Γιουροβίζιον Ον ∆ι Ροκς

Τηλεφώνηµα από την ΕΡΤ: «Θέλετε να είστε µέλος της κριτικής επιτροπής για το τραγούδι που θα µας εκπροσωπήσει στη Γιουροβίζιον;». «Ποια θα είναι τα άλλα µέλη της επιτροπής;». «Η Μαρίνα Λαχανά, η Μπέσσυ Μάλφα, ο Ανδρέας Πυλαρινός και ο Μιχάλης Τσαουσόπουλος». ∆έχτηκα. Όταν κάποτε ρώτησαν ένα µοντέλο ρουµανικής καταγωγής για ποιο λόγο πήρε µέρος στα καλλιστεία, απάντησε «για την ’µπειρία». Έτσι κι εγώ. Λεφτά δεν θα έπαιρνα, σε φασαρίες θα έµπαινα, δέχτηκα για την ’µπειρία.

Την ηµέρα του διαγωνισµού ξυπνάω µε πονοκέφαλο και ένα βουητό στα αυτιά, το οποίο εντάθηκε στη διάρκεια της µέρας από τα τηλεφωνήµατα: «Είµαστε από το τάδε πρωϊνάδικο, ποιον θα ψηφίσετε;». «Στο STAR γράφουν λάθος το όνοµά σου. Πάρε τηλέφωνο να το διορθώσουν». «Γιωργάκη µου, καλή επιτυχία, είµαι ο παραγωγός του τάδε τραγουδιστή, ελπίζω να µας ψηφίσεις». Πίνω ένα lexo για να αντέξω, παίρνω ένα ταξί και φτάνω στην αγαπηµένη µου ΝΕΤ, που είχα να την επισκεφτώ από τότε που την έλεγαν ΥΕΝΕ∆. Η Λένα Χοϊδά, ψυχή της διοργάνωσης, µας υποδέχεται και µας εξηγεί τον τρόπο που θα ψηφίσουµε. Εµφανίζεται και η Λένα Αρώνη, παρουσιάστρια της βραδιάς, µε έντονο µακιγιάζ, τελείως αντίθετο µε το γλυκό και ήπιο χαρακτήρα της. ∆εν της λέω τίποτα, είναι πολύ αγχωµένη, µπαίνουµε όλοι στο Στούντιο ∆. «Μην ξεχνάτε ότι επιτελείτε εθνικό καθήκον» µας λέει αστειευόµενος ο Λάµπης Ταγµατάρχης, πρόεδρος της ΕΡΤ.

Παίρνω τη θέση µου στο πάνελ, η αίθουσα είναι κρύα και σκοτεινή, αρχίζει η παρουσίαση. Η Λένα αντί από την αρχή να πει «Καλώς ήρθατε στη φτωχότερη διοργάνωση της Γιουροβίζιον» λέει κάτι φιλολό, «η διοργάνωση επιστρέφει στις πραγµατικές της διαστάσεις», λες και οι Ολυµπιακοί αγώνες επιστρέφουν στην πατρίδα τους. «Λένα, δεν λες να ανεβάσουν λίγο τη θέρµανση;» της λέω στο πρώτο διάλειµµα. «Εδώ και µια βδοµάδα το λέω και δεν γίνεται τίποτα» µου απαντάει σιβυλλικά. «Κι αφού δεν έχει γίνει εδώ και µια βδοµάδα, µην περιµένεις να γίνει σήµερα» µου εξηγεί η Μαρίνα Λαχανά.

