Οι… λαθρο-θεατές της βραδιάς χορού στο χώρο της Ρωμαϊκής Αγοράς

Δύο σονάτες, μια του Μότσαρτ και μια του Μπετόβεν, ορχήστρα και μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής σκηνής, ο Δημήτρης Τουφεξής στο πιάνο, όλος ο αρχαιολογικός χώρος κατάμεστος και το πιο… ωραίο οι σαν σταφύλια κρεμασμένοι θεατές στα κάγκελα μέχρι το τελικό χειροκρότημα (και όλα αυτά κάτω από ένα σχεδόν ολόγιομο φεγγάρι). Δεν θα μιλήσω τόσο για τη βραδιά, αν τελικά είναι ο χώρος κατάλληλος για μπαλέτο (δεν μπορούσαν να δουν όλοι) ή αν διάκρινε το μπαλέτο η καλλιτεχνική αρτιότητα (χορογραφία: Ρενάτο Τζανέλλα).

Θέλω να μνημονεύσω όσους κατέκλυσαν εξωτερικά το χώρο. Μπορεί να μην είχαν το αντίτιμο του εισιτηρίου, είχαν όμως την πιο σίγουρη και άγρια διάθεση να ζήσουν τη βραδιά, με απόλυτο σεβασμό, μάλιστα. Παρέμειναν εκεί… κρεμασμένοι, μέχρι τέλους και ήταν πραγματικά ωραίο όταν μπαλέτο και ορχήστρα τους χειροκρότησε στην υπόκλισή τους. Αξίζει μπράβο και στη διοίκηση της Λυρικής Σκηνής που δεν κάλυψε τα κάγκελα, ώστε να… τιμωρηθούν όσοι δεν είχαν να πληρώσουν το εισιτήριο. Ο τρόπος που το χειρίστηκε είναι ο πιο ενδεδειγμένος.

Με το τελείως δωρεάν δεν θα μπορεί να υπάρξει η Λυρική, με την ελεύθερη όμως, θέαση δεν αποκλείει κανένα.