διοίκησης η οποία παραπέμπει σε άλλες σκοτεινές  εποχές της  νεότερης  ιστορίας μας.  Παρ’ όλα αυτά, οι πρωτοβουλίες για τη διαπολιτισμική εκπαίδευση που εφαρμόστηκαν στο 132 ουσιαστικά δικαιώθηκαν. Τα θετικά τους αποτελέσματα για  έλληνες και μετανάστες μαθητές έχουν καταγραφεί. Το θεσμικό πλαίσιο υπάρχει και οι σημερινές ανάγκες είναι αυξημένες. Οι συνάδελφοί μας που θα θελήσουν να εφαρμόσουν στα σχολεία τους αντίστοιχα προγράμματα δεν έχουν να φοβούνται τίποτα».