Με αισθήματα βουκολικά

Φωτογραφία αρχείου της Μάντρας του Αττίκ (1930-1940) από το πρόγραμμα της παράστασης 'Αναζητώντας τον Αττίκ' (Φεβρουάριος- Μάρτιος 2012) στο Θέατρο Badminton.

"Τι ήταν η 'Μάντρα'? Πολλά πράγματα και τίποτα. Λίγο Παρίσι, λίγο Ανατολή, κάμποση Αθήνα και πολύς Αττίκ. Λίγη παριζιάνικη μποάτ, λίγη αθηναϊκή επιθεώρηση, ύφος βαριετέ ή ταβέρνας, ένα είδος μουσικοφιλολογικής στοάς. Είχε πιο πολύ ομοιότητα με την αρχαία εκκλησία παρά με ένα σύγχρονο θέατρο. πολλές φορές το θέατρο ηταν μια μάντρα κυριολεκτικά..."

Η Δανάη για την Μάντρα, στο βιβλίο της 'Τραγουδώντας" το 1954. Από το πρόγραμμα της παράστασης 'Αναζητώντας τον Αττίκ' στο Θέατρο Badminton.

"Il Tempo del Postino", Manchester International Festival, Opera House, 2007. “Τι συμβαίνει όταν το να κάνεις μια έκθεση δεν είναι ένας τρόπος να καταλαμβάνεις έναν χώρο αλλά ένας τρόπος να καταλαμβάνεις χρόνο?"

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Doug Aitken, Matthew Barney & Jonathan Bepler, Tacita Dean, Trisha Donnelly, Olafur Eliasson, Liam Gillick, Dominique Gonzalez-Foerster, Douglas Gordon, Carsten Höller, Pierre Huyghe, Koo Jeong-A, Philippe Parreno, Anri Sala, Tino Sehgal and Rirkrit Tiravanija & Arto Lindsay

" Ποιός είπε 'Από την αρχή ήταν δουλειά του θεάτρου να διασκεδάζει τους ανθρώπους [...] δεν χρειάζεται κανένα άλλο διαβατήριο από την διασκέδαση, το κέφι' ?

Παραδόξως ήταν ο Μπέρτολ Μπρεχτ, ένας θεατρικός συγγραφέας στον οποίο πιθανώς θα άρεσε περισσότερο από το αναμενόμενο, η εξτραβαγκάντζα που σκηνοθέτησαν ο (επιμελητής) Hans Ulrich Obrist και ο (καλλιτέχνης) Philippe Parreno στο Διεθνές Φεστιβάλ του Μάντσεστερ. Το ‘Il Tempo del Postino’ πήρε το όνομά του από την ιδέα του Parreno για τον 'χρόνο του ταχυδρόμου', ένα είδος παρουσίασης κατά τον οποίο οι θεατές καλούνται να περιηγηθούν τόπους εκθέσεων όχι με τον δικό τους ρυθμό αλλά καθισμένοι αυστηρά ενώ το έργο τους 'παραδίδεται'.

Οι επιμελητές αναφέρονται στο πρότζεκτ αυτό σαν παιχνίδι. Βάζουν τους κανόνες: 15 καλλιτέχνες φτιάχνουν ο καθένας ένα έργο, όχι μεγαλύτερο από 15 λεπτά, σε κάθε μέσο εκτός από φιλμ ή βίντεο, και αυτό "θα μπορεί να αναπαρασταθεί στο μέλλον από οποιονδήποτε ενδιαφέρεται".

Frieze magazine, τεύχος 109, Σεπτέμβριος 2007