Ολυμπιακοί Αγώνες Ιατρικής

Ενας διαγωνισμός παγκοσμίου επιπέδου, ένας μεγάλος τελικός που πραγματοποιήθηκε στις 23-25 Σεπτεμβρίου στο Λιτόχωρο Πιερίας. Στο «στίβο» αναμετρήθηκαν μελέτες από 18 χώρες του πλανήτη, που δεν αφορούσαν τον κλασικό αθλητισμό, αλλά την ιατρική επιστήμη. Όπως όλοι οι τελικοί Ολυμπιακών Αγώνων, συνοδεύτηκε από συγκινήσεις και ανατροπές. Η μεγαλύτερη ήταν η κατάκτηση του αργυρού μεταλλίου από τους έλληνες ορθοπαιδικούς Χάρη Ματζάρογλου και Κωνσταντίνο Καφχίτσα, οι οποίοι ωστόσο διαγωνίστηκαν με τα χρώματα της Γερμανίας.

Πιστός στο ουμανιστικό πνεύμα των Ολυμπιακών Αγώνων, ο ιατρικός διαγωνισμός αφορούσε όλες τις ιατρικές ειδικότητες, ενώ η βαθμολόγηση των εργασιών βασίστηκε στην πρωτοτυπία και, κυρίως, τον κοινωνικό αντίκτυπο των αποτελεσμάτων. Προηγήθηκαν οι «προκριματικοί» αγώνες, με εθνικές επιστημονικές επιτροπές όλων των ειδικοτήτων να επιλέγουν τις εργασίες του τελικού.

Το χρυσό μετάλλιο κέρδισε ομάδα του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης, που εκπόνησε μελέτη σχετική με τις αντικαρκινικές και αντιοξειδωτικές ιδιότητες της ελιάς (μήπως τζάμπα κυνηγήθηκε η φραπελιά;).

Αργυρό μετάλλιο έλαβαν οι δύο πρωτότυπες εργασίες των Χάρη Ματζάρογλου και Κωνσταντίνου Καφχίτσα, με θέμα τους, αφενός, το σχεδιασμό μιας πρωτότυπης διαυχενικής βίδας για επανεπεμβάσεις στην περιοχή της σπονδυλικής στήλης, και, αφετέρου, τη μελέτη του χρονίου Συνδρόμου Αυχενικού Ιλίγγου μετά από κακώσεις της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης τύπου μαστιγίου (whiplash injuries).

Γιατί κατέβηκαν στο ταρτάν με τα χρώματα της Γερμανίας; «Εκπονήσαμε τα πρότζεκτ μας στην Πανεπιστημιακή Κλινική του Πανεπιστημίου Johannes Gutenberg του Μάιντζ στη Γερμανία, χρησιμοποιήσαμε τις υποδομές του πανεπιστημίου, αλλά και υλικό γερμανών ασθενών της περιοχής (Rhein/Main)», διευκρινίζει ο Χάρης Ματζάρογλου. Και ποια η κοινωνική συνεισφορά των εργασιών; «Η ειδική βίδα για τη σπονδυλική στήλη προσφέρει πολύ μεγάλη σταθερότητα, γεγονός σημαντικό στη σημερινή εποχή της επιδημικής κατάστασης της οστεοπόρωσης. Επιπλέον, φαντάζει ως η μοναδική λύση σε περιπτώσεις επανεπέμβασης, όταν δηλαδή έχουν σπάσει ή χαλαρώσει βίδες από προηγούμενο χειρουργείο. Η δεύτερη μελέτη αποδεικνύεται πως στην Ελλάδα και τη Γερμανία στην ουσία δεν υπάρχει το χρόνιο σύνδρομο αυχενικού ιλίγγου. Αντιθέτως, στον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες τα ποσοστά εμφάνισης του συνδρόμου είναι υψηλά, καθώς στις χώρες αυτές προκύπτουν έσοδα από νομικές διεκδικήσεις…»

Ο Χάρης Ματζάρογλου είναι επιμελητής της Ορθοπαιδικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών και “Fellow” στο Johannes Gutenberg University του Μάιντζ της Γερμανίας. Ο Κωνσταντίνος Καφχίτσας είναι επίκουρος καθηγητής της Ορθοπαιδικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Johannes Gutenberg University του Μάιντζ της Γερμανίας.

www.medolympicus.gr