Επίτευγμα στην ενεργειακή τεχνολογία από Έλληνα ερευνητή

Ερευνητές των πανεπιστημίων Northwestern του Ιλινόις και Μίσιγκαν των ΗΠΑ, με επικεφαλής τον 'Ελληνα καθηγητή χημείας Μερκούρη Καναντζίδη, δημιούργησαν ένα νέο θερμοηλεκτρικό υλικό που είναι το καλύτερο στον κόσμο, όσον αφορά την αποδοτικότητά του στο να μετατρέπει τη διαφεύγουσα θερμότητα σε ηλεκτρική ενέργεια. Με το νέο αυτό υλικό για πρώτη φορά επιτυγχάνεται συντελεστής θερμοηλεκτρικής απόδοσης (ΖΤ) της τάξης του 2,2, κάτι που ανοίγει το δρόμο για μια νέα γενιά ενεργειακών τεχνολογιών και χρήσιμων πρακτικών εφαρμογών. Έως τώρα οι επιστήμονες είχαν πετύχει συντελεστές απόδοσης της τάξης του 1,6 έως 1,8. Περίπου τα δύο τρίτα όλης της ενέργειας που χρησιμοποιούν οι διάφορες συσκευές (υπολογιστές, φώτα, μηχανές), χάνεται με τη μορφή απωλειών θερμότητας.

Η ανακάλυψη αυτή μπορεί να φέρει πραγματική επανάσταση, καθώς η μέχρι τώρα ελλιπής ενεργειακή αποδοτικότητα των θερμοηλεκτρικών υλικών έχει περιορίσει την εμπορική αξιοποίησή τους. Οι υπάρχουσες θερμοηλεκτρικές τεχνολογίες μετατρέπουν σε ηλεκτρισμό  το 5% έως 7% της θερμότητας, ενώ το νέο υλικό μετατρέπει σε ηλεκτρισμό περίπου το 15% έως 20% της θερμότητας που διαφεύγει στο περιβάλλον. Το επίτευγμα αυτό μπορεί να αξιοποιηθεί στους τομείς της αυτοκινητοβιομηχανίας βελτιώνοντας την ενεργειακή απόδοση της βενζίνης, της βαριάς βιομηχανίας  και οπουδήποτε αλλού υπάρχει συνεχής λειτουργία μηχανών εσωτερικής καύσης, όπως στα  πλοία.

Οι διαφεύγουσες θερμοκρασίες σε αυτά τα πεδία κινούνται από 400 έως 600 βαθμούς Κελσίου και θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για θερμοηλεκτρική παραγωγή. «Συνεχίζουμε να έχουμε νέες ιδέες και εργαζόμαστε ώστε να καταλάβουμε καλύτερα το υλικό που έχουμε», τόνισε ο Έλληνας ερευνητής και δήλωσε αισιόδοξος ότι σε δύο έως τρία χρόνια θα υπάρξουν οι πρώτες πρακτικές εφαρμογές. Ο Μερκούρης Καναντζίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1957,  αποφοίτησε το 1979 από το τμήμα Χημείας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το 1984 πήρε το διδακτορικό του από το πανεπιστήμιο της Αϊόβα στις ΗΠΑ. Διετέλεσε καθηγητής χημείας στο πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και από το 2006 είναι καθηγητής χημείας στο πανεπιστήμιο Northwestern του Ιλινόις και ανώτερος ερευνητής στο Τμήμα Επιστήμης Υλικών του Εθνικού Εργαστηρίου Argon των ΗΠΑ.

ΓΔ