Αφιέρωμα: Eco Voice #6

Η ανακύκλωση μπορεί να είναι ένα από τα πιο ισχυρά «πράσινα» εργαλεία στα χέρια της κοινωνίας. Η A.V. έχει τις πληροφορίες για ένα νέο κέντρο διαλογής και ανάκτησης αποβλήτων στη Φυλής.

6.000 τόνους σκουπιδιών καταφέρνουμε να….δημιουργούμε οι Έλληνες κάθε μέρα που περνάει. 2.500.000 τόνους το χρόνο μόνο στην Αττική. 500 κιλά το άτομο σε διάστημα 12 μηνών.

Μπορεί οι παραπάνω τερατώδεις αριθμοί να προκαλούν σοκ, όμως γίνεται μια ανάλογη  υπερ-προσπάθεια για την επίλυση του ζητήματος της διαχείρισής τους; «Είμαστε από τις πιο καθυστερημένες χώρες στο θέμα, μαζί με την Πολωνία. Η Ελλάδα ζει ακόμα στην εποχή των ΧΥΤΑ» μας λέει ο Χρήστος Καραγιάννης της Ηλέκτωρ, εταιρείας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, που σχεδιάζει, κατασκευάζει και λειτουργεί έργα προστασίας του περιβάλλοντος. «Οι ΧΥΤΑ είναι σαφώς καλύτεροι από τις 400 παράνομες χωματερές σε όλη την Ελλάδα, αλλά μόνο με 45 οργανωμένους για όλη τη χώρα δεν μπορείς παρά να καλύψεις τις μισές ανάγκες. Σκέψου ότι ο χρονικός ορίζοντας του τελευταίου στο Σκαλιστήρι Φυλής ήταν για εννέα χρόνια, αλλά σε δύο θα έχει ήδη κορεστεί. Όμως, ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του υλικού που καταλήγει στους ΧΥΤΑ μπορεί να ανακυκλωθεί».

Στην Αττική υπάρχουν ήδη κάποια, όχι πολλά, ανάλογα Κέντρα Διαλογής, όπου ανακτώνται τα ανακυκλώσιμα υλικά (τα λεγόμενα ΚΔΑΥ). Είναι οι χώροι στους οποίους διαχωρίζονται ανάμεικτα, μη επικίνδυνα στερεά απόβλητα ή ομάδες υλικών, που προέρχονται από διαλογή στην πηγή. Μόλις μία εβδομάδα πριν προστέθηκε και μια νέα σύγχρονη μονάδα (διαθέτει οπτικό και μαγνητικό διαχωρισμό των υλικών με ρομποτική διαδικασία) εντός της ολοκληρωμένης εγκατάστασης διαχείρισης αποβλήτων στον Δήμο Φυλής. Τα υλικά που θα φτάνουν εδώ για ανακύκλωση είναι το περιεχόμενο των γνωστών «μπλε κάδων» της Ελληνικής Εταιρείας Αξιοποίησης Ανακύκλωσης, αλλά και εμπορικά και βιομηχανικά απόβλητα. Δηλαδή απόβλητα συσκευασίας από χαρτί, χαρτόνι, διάφορα είδη πλαστικού, σιδηρούχα μέταλλα, αλουμίνιο, γυαλί και tetrapack. Στο τελικό στάδιο τα παραπάνω θα δεματοποιούνται και θα προωθούνται για ανακύκλωση. «Η μονάδα, που καταλαμβάνει ένα χώρο 28 στρεμμάτων, ανήκει στην εταιρεία Επεξεργασίας Ανάκτησης Αποβλήτων, ενώ η Ηλέκτωρ, που συμμετέχει στη διαχείριση, ανέλαβε την κατασκευή και το σχεδιασμό του. Το νέο κέντρο θα επεξεργάζεται πάνω από 100.000 τόνους ανακυκλώσιμου υλικού ετησίως, εξυπηρετώντας δήμους και εκτός λεκανοπεδίου. Την ίδια στιγμή, θα παράγει ένα δευτερογενές στέρεο καύσιμο που θα μπορεί να υποκαταστήσει το συμβατικό σε ενεργοβόρες βιομηχανίες, όπως η τσιμεντοβιομηχανία και οι μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Η συνεισφορά στην ανακύκλωση συσκευασιών στην Αττική, η εξοικονόμηση φυσικών πόρων και ενέργειας που απαιτούνται για την παραγωγή των υλικών, η ανάπτυξη της πράσινης επιχειρηματικότητας, οι νέες θέσεις εργασίας, αλλά και η αύξηση της διάρκειας ζωής των ΧΥΤΑ –αφού θα δέχονται σαφώς λιγότερο όγκο απορριμμάτων– είναι μερικά μόνο από τα οφέλη» εξηγεί ο κ. Καραγιάννης.

Για να το θέσουμε όμως και πάλι με αριθμούς, οι ποσότητες χαρτιού στο οποίο θα γίνεται επεξεργασία αναμένεται να φτάνουν τους 40.000 τόνους ετησίως. Αυτό σημαίνει ότι σε δέκα χρόνια θα έχει γίνει επεξεργασία τόσης ποσότητας χαρτιού όσης θα παρήγαγε ολόκληρο το δάσος της Πάρνηθας. Αλήθεια, τη θυμάσαι την Πάρνηθα;