ART VOICE: Είσαι Μέσα;

Πάτησε το player για να ακούσεις ένα sample από τη μουσική του Κωνσταντίνου Β

Πάνω στο μισάωρο, η οπτική λούπα που εξελίσσεται στη σκηνή με υπνωτίζει. Αυτό που παρακολουθούμε είναι ένα ταξίδι στο χωροχρόνο. Το γαλάζιο φως του ξημερώματος, το πορτοκαλί του απογεύματος, ο ήχος της βρύσης όταν τρέχει το νερό, το βουητό της πόλης, οι σχεδόν ανεπαίσθητοι ήχοι της μουσικής του Κωνσταντίνου Β, ο ορίζοντας της πόλης μέσα από ένα video σαν ζωντανή εικόνα, όλα εναλλάσσονται με ζεν ηρεμία μέσα σε αυτό το δωμάτιο. Το εντυπωσιακό σκηνικό που σχεδίασαν οι νεαροί αρχιτέκτονες Δημήτρης Θεοδώροπουλος και Σοφία Ντώνα, ένα ολόκληρο σπίτι ένθετο στη σκηνή με επικλινές επίπεδο έχει αρκετές από τις οφθαλμαπάτες που αρέσουν στον χορογράφο.

Ο ένας μετά τον άλλο οι 30 χορευτές μπαίνουν στο σπίτι- κοντοστέκονται για λίγο κοιτώντας τη φωλιά τους- ύστερα πηγαίνουν τουαλέτα- τρώνε- ατενίζουν από το μπαλκόνι τις κεραίες της πόλης- παίρνουν μια ανάσα και γυμνοί πέφτουν για ύπνο. Τα σεντόνια στο κρεβάτι γυρίζουν σαν τις σελίδες ενός μεγάλου βιβλίου (αυτό της καθημερινότητας) κάθε φορά που ξαπλώνει κάποιος.

Και ξανά. Με άλλο συνδυασμό. «Είναι μια σειρά κινήσεων. Από αυτή τη μονάδα πλέκουμε διαρκώς, κάνουμε επιστρώσεις και αφαιρέσεις. Ο τρόπος με τον οποίο πυκνώνει, αραιώνει και ανακυκλώνεται αυτή η μονάδα είναι η βασική μας τέχνη. Και με αυτό τον τρόπο προκύπτουν και διάφορες ιστορίες» θα εξηγήσει λίγο αργότερα ο Παπαϊωάννου.

Σκέφτομαι ότι το «Μέσα» έχει ένα πολύ ήρεμο τέμπο ενώ το «έξω» πολλή βαβούρα και φαντάζομαι ότι όποιος μπει και ξαναβγεί (κάτι που θα συμβεί άνετα αφού από την αίθουσα έχουν αφαιρεθεί 200 καθίσματα) θα αισθανθεί για την καλά αυτή την αντίθεση. Ίσως τότε δει τον εαυτό μέσα στο σπίτι του; αναρωτιέμαι.

Όμως το σπίτι είναι άδειο, οι τοίχοι γκρίζοι όπως και τα ρούχα των χορευτών. Είναι η γκρίζα μας καθημερινότητα και το μπετόν της πόλης; «Για τους ζωγράφους το γκρίζο είναι ένα από τα πιο πλούσια χρώματα και το τσιμέντο το υλικό των θαυμάτων της μοντέρνας αρχιτεκτονικής» απαντάει. Κάποια στιγμή πέφτει η αυλαία – στην πραγματική εκδοχή του «Μέσα» αυτό δεν θα συμβεί, την ώρα που οι θεατές θα εισέρχονται στην αίθουσα αλλά και όταν θα αποχωρούν οι χορευτές θα βρίσκονται στη σκηνή.

Αρχίζουν οι ερωτήσεις. Τι είναι αυτό που παρακολουθήσαμε; «Εκθέτουμε τον ιδιωτικό χώρο σε κοινή θέα ζουμάροντας στον άνθρωπο, όταν είναι μόνος του μέσα στη φωλιά του. Ένας από τους λόγους που το κάνουμε είναι για να θυμηθούμε ότι σε αυτή τη ‘συσσωρευμένη’ πόλη είμαστε όλοι το ίδιο και ας προτιμούμε να τονίζουμε τις διαφορές. Το θέμα αυτής της κατάστασης και όχι παράστασης είναι τι θα σου κάνει την ώρα που το βλέπεις».

