Το τέλος μιας σχέσης με την οριστική αποχώρηση του Καραγκούνη από τον ΠΑΟ

«Ένα μουλάρι δεν πρόκειται ποτέ να γίνει άλογο, όσο σκληρά και αν δουλέψει», σύμφωνα με τον Ζοζέ Μουρίνιο. Την ατάκα, μια από τις πολυάριθμες του βερμπαλιστικού οπλοστασίου του, την είχε απευθύνει κάποτε, σε όσους τον πίεζαν να πάρει για βοηθό του στην Πόρτο τον Ζεσουάλντο Φερέιρα.

Πολλά μεσολάβησαν έκτοτε, τα πιο σημαντικά ασφαλώς για τον Μουρίνιο, ενώ το πέρασμα του χρόνου έφερε στα μέρη μας σε ώριμο γήρας τον κύριο Φερέιρα, ο οποίος καθοδηγεί το συγκρότημα του Παναθηναϊκού για άλλη μια χρονιά φέτος.

Εμάς εδώ, ο πορτογάλος θεωρητικός του ποδοσφαίρου μας είναι συμπαθής και ασφαλώς θα τον πούμε δουλευταρά, αλλά ποτέ μουλάρι. Ωστόσο η άτυπη κόντρα του με τον Γιώργο Καραγκούνη έφτασε στο τέλος να προσλάβει μουλαρίσιο πείσμα, με τον τελευταίο εν τέλει να αποχωρεί από την ομάδα.

Φυσικά, είναι υπερβολή να θεωρηθεί ο Φερέιρα ένα γρανάζι τόσο απαραίτητο για την Παναθηναϊκή Συμμαχία, ώστε να αποδοθεί ο χωρισμός του εμβληματικού παίκτη από την ομάδα στην ανάγκη της διοίκησης να κάνει τα χατίρια του προπονητή με κάθε κόστος.

Ναι μεν ο Φερέιρα κράτησε στον πάγκο κατά το μεγαλύτερο διάστημα της σαιζόν τον Καραγκούνη πέρυσι, πρακτική που έδειξε ήδη από τα πρώτα φιλικά ότι επρόκειτο να συνεχίσει, παρά την εξαιρετική αγωνιστική παρουσία του παίκτη στο Euro. Και σίγουρα υπάρχουν πολλοί στον σύλλογο που πιστεύουν ότι ο Καραγκούνης δεν έχει να προσφέρει κάτι στη δημιουργία μιας νέας ομάδας. Αλλά υπάρχουν ασφαλώς και κάποιες άλλες λεπτομέρειες που έπαιξαν ρόλο. Οπωσδήποτε το χρήμα, όσο και αν το αρνούνται οι δύο πλευρές.

Όπως όλοι οι ξεχωριστοί αθλητές, ο Γιώργος Καραγκούνης είναι αμφιλεγόμενος. Ίσως και λίγο πιο αμφιλεγόμενος από τους άλλους. Είναι ένας μαχητής του οποίου το πάθος δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ούτε από τον χειρότερο πολέμιό του. Ένας αθλητής που καταπίνει χιλιόμετρα στις διακοπές για να διατηρηθεί σε φόρμα. Είναι επίσης ηγετική φυσιογνωμία, φιλότιμο παιδί, πεφωτισμένη προσωπικότητα ενώπιον μικροφώνου, σε σχέση με την πλειοψηφία του ποδοσφαιρικού δυναμικού της χώρας μας, αλλά διακατέχεται και από κάμποσα ελαττώματα. Θεωρείται πρεσβευτής ενός αναχρονιστικού τρόπου ποδοσφαίρου. Ατομιστής. Θεατρίνος. Ανυπολόγιστα γκρινιάρης. Πρωταγωνιστική φιγούρα του τσούκου – τσούκου μπολ, του εγχώριας έμπνευσης τόταλ φούτμπολ που τόσα χασμουρητά επέφερε, αλλά και τόσες διακρίσεις χάρισε στα ελληνικά συγκροτήματα στην Ευρώπη.

