Αρχειο

Sorry, no more Jobs

Ο δικός μας αποχαιρετισμός

Παναγιώτης Μένεγος
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Στην ουσία οι περισσότεροι επικήδειοι για τον Steve Jobs είχαν γραφτεί την εβδομάδα που ακολούθησε την παραίτησή του από τη θέση του Apple CEO στις 24 του περασμένου Αυγούστου. Ήταν βέβαια «επαγγελματικές» νεκρολογίες, έτοιμο υλικό στην ουσία σε περίπτωση που συνέβαινε το μοιραίο. Και υπό την πίεση της σύγχρονης on-line ειδησεογραφικής εγρήγορσης (στην οποία έβαλε κι εκείνος το χεράκι του), κάποιοι έκαναν και τις αναμενόμενες γκάφες

image

Η πραγματική σημασία της προσωπικότητας του Steve Jobs δεν είναι ότι σήμερα εκατομμύρια χρήστες που ακριβοπλήρωσαν τις συσκευές του, κλαίνε στα social media και αντικαθιστούν to avatar τους με το μισοφαγωμένο μηλαράκι σε μαύρο φόντο. Είναι το ότι – τραγική ειρωνεία – την αμέσως προηγούμενη ημέρα η παρουσίαση στο Κουπερτίνο του νέου iPhone, του πιο σπουδαίου τέκνου του, αντιμετωπίστηκε ως η νο1 είδηση της ημέρας παγκοσμίως. Εκτοπίζοντας για λίγο το δελτίο της οικονομικής κρίσης. Συντονιστήκαμε σε live streaming να δούμε την παρουσίαση του iPhone 4S, συμμετείχαμε εκούσια σε ένα εκτυφλωτικό buzz δημοσιότητας (ανυπολόγιστης αξίας) και τελικά βυθιστήκαμε σε tech μελαγχολία γιατί προέκυψε iΠογοήτευση (κοινώς δεν είδαμε ένα καινούριο αντικείμενο)…

n

Και τώρα κάθομαι εγώ, κάποιος που κάθε άλλο παρά είναι ειδικός σε θέματα τεχνολογίας , και γράφω ένα post για έναν τύπο που έβρισα πολλές φορές στη ζωή μου π.χ. λόγω της ασυμβατότητας των συσκευών του με τον υπόλοιπο τεχνολογικό μου εξοπλισμό ή ακόμα πιο συγκεκριμένα γιατί ότι και να λέτε το iTunes δεν παλεύεται. Το κάνω όμως γιατί υπήρξε…

n

- Εξαιρετικός marketer. Σε τέτοιο σημείο που στις παρέες τσακωνόμασταν πάντα για το ποια πλευρά του θεμελιώδους μαρκετινίστικου διλήμματος εκπροσωπεί. Οι συσκευές του «ικανοποιούσαν επιθυμίες» κάνοντας τη ζωή μας καλύτερη ή «δημιουργούσαν πλαστές ανάγκες» προϊόντων πολυτελείας (σε καιρό κρίσης); Ότι και να πιστεύεις από τα δύο, αν ο καπιταλισμός ήταν τόσο δημιουργικός όσο αυτός ο εκφραστής του, πιθανότατα δε θα κατέρρεε σήμερα

- Πρωτοπόρος οραματιστής. Εδώ δε νομίζω ότι χρειάζεται να τσακωθεί κανείς με κανέναν. Ο Jobs κατάφερε να κλείσει τον κόσμο στην παλάμη σου. Κι αυτό άλλαξε τις ζωές μας. Κι αυτό, επίσης, δεν είναι μόνο θετικό. Π.χ. μπορεί να μεγάλωσε την πρόσβασή μας σε διάφορες μορφές τέχνης (μουσική, φωτογραφία κτλ.), αλλά παράλληλα με το να τις φέρει στα μέτρα μας τις «χαμήλωσε» στο επίπεδο της «πληροφορίας».

- Μοναδικός παραμυθάς. Σκέψου πόσοι φίλοι σου έχουν τις συσκευές του. Ή σκέψου και τον εαυτό σου. Πόσοι από μας τα αγοράσαμε ψημένοι από την τεχνολογική τους υπεροχή; Ελάχιστοι νομίζω. Όλοι όμως ερωτευτήκαμε το μοναδικό design και την αίσθηση του πεφωτισμένου κατοίκου του iWorld.

- ‘Asshole’. Πριν έναν μήνα, έτσι μου τον περιέγραψε στο ραδιόφωνο ο Θοδωρής Γεωργακόπουλος, ίσως ο μεγαλύτερος έλληνας fan του. Ήταν πάρα πολύ δύσκολος άνθρωπος, εξαιρετικά φορτικός συνεργάτης (άσχετα με τις αγιογραφίες που κυκλοφορούν σήμερα), απόλυτος δικτάτορας στις εταιρίες που διεύθυνε, μεγάλος fighter αξιοποίησε δημιουργικά τις (όχι λίγες) αποτυχίες του. Αλλά, γι’ αυτό ήταν ο Steve Jobs και όχι ο Στέλιος Τζομπίδης. Και γι’ αυτό το δικό του iPad έχει σχεδόν τη διπλάσια τιμή π.χ. από την ταμπλέτα Kindle Fire που κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα. Και γι’ αυτό μου φαίνεται αστείο να λέμε ότι «ήθελε να κάνει τον κόσμο καλύτερο».

- Pop idol. Καλώς ή κακώς κανένας ροκ σταρ, ηθοποιός, αθλητής - προσθέστε όποιον χώρο θέλετε - δε διαμόρφωσε τόσο έντονα την εποχή μας. Κι ο Bill Gates μας έδωσε σεμνά και ταπεινά τα Windows, αλλά ο Jobs ήταν ο μοναδικός που ενσωμάτωσε την ποπ κουλτούρα της τρίτης χιλιετίας. Σε πόσους τοίχους κρέμεται η φωτό του πρώτου και σε πόσους του δέυτερου;

image

Στο Wired τον αποχαιρέτησαν χορταστικά, το TIME πάγωσε το τύπωμα του επόμενου τεύχους θεωρώντας υποχρέωση να καλύψει την απώλεια, στον Guardian έφτιαξαν αυτό το όμορφο interactive timeline και εκατομμύρια ανώνυμοι bloggers αποτίνουν οβολό - φόρο τιμής.

Ως επίλογο απλά να προσθέσω την πρώτη μου σκέψη, όταν έμαθα γύρω στις 3 το βράδυ την είδηση του θανάτου. Είναι κάπως παράξενο να μαθαίνουμε για το θάνατο ενός ανθρώπου μέσα από τη συσκευή που εκείνος έφτιαξε…