Ο αργός θάνατος του Τύπου

Αυτό το Σαββατοκύριακο ο Ελληνικός Τύπος ζει μια από τις πιο κωμικοτραγικές στιγμές της ιστορίας του. Οι περισσότερες κυριακάτικες εφημερίδες κυκλοφορούν Παρασκευή, ενώ μια, η Ελευθεροτυπία, κυκλοφορεί κανονικά με τα φύλλα της Παρασκευής, του Σαββάτου και της Κυριακής. Στο κύκνειο άσμα της αξιοπιστίας του ελληνικού Τύπου συμμετέχουν όλες οι πλευρές του:

Μια συνδικαλιστική ένωση κλειστό κλαμπ, πολυδιασπασμένη και ανυπόληπτη την οποία διοικούν πρωτοπαλίκαρα των εκδοτών προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ αντικρουόμενων συμφερόντων καταφέρνοντας μόνο να γελοιοποιηθεί ακόμα περισσότερο. Εξαγγέλλει απεργίες και τις αποσύρει ανάλογα με τα συμφέροντα των εκδοτών και συμμετέχει στα παιχνίδια μεταξύ τους.

Οι Έλληνες εκδότες οι οποίοι δεν περίμεναν ποτέ να ζήσουν από τις εφημερίδες τους αλλά τις είχαν πάντα για να τις χρησιμοποιούν για την εξυπηρέτηση άλλων συμφερόντων είδαν τα λεφτά να τελειώνουν και προσπαθούν εδώ και καιρό να απαλλαγούν από τα κοστοβόρα βαρίδια των υπαλλήλων τους. Ούτε σκέψη να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να βγάλουν κάποια από τα λεφτά του χρηματιστηρίου που μάζεψαν υποτίθεται για να επενδύσουν στις εφημερίδες τους.

Οι δημοσιογράφοι, τους καλούς καιρούς όταν ψωμίζονταν πλουσιοπάροχα από το κράτος και τους εργοδότες τους, συμμετείχαν πρόθυμα στο παιχνίδι χωρίς να «βλέπουν» και να «ακούν» τίποτα. Τώρα που οι εκδότες τούς πετάνε σαν φθαρμένα πουκάμισα ανακάλυψαν ότι είναι εχθροί. Και ξεκίνησαν ολομέτωπο αγώνα με τα «αφεντικά». Η τελευταία απεργία μάλιστα αποφασίστηκε για να μη βγουν τα κυριακάτικα φύλλα παραμονές Χριστουγέννων, κάτι που έχει να συμβεί δεκαετίες – υποτίθεται για να πονέσει περισσότερο τους εκδότες - αλλά οι εφημερίδες της Κυριακής ετοιμάστηκαν από τους ίδιους τους απεργούς μέσα σε δύο μέρες ώστε να κυκλοφορήσουν την Παρασκευή πριν την απεργία τους! Απεργοσπάστες ή ηλίθιοι; Γιατί οι εκδότες που θέλουν να πλήξουν οι απεργίες, εξοικονομούν μεγάλα ποσά από το χαρτί των δύο (ζημιογόνων) καθημερινών φύλλων που δεν θα τυπωθούν και από τα μεροκάματα που δεν θα πληρώσουν, ενώ εισπράττουν τα μεγάλα διαφημιστικά και κυκλοφοριακά έσοδα των κυριακάτικων!

Το μόνο που χαλάει την κατά τα άλλα καλομαγειρεμένη σούπα τους είναι μια «αναρχική» εκδότρια που της έπεσε στο κεφάλι μια από τις μεγαλύτερες εφημερίδες της χώρας με ιστορία και διακριτό στίγμα στη μεταπολίτευση. Χωρίς να ξέρει τι να την κάνει και πως να τη διαχειριστεί, θέλει να τα βάλει με τους πάντες: κυβέρνηση, υπουργούς, αστυνομία, ακόμα και με το σινάφι της.

Οι εργαζόμενοί της, μόλις η εκδότρια συμφώνησε να υπογράψει τις συλλογικές συμβάσεις μονομερώς – δηλαδή τα φράγκα να συνεχίσουν να πέφτουν όπως πριν, ένας θεός ξέρει από που αφού η εφημερίδα είναι καταχρεωμένη - ξέχασαν τις δεκάδες απολύσεις που έγιναν στην ίδια εφημερίδα φέτος αλλά και τις άλλες στα άλλα μαγαζιά και αποφάσισαν να συνταχθούν με την εκδότριά τους για να βγάλουν κανονικά τα φύλλα, και της Παρασκευής, και του Σαββάτου και της Κυριακής, όταν τα άλλα κυριακάτικα κρέμονται στα μανταλάκια από την Παρασκευή το πρωί, καταγγέλλοντας μάλιστα τους συναδέλφους τους και την ΕΣΗΕΑ.

Στον χρεοκοπημένο Τύπο της χρεοκοπημένης Ελλάδας όλα πια μπορούν να συμβούν. Ακόμα και η Παρασκευή για κάποιους να είναι Κυριακή για κάποιους άλλους.