Ταξιδεύοντας σήμερα στο Τέξας αναρωτιέται κανείς αν μπορεί να δει κάτι άλλο από αυτό που... απλά έχει στο μάτι του: μια σειρά από λίγο ή πολύ «χαριτωμένα» κλισέ (καουμπόυδες, μεγάλα αυτοκίνητα, απέραντα shopping malls, τζανκ φούντ, παχυλοί ρεπουμπλικάνοι, χλιδάτα ράντσο τύπου Dallas), έχoυν συνδεθεί στο συλλογικό φαντασιακό με το ίδιο το όνομα της Αμερικάνικης Πολιτείας, που ανάγεται σε έναν ακόμη σύγχρονο μύθο. Πού βρίσκονται τα όρια της δύναμης των στερεοτύπων; Τί συμβαίνει όταν αποδεικνύονται ισχυρότερα από την πραγματικότητα; Πώς μπορεί η τέχνη να τα υπονομεύσει χωρίς να απαρνηθεί την αλήθεια τους;
«Μοναχικό Αστέρι» των Η.Π.Α, όπως επιδεικνύει περήφανα στη σημαία του, σύμβολο ενότητας και ανεξαρτησίας για τους Τεξανούς (αρχικά Ισπανική και Γαλλική αποικία -16ο με 18ο αι.-, έπειτα υπό Μεξικανική κατοχή και ανεξάρτητη Δημοκρατία από το 1836 εως το 1845), το Τέξας, με το ημιτροπικό του κλίμα, τα λιβάδια και τις ερήμους του στις παρυφές υπερσύγχρονων μεγαλουπόλεων, τις ισπανικές και μεξικανικές του ρίζες έντονα παρούσες (στην κουλτούρα, το φαγητό, τη γλώσσα) φαντάζει σήμερα σαν την εξωτική, "φόλκ" κυρία της πλούσιας συντηρητικής Αμερικής. Μια Πολιτεία που κατάφερε χάρη στην πετρελαϊκή έκρηξη των αρχών του 20ου αιώνα να αποκτήσει οικονομική αυτονομία και πολιτική ισχύ, μερικά από τα καλύτερα πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα στον κόσμο, παράγοντας όμως συγχρόνως μια νέα «Αγρια Δύση» ...
Η έκθεση Western Sequels. Τέχνη από την Πολιτεία του Μοναχικού Αστεριού, διηγείται επεισόδια από την ιστορία αυτής της σύγχρονης "άγριας Δύσης", εκεί και εδώ, αλληγορία κάθε πολιτείας που αρνείται την έννοια του δημοσίου και του συλλογικού. Οι σαράντα πέντε καλλιτέχνες της έκθεσης, διαλεγμένοι με σκοπό να παρουσιαστεί για πρώτη φορά στο Ελληνικό κοινό ένα επιλεκτικό πανόραμα της σύγχρονης καλλιτεχνικής παραγωγής του Τέξας, χρησιμοποιούν τους μύθους και τα στερεότυπα για να παρωδήσουν και τελικά να υπονομεύσουν την εικόνα αυτής της πολιτείας, που ζει για να καταναλώνει, που δηλώνει βαθιά θρησκευόμενη αλλά δεν διστάζει να εφαρμόζει τη θανατική ποινή, που επιτρέπει την οπλοχρησία (στη λογική της αυτοδικίας), που δεν έχει ιδιαίτερες οικολογικές ευαισθησίες, που εμμένει στην ιδιωτικότητα και τον ατομικισμό... . Η αμερικανική και ειδικά τεξανική λαϊκή κουλτούρα - ποπ, ερασιτεχνική, αντι-μοντερνιστική- το φολκλόρ, η πνευματικότητα, οι μύθοι, η ανακύκλωση της ευρωπαϊκής μοντερνιστικής παράδοσης είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά αυτής της παραγωγής.
Τα 80 περίπου έργα διαφορετικών τεχνοτροπιών, λειτουργούν σαν στιγμιότυπα ενός επαναλαμβανόμενου «γουέστερν», με διαφορετικούς ηθοποιούς και παραλλαγές στο σενάριο, αλλά τους ίδιους πάντα "χαρακτήρες", το ίδιο παρασκήνιο (western sequels).
Έκθεση μέσα στην έκθεση, η ενότητα “Lone Stars, καλλιτέχνες αουτσάιντερ στο Τέξας" παρουσιάζει δέκα καλλιτέχνες από την συλλογή του Jay Wehnert, συλλέκτη και υποστηρικτή μέσα από την εταιρεία του Intuitive Eye, των λεγόμενων αουτσάιντερ, αυτοδίδακτων, οραματιστών και φολκ καλλιτεχνών. Όπως σημειώνει στο κείμενό του στον κατάλογο της έκθεσης, "Οι αουτσάιντερ καλλιτέχνες είναι άτομα που ζουν και παράγουν τέχνη εκτός κεντρικής πολιτιστικής και κοινωνικής σκηνής. Συνήθως έχουν περιορισμένη γνώση ή σύνδεση με τον καλλιτεχνικό κόσμο ή την ιστορία της τέχνης. Η εικαστική τους παραγωγή είναι συχνά αποτέλεσμα έντονης προσωπικής κινητοποίησης, χωρίς ιδιαίτερες προσδοκίες ότι το έργο τους θα βρει αποδέκτες ή μια θέση στον ευρύτερο χώρο της τέχνης."
Western Sequels, Art from the Lone Star State
Αθήνα, Τέξας - Τέχνη από την Πολιτεία του Μοναχικού Αστεριού
16°