Όλα αυτά ίσως να μη συνέβαλλαν στο παραμικρό στη διακοπή της συνεργασίας του ΠΑΟ με τον Καραγκούνη. Ίσως απλά οι δυο πλευρές να μη μοιράζονται κοινές βλέψεις.

Το σημερινό ραντεβού του αρχηγού της Εθνικής ομάδας με τον πρόεδρο της Παναθηναϊκής Συμμαχίας, κύριο Αλαφούζο, απλά χρύσωσε το χάπι, προκειμένου να μη φύγει από τον σύλλογο άλλος ένας εμβληματικός παίκτης με πικρία, παίρνοντας θέση στην ατέρμονη στρατιά των πρώην σημαιοφόρων που αναθεματίζουν τον ΠΑΟ.

«Ήταν μεγάλη μου τιμή που φόρεσα την φανέλα του Παναθηναϊκού όλα αυτά τα χρόνια. Την περίοδο 2000-2003 ζήσαμε ανεπανάληπτες στιγμές. Εκείνο που μου είχε μείνει ήταν πως δεν καταφέραμε να πάρουμε ένα ευρωπαϊκό κύπελλο. Είτε αυτό ήταν ΟΥΕΦΑ είτε ένα Τσάμπιονς Λιγκ. Σίγουρα το δεύτερο είναι δύσκολο αλλά φτάσαμε δύο φορές μια ανάσα από τα ημιτελικά. Κοντράραμε την Πόρτο του Μουρίνιο». Αυτά τα στιγμιότυπα παίρνει λοιπόν μαζί του ο Καραγκούνης, σαν απαύγασμα της μεγάλης του καριέρας.

Τα πράγματα στο φινάλε είναι ίσως πολύ απλά. Ο Καραγκούνης πιστεύει ότι μπορεί να εξακολουθήσει να αγωνίζεται σε υψηλό επίπεδο για τουλάχιστον δύο χρόνια επιπλέον, και ότι μπορεί να στελεχώσει μια αξιοπρεπή ομάδα, πιθανότατα του εξωτερικού, ώστε να διεκδικήσει τη συμμετοχή του στο μουντιάλ της Βραζιλίας το 2014, εφόσον η προκριθεί η Ελλάδα.

Ο Παναθηναϊκός μάλλον δεν ασπάζεται αυτή την ιδέα, ωστόσο έπειτα από τη σημερινή συνάντηση των δύο ανδρών, ο κύριος Αλαφούζος τόνισε στον Καραγκούνη ότι «συνεχίζει να αποτελεί σημαία για τον Παναθηναϊκό και ότι η πόρτα της Παιανίας θα είναι ανοιχτή γι’ αυτόν είτε θελήσει να κλείσει την καριέρα του στο Τριφύλλι, είτε να συνεχίσει στο χώρο του ποδοσφαίρου από άλλο πόστο».

Πιθανότατα θα συμβεί αυτό στο μέλλον. Υπό ένα τέτοιο πρίσμα, είναι καλό που οι δύο πλευρές χωρίζουν με τυπική αβρότητα. Όσα και να καταλογίσει κανείς στον Καραγκούνη, ουδέποτε υπήρξε παρόμοια περίπτωση παίκτη, που κατάφερε να βγάλει ολόκληρο ημίχρονο παίζοντας με κομμένο χιαστό, όπως έκανε εκείνος τον Απρίλιο του 2002 στο Καμπ Νόου.

Το γαμώτο της υπόθεσης; Για ακόμη μια φορά, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως τα περίμενε όταν επέστρεφε ξανά στον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι του 2007 από την Μπενφίκα, μόνο και μόνο για να τον δει το παιδί του να αγωνίζεται στο σχεδιαζόμενο τότε, προ πολλού λησμονημένο σήμερα, νέο γήπεδο του ΠΑΟ.

Περίοδος 2000 – 2001: Ο Καραγκούνης σκοράρει με απευθείας χτύπημα φάουλ στο Όλντ Τράφορντ