Γιατί 6 ώρες; «Θα μπορούσε να διαρκεί 24, αυτό ήθελα εγώ ώστε να μπορούν οι θεατές να το βλέπουν και στις 4 τα χαράματα, ή πριν τη δουλειά τους. Οι 6 ώρες είναι μια αυθαίρετη επιλογή. Αφενός είναι μια διάρκεια την οποία εμείς και η Ελληνική Θεμάτων έχουμε το κουράγιο να υποστηρίξουμε και αφετέρου δίνει στο θεατή την ευκαιρία να δει ένα θέαμα μη συμβατικές με το θέατρο ώρες. Αν θέλει να κάτσει να κοιμηθεί εδώ μαζί μας την ώρα που είμαστε στη σκηνή, ας το κάνει»

Η ουσία; «Δεν μου αρέσει αυτή η καταναλωτική καταπίεση του τι σημαίνει κάτι και που οδηγεί. Φιλοδοξώ να φτιάξω ένα είδος πνευματικού spa, να ενθαρρύνω ένα είδος διαλογισμού μέσα από το θέατρο. Δείτε το ως μια επίσκεψη σε εκθεσιακό χώρο. Το ερώτημα είναι: θα γοητευτεί το κοινό από τους πίνακες μας; »

Είναι κάπως στεγνό/ αίσθηση στεναχώριας και εγκλεισμού δημιουργεί. «Το να κάνεις κάθε μέρα μπάνιο είναι κατάρα;» αντιτείνει ελαφρώς εκνευρισμένος.

Στο τέλος της συνέντευξης τύπου μαθαίνουμε ότι αυτό που είδαμε είναι το 80% της τελικής μορφής. Τι περιλαμβάνει το υπόλοιπο 20%; «Ας το πούμε ‘την τέχνη του ματιού’. Τον τρόπο που θα διαμορφωθούν τα χρώματα έτσι ώστε να δημιουργήσουμε μια δόνηση στον αμφιβληστροειδή. Σα να έχει περάσει δηλαδή πάνω από «Μέσα» ένας είδος πούδρας που θα δώσει τον αισθησιασμό της εικόνας. Όπως οι εικαστικές τέχνες».

Οι αντιρρήσεις δεν φαίνεται να τον πτοούν. Λέει ότι αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να αρχίσει να κυλάει το έργο και μαζί η επαφή του με το κοινό και η συζήτηση του τί ρόλου παίζει το σπίτι μας. Μάλιστα, καλεί τους θεατές να ανέβουν και αυτοί στη σκηνή του «Μέσα» -αφού πρώτα κάνουν μια πρόβα με το θίασο έτσι ώστε να μάθουν τις κινήσεις.

Καταλήγει σε απόλυτο τόνο: «βρίσκομαι μπροστά στην πραγματοποίηση ενός μεγάλου μου ονείρου και δεν κρατιέμαι να το δουν οι συμπολίτες μου και να μάθω τι θα συμβεί».

..................................

Η ιστορία της παράστασης: «Το «Μέσα» ήταν το πρώτο πράγμα που ονειρεύτηκα να κάνω μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες και έναν χρόνο πλήρους απραγίας. Με αυτό το σκεπτικό ξεκίνησα το ‘2’ αλλά τότε ακόμα δεν τολμούσα να μιλήσω σε κάποιον παραγωγό για μια παράσταση τόσων ωρών. Όσο για τον τίτλο προέκυψε όταν ένας φίλος μου ήρθε να με επισκεφτεί στο νέο μου σπίτι και μου είπε: Κατάλαβα. Τώρα θα είσαι συνεχώς Μέσα».

Info:

Όλες οι πληροφορίες στο www.MESAproject.gr. Tριών ειδών εισιτήρια: ημέρας- € 32 (μπορείς να μπεις, να βγεις και να επιστρέψεις όσες φορές θέλεις μέσα σε μια μέρα)/ ημέρας, μισή τιμή- € 15 (το ίδιο, μόνο που η είσοδος πρέπει να γίνει από τις 17:30 έως τις 19:00 (Τετ. με Κυρ.) και από τις 22:30 και μετά (Τετ., Πέμ., Κυρ)/ κάρτα πολλαπλής εισόδου- € 45 (μπορείς να μοιράσεις έξι ώρες παρακολούθησης σε οποιεσδήποτε μέρες και ώρες μίας εβδομάδας).