Ο Μάκης Τουλιάτος παρουσιάζει µαζί µε τα κρουστά του ένα medley µε τα υποψήφια τραγούδια. «Αυτό να στείλουµε» ψιθυρίζει η Μπέσσυ Μάλφα, που έχει έρθει µε ένα αποκαλυπτικό ντεκολτέ και µετά σιγοτραγουδάει «Χιόνια στο καµπαναριό που Χριστούγεννα σηµαίνουν…». Σαν να µην έφτανε το κρύο στην αίθουσα, αρχίζουν να πέφτουν και τα videos µε χαιρετισµούς από παγωµένες χώρες όπως η Φινλανδία, η Σουηδία, η Αυστρία. Όλοι εύχονται σε άπταιστα ελληνικά: «Καυλή επιτυχία» µάς λέει η Βουλγάρα, «Τριχοµουδανιό» λέει το Τριηµιτόνιο ο Φινλανδός, στα «Χόχινα Χαλιά» στέλνει χαιρετισµούς ο Αυστριακός.

∆ιάλειµµα για διαφηµίσεις. Βγάζω το κρυµµένο ποτήρι µε το ουίσκι και πίνω δυο-τρεις γουλιές για να συνέλθω. Η Λένα φεύγει τρέχοντας και αλλάζει τη µαύρη έξωµη τουαλέτα µε κάτι πιο µακρυµάνικο.

Αρχίζει ο διαγωνισµός. Τα 4 από τα 6 διαγωνιζόµενα τραγούδια έχουν αγγλικούς στίχους. Ακούω τα κυπριο-αγγλικά της Βαλάντως, τα καναδεζο-αγγλικά της Νίκης, τα αγγλικά-Στρατηγάκη της Ψυχράµη και των Κόκκινων Χαλιών. Ακούω και τα «ελληνικά» του Γιώρκα και του Τριηµιτόνιου. Η τουρµπίνα που βγάζει αέρα και καπνό δουλεύει ασταµάτητα. Ο Μιχάλης Τσαουσόπουλος που βρίσκεται δίπλα της έχει γίνει κασάτο. Θέλω να κατουρήσω επειγόντως. Βρίσκω ευκαιρία όταν παίζεται το στιγµιότυπο µε τις διασκευές του David Lynch.

Ξαναγυρίζω στο παγωµένο Στούντιο ∆. «Μπορώ να βάλω σε τρεις 10άρι;» ρωτάει η Μπέσσυ. «Θεωρητικά ναι, αλλά υποτίθεται ότι το 10άρι το φυλάµε για έναν, τον καλύτερο». Ο Πυλαρινός, ψύχραιµος και άνετος µε το πουκάµισο ανοιχτό, είναι ο µόνος που δεν παραπονιέται για το κρύο. ∆εν τον ρώτησα αλλά µου κάνει για χειµερινός κολυµβητής. Ρηµαδοψηφίζουµε και ενώ περιµένουµε να ψηφίσει και το κοινό, εµφανίζονται και τραγουδούν ο Κύπριος, ο Μαλτέζος και κάτι τρελές από τη Βουλγαρία. Έχω γίνει ντίρλα από το ουίσκι, πίσω µου οι άνθρωποι που µαζεύουν τις ψήφους του κοινού έχουν φορέσει τα παλτά τους, βγαίνει το αποτέλεσµα, εγκαταλείπω τρέχοντας το παγωµένο ιγκλού του Στούντιο ∆., βρίσκω µια ζεστή γωνιά και ανάβω ένα τσιγάρο. ∆εν λέω. Ήταν µια δυνατή εµπειρία αυτή που έζησα. Όµως την επόµενη φορά θα πάρω µαζί µου µια θερµάστρα και µια κουβερτούλα. Έτσι για να µου βρίσκονται. Ως τότε «το κεφάλι ψηλά και τα χέρια ανοιχτά» που λέει και το τραγούδι που θα µας εκπροσωπήσει.

(Φωτογραφία: H κριτική επιτροπή της επιλογής της φετινής ελληνικής συµµετοχής στη Eurovision. Το µαύρο χρώµα συµβολίζει την τέχνη. Το µπλε χρώµα συµβολίζει το µελάνιασµα από το κρύο. Από πίσω τους βλέπουµε σταλακτίτες και Εσκιµώους